Living under changing weather

_{Ze hadden hier samen over het ijs heen gedanst, onhandig, dat wel maar inmiddels was dit een trademark van hun gehele relatie. De deputy glimlachtte voor hij zijn kop naar beneden bewoog, het smelt water van dikke laag ijs aflikte om de dorst te doen lessen. Hij was de hele ochtend druk in de weer geweest, patrols erop uitsturen, zijn apprentice het één en ander bijschroeven. Geen moment had hij de rust kunnen vinden om hier te komen, te genieten van de kleinere dingen. Te reflecteren op zijn leven. Het was een gekke gedachten, hoe snel hij gegroeid was als een karakter, enkel door een verantwoordelijkheid die hem was opgelegd, zijn nieuw gevonden vriendschappen en de kattin aan zijn zijde. De kater zuchtte, hief zijn kop op en glimlachtte schamper terwijl hij uitkeek over de velden voor zijn neus, zijn thuis. Het was alle tegenslagen en moeite waard, ergens.

[Ashenpatch]}

MONTY

The point is not the bearing of suffering.

Ze had even een momentje voor zichzelf nodig gehad. Sociale interactie was een nieuw ding voor haar. Zeker in de enorme omvang van een clan. Een clan zoals windclan dan ook nog.. Het liet haar echter wel lachen. Ze hielt van de katten van Windclan. De idioten die met hun volle hart schreeuwde over wat zij wel of niet goed vonden. Natuurlijk was er veel te zeggen over hoe ze spraken, wat respect was en wat handig was. Maar het was alsnog een familie samen. En families maakte ruzie.. toch? Tenminste voor zover ze wist. Alles wat zij had gehad als familie was Whitewolf en Whitewolf was.. weg.

De vlammenzee van een kat midden in de dorre omgeving liet haar even opkijken. Ze had Blazesong hier niet verwacht. "Hey." Sprak ze de kater zacht toe, hopende dat ze hem niet uit zijn gedachtes stoorde. Ze boog zich naast hem voorover ne nam een paar slokjes van het ijskoude water. Ze had 123 niets tegen hem te zeggen maar de directe stilte voelde niet beladen. Het was oke.

The point is how it is borne.

xoxo

_{Het waren de pootvallen van een ander, die hem zijn kop deed opheffen, het geritsel van het gras. Zijn kalme blik viel op Ashenpatch, haar verschijning dwong een keline glimlach op zijn kop. Normaal gezien niet de sociaalste van de groep, kon hij al best goed met haar opschieten. Voelde het veel natuurlijker een gesprek met haar aan te gaan. De warrior opende het gesprek zacht en boog zich over het water om haar dorst te lessen. Blazesong knikte "Hey Ashen" zijn stem al heel wat vrolijker dan ervoor. "Hoe gaat het?" vroeg hij vervolgens terwijl zijn blik kort op haar rustte.}

MONTY

The point is not the bearing of suffering.

Ze knikte haar deputy met een zachte glimlach toe voor ze zich voor over het ijskoude water boog. Een paar slokken nam en zuchtend ging zitten. Haar lippen aflikte voor ze hem weer aankeek. "Al in al goed." Mauwde ze rustig en trok even met haar oren. "Wennend aan de drukte." Mompelde ze en glimlachte wat. Iedereen wist hoe teruggetrokken ze was geweest en ze verwachtte niet snel om het meest sociale kindje van de klas te worden. Maar het ging beter. Elke dag mistte ze Whitewolf minder en hoewel het raar was om te zeggen wist ze dat het goed was zo. Het was goed zo.

The point is how it is borne.

xoxo

_{Zijn monhoeken kropen omhoog toen ze vertelde dat het goed met haar ging. Een houding waarin zijn mondpsieren niet bepaald gewend waren. De deputy knikte begrijpend toen ze vertelde te wennen aan de drukte. Hijzelf was ook nooit de meest sociale kater geweest, had vaker dan nooit moeite met small talk en had voor manen andere afgestoten met zijn scherpe tong en bittere houding. Maar ook hij merkte op dat hij verandert was, zat hier als een betere versie van zichzelf. "Ik ken het" gaf hij eerlijk toe "Eenmaal van de achtergrond af is het lastig er weer naar terug te gaan" glimlachend zocht hij de blik van de kattin op. "Het was voor mij ook wennen" verzekerde hij kalm. "Wat zeg je ervan als we zo samen de grens aflopen? In alle rust" Twee vliegen in één klap.}

MONTY

The point is not the bearing of suffering.

Er lag een gemakkelijke stilte tussen de twee katten. Alsof ze elkaar al jaren kende en natuurlijk ergens was dat ook zo, ze waren beide geboren en getogen in Windclan, maar het was niet alsof ze voor Whitewolf's dood meer dan 3 woorden had gewisseld met de deputy. Voor zijn benoeming was hij ook meer teruggetrokken en daarna, daarna had ze enkel zijn instructies opgevolgd. Maar hij sprak over hoe hij hetzelfde voelde en ze herkende de kleine klik van connectie. Het liet haar zacht lachen. Ze leken inderdaad op elkaar op veel vlakken. "Dan hoop ik dat ik niet teveel naar de voorgrond wordt getrokken." Grapte ze naar hem. Ze had al genoeg van de drama tussen Wolfstar en Rabbitcharm meegemaakt. Ze hoefde er niet nog meer tussenin gedrukt te worden. Als dat was wat het sociale leven was. "Dat klinkt als een geweldig plan Blaze." Mauwde ze hem toe en gaf een lik over haar borst.

The point is how it is borne.

xoxo

Onderwerp: Re: Living under changing weather