Can someone help me?

Onderwerp: Can someone help me? ma 16 jul 2012 - 18:18

link naar vorig topic: http://warriorcats.bigforumpro.com/t6588-can-someone-help-me-open

Thornpaw voelde hoe Desertpaw haar optilde. Wat een geluk dat zij er was.Nog nooit was Thornpaw zo blij geweest met haar vriendin.Door een nieuwe pijnscheut trok Thornpaw's lijfje samen.Haar poot viel op de grond en bleef daar hangen. Thornpaw probeerde hem terug op Desertpaws rug te krijgen maar ze had niet genoeg kracht.Thornpaw voelde hoe Desertpaw in beweging kwam. Ze probeerde zo stil mogelijk te liggen in hoop dat ze Desertpaw niet teveel zou hinderen. Het leek alsof in al haar zintuigen vossenstront zat. Ze zag,hoorde en rook niet meer scherp.Toch kon ze net genoeg ruiken om de geur van het kamp op te vangen.Ze hoopte maar dat de medicine cat er was, lang zou ze het niet meer volhouden"Sn..el.." Stamelde ze tegen haar vriendin."Hou..nie.. la..lang vol"

Onderwerp: Re: Can someone help me? do 19 jul 2012 - 14:09

Desertpaw slofte het kamp binnen met thornpaw op haar rug."Hou..nie.. la..lang vol"Stamelde thornpaw.'We zijn er al,maak je maar geen zorgen thorn.Alles komt wel goed.' Desertpaw zag de medicine cats den al voor zich.Ze voelde de ogen van alle warriors naar hun kijken.Desertpaw dacht hatelijk:'Waarom kijken jullie? help ons liever,muizenkeutels!' Ze voelde dat thornpaw zich nu echt slap liet hangen,en voor haar was dat het teken dat het goed mis was.Thornpaw had altijd energie,maar nu..Ze stonden al voor de medicine den.Desertpaw legde thornpaw voorzichtig op de grond,en riep:'Angelvoice of dapplepaw! Zijn jullie hier? Thornpaw heeft iets vreemds gegeten,en het gaat echt verkeerd.' Ze wist even niet wat ze moest zeggen toen het even stil bleef.
-sorry kort stukje-

Onderwerp: Re: Can someone help me? do 19 jul 2012 - 14:34

_{Hij legde de kruiden netjes neer op de stapel kruiden die hij netjes had geordend. Hij knikte trots en ging zitten, hij sloeg zijn staart voor zijn poten en keek kort door de den. Het was erg rustig hier. Het enige wat nog een beetje gevaar was was die slang die de elders hadden gemeld bij de rotsen. Maar die was nu weg, dus dat gevaar was er niet meer. Toch had hij het gevoel dat er gevaar op de loer lag, en daarmee dacht hij aan de prohepcie die Angelvoice had vertelt. Hij snoof diep en boog zijn hoofd, Hij hoopte echter dat de kits van zijn leiders gewoon geboren werden zonder problemen. En dat er geen gevaar voor hen was, maar die prohepcie zei wel iets anders. Hij snoof diep en sloot zijn blauwe ogen. 'Niet aan denken, Dapplepaw. Maak je er niet gek mee.' Ging door zijn hoofd, waarna hij zijn ogen weer opende en nogmaals de den door keek. 'Angelvoice of dapplepaw! Zijn jullie hier? Thornpaw heeft iets vreemds gegeten,en het gaat echt verkeerd.' Klonk opeens een stem, meteen schoot hij op. Snel, maar kalm stapte hij op de twee af. 'Kom dan snel binnen.' Zei hij vriendelijk, hij bekeek Thornpaw kort en snoof diep. 'Wat heb jij gegeten, Thornpaw?' Vroeg hij, waarna hij naar Desertpaw keek. Misschien wist deze het. Hij keek de twee vragend aan. Als het maar geen Doodsbes was geweest, want dan was er geen hoop meer voor deze kater. Hij draaide zich van de twee af, maar luisterde nog steeds naar de katten achter hem. Misschien gaven ze hem een antwoord. Hij pakte enkele papaverzaadjes en draaide zich weer om naar de kater. Hij legde de besjes voor de kater neer en knikte. 'Eet ze op, dat zal je pijn verminderen.' Hij keek de kat kalm aan, geen stress maken dat zou de kat alleen maar meer paniek bezorgen. Hij wachtte nog steeds op een antwoord, hij moest weten wat de kater had gegeten.}

Onderwerp: Re: Can someone help me? do 19 jul 2012 - 15:02

'Kom dan snel binnen.' fieuw.Desertpaw had haar hart al vastgehouden toen ze net nog niks hoorde.Het was dapplepaw.Wat heb jij gegeten, Thornpaw?' Eerst keek hij even naar haar vriendin,en toen naar desertpaw zelf.'Thornpaw heeft van tweebeen afval gegeten.Het zat in een felgekleurd iets gewikkeld (chocolade,maar dat weten warriors denk ik niet).' dapplepaw pakte een paar papaver zaadjes,en legde ze voor thornpaws neus neer.Eet ze op, dat zal je pijn verminderen.'Desertpaw zuchtte:'Het was gewoon tweebeen afval.Meer niet.Ze gooien soms puur vergif in het gras.' Desertpaw wachtte af wat dapplepaw zal zeggen.Ze hoopte dat het niks ergs was,want dan waren de rapen gaar.Sowieso geen doodsbessen.Desertpaw had ze weleens gezien,enze waren niet donkerbruin zoals het ding in de wikkel.Verdrietig keek ze van dapplepaw naar thornpaw.

Onderwerp: Re: Can someone help me? vr 20 jul 2012 - 10:22

Thornpaw voelde hoe Desertpaw haar neerlegde. Waren ze er? Ze hoorde ook een kat roepen: 'Angelvoice of dapplepaw! Zijn jullie hier? Thornpaw heeft iets vreemds gegeten,en het gaat echt verkeerd.' Vaag herkende ze Desertpaws wanhopige stem. 'kom dan maar snel binnen, wat heb jij gegeten Thornpaw? Thornpaw kreunde bijna onmerkbaar.ze was te ziek om het te zeggen. Gelukkig deed Desertpaw het in haar plaats.'Thornpaw heeft van tweebeen afval gegeten.Het zat in een felgekleurd iets gewikkeld' Plotseling voelde Thornpaw hoe Dapplepaw iets voor haar neus legde.'Eet op, het zal je pijn verminderen' Dankbaar maar moeizaam likte Thornpaw de zaadjes op.Na een tijdje begon het te werken. Thornpaw voelde de pijn verminderen. Ze bleef doodstil in dezelfde positie liggen in de hoop dat de pijn helemaal weg zou trekken. Dat was helaas niet het geval. Toch sloot Thornpaw dankbaar haar ogen.Ze hield zich voor dat alles zou goed komen nu ze in de medicincat den lag. Het moest gewoon!

Onderwerp: Re: Can someone help me? vr 20 jul 2012 - 14:18

Dankbaar maar moeizaam likte Thornpaw de zaadjes op.Desertpaw voelde zich nu toch wel gerust.Zo te zien kreeg thornpaw werd thornpaw al minder ziek.Ze bleef stil liggen,maar desertpaw begreep dat het zo sneller zou overgaan.Waarschijnlijk ging het vandaag nog niet over,maar beter dan sterven of eeuwig in de medicine den liggen.Ze sloot dankbaar haar ogen.Desertpaw miauwde dapplepaw een bedankje,en zei tegen thornpaw: 'Ik ga dat tweebeen afval meteen weghalen daar.Dan hoeven we het nooit meer te zien.Ik ben zo terug,en ik blijf straks wel bij je zitten hoor.' Met een 'Fieuw' in haar gedachten,rende zwaaide ze met haar staart,en rende het kamp uit om het onding in de gekleurde wikkel te begraven.Ze keek nog even achterom,en was blij dat alles goed ging met haar vriendin.

-sorry ik ben vergeten van acc te wisselen -

Onderwerp: Re: Can someone help me? vr 27 jul 2012 - 19:56

_{Hij keek toe hoe de jonge poes de zaden op at. Zo zou hij haar pijn verminderen. 'Thornpaw heeft van tweebeen afval gegeten.Het zat in een felgekleurd iets gewikkeld' Hij knikte en keek terug naar Thornpaw. 'Eet nooit iets wat je niet vertrouwd, Thornpaw.' Sprak hij de poes toe. Hij draaide zich om. 'Alles gaat goed komen, het is niet ernstig. Maar je zult de giftige stoffen uit je lichaam moeten krijgen..' Zijn ogen gleden over de kruiden heen, terwijl hij nadacht welke de juiste was. De kater moest overgeven, dus hij moest Yarrow opeten. Hij pakte de kruiden beet en wenkte Thornpaw met zich mee. Hij liep langzaam, zodat de kater hem kon volgen. 'Ik wil geen kots in de den hebben, dus doen we het buiten het kamp oké?' Hij legde de kruiden voor Thornpaw neer en zette enkele stappen achteruit. 'Eet ze op. Dit is Yarrow, hiervan ga je overgeven zodat alle giftige stoffen eruit komen.' Hij sloeg zijn dikke staart voor zijn poten en keek weg. Hij wachtte geduldig, en er was geen enkel teken dat hij haast had. Hij had namelijk alle tijd, als het ging om het verzorgen van een patiënt dan deed hij dat rustig en kalm. Nooit gehaast. Want als je je haastte dan maakte je fouten, en die wou hij niet maken. Nog niet in ieder geval. Hij wou zich bewijzen aan de clan, respect krijgen van de katten.}

Onderwerp: Re: Can someone help me? di 31 jul 2012 - 14:08

'Eet ze op. Dit is Yarrow, hierven ga je overgeven zodat alle giftige stoffen eruit komen.' Thornpaw voelde hoe Dapplepaw een bundeltje kruiden voor haar neus legde. Ze vertrouwde Dapplepaw volkomen. Voorzichtig lekte ze de kruiden op. Plots voelde ze hoe haar maag samentrok.Al haar eten kwam terug naar boven. 'Bleurgh' Thornpaw keek beschaamd naar een hoopje kots dat voor haar poten lag 'Sorry' zei ze beschaamd. Nu al die vuiligheid uit haar maag was voelde ze zich wel veel beter. Plotseling keek ze naar links waar Dapplepaw en Desertpaw afwachtend zaten te kijken. De medicincat apprentice maakte een kalme zelfverzekerde indruk. Desertpaw daarentegen keek nogal gestresst. Thornpaw besefte plotseling dat ze aan de twee katten haar leven had te danken. 'Hoe kan ik jullie ooit bedanken?' stamelde ze verlegen.' Dapplepaw, Angelvoice had het niet beter kunnen doen' Thornpaw wist niet wat ze voor de twee katten kon doen. 'Bedankt' ze ze uit de grond van haar hart. 'Bedankt'

Onderwerp: Re: Can someone help me? do 2 aug 2012 - 0:22

_{Nadat hij het gebraak van de poes had gehoord keek hij weer terug, en knikte kort. De giftige stoffen waren eruit, gelukkig. Weer een patiënt die hij had weten te helpen. Eindelijk, hij was beter dan hij dacht. Hij glimlachte vriendelijk naar Thornpaw, zijn blauwe ogen schenen vrolijk in het licht van de zon. Hij kon pittig zijn, maar dat gebeurde wanneer iemand het hem lastig maakte. Normaal was hij er kalm, zodat hij geen fouten zou maken. Hij hield namelijk niet van fouten, ze zeiden dat je van fouten kon leren, maar dat wou hij niet. Hij wou al vanaf het begin slim zijn, vandaar dat hij zo hard had gewerkt. Hij kende al een hele boel kruiden uit zijn hoofd en daar was hij redelijk trots op. Hij sloeg zijn staart voor zijn poten en keek kort naar het hoopje kots. "Gooi daar even wat grond overheen, Thornpaw." Sprak hij uit. Zijn blauwe ogen keken kort naar Desertpaw, die het vergif weg ging halen waar Thornpaw het had gegeten. Zijn blik ging al snel weer terug naar zijn patiënt. 'Hoe kan ik jullie ooit bedanken?' Hij wou iets zeggen, maar de poes was hem weer voor. ' Dapplepaw, Angelvoice had het niet beter kunnen doen' Als zijn wangen rood konden worden, dan werden ze hartstikke rood. "G-geen dank." Zei hij lichtelijk gevleid, dat was wat hij heel graag hoorde. En als iemand dat tegen hem zei, deed hij heel bescheiden. 'Bedankt' Hij knikte kort en zijn blik werd serieuzer. "Beloof me om nooit meer iets te eten wat je niet kent Thornpaw. De volgende keer kom je er misschien niet meer zo makkelijk vanaf." Zei hij, hij wou er zeker van zijn dat Thornpaw hiervan had geleerd. "Als je nog ergens last van krijgt, dan weet je me te vinden." Hij knikte naar de twee en stond op en stapte terug het kamp in om vervolgens weer naar de medicine den te lopen.

- Topic uit -}

Onderwerp: Re: Can someone help me?