i will hold on

Onderwerp: i will hold on ma 17 mei 2021 - 0:28

Het voelde alsof hij een eeuwigheid had gelopen. Normaal had hij dit nooit gered, maar nu wel. Nu was hij er klaar voor. Met zijn nieuw gevonden kracht was hij omhoog geklommen om zich bij de sterren te voegen. En nu stond hij daar. Uitkijkend over de langste velden die hij ooit gezien had. In de verte hoorde hij een beekje kabbelen. Het was rustig hier, Stormwind voelde zich ook rustig. Met een lichte pas liep hij naar het beekje toe en bekeek zichzelf opnieuw. Hij zag er jonger uit. Zoals hij er uit gezien had toen hij net verliefd was geworden op Butterstar. Er stond een grijns op zijn gezicht. Hij keek om zich heen. Waar was Butterstar? Ze had hem geroepen toch? Dan moest ze hier ergens zijn. Alles was zo nieuw.

Onderwerp: Re: i will hold on ma 17 mei 2021 - 0:36

So I've been telling old stories, singing songs that make me think about where I came from

Ze had hem zo gemist. Elke stap in dit hemelse paradijs was er een teveel zonder hem. En toch had ze hem niet naar haar toe geroepen, niet tot hij op was van het leven op aard. Niet tot hij klaar was zowel mentaal als fysiek om zich bij haar te voegen. Ze zou het niet toegestaan hebben als hij zichzelf bij haar had gevoegd door zelfmoord. Die vraag die hij ooit gesteld had aan Pantherstar. Ze zou geweigerd hebben om zijn dood te laten gebeuren en zo had Pantherstar het ook geweigerd. Wetende dat hij nog door moest. Door moest voor zijn kinderen. Hun babies.

En nu was hij hier, was hij bij haar. Hij leek een verdwaalde kitten in de jachtgronden van Starclan en ze moest zichzelf toespreken om wel naar hem toe te stappen. Hoe erg het haar ook liet glimlachen om hem zo te zien. "Stormwind." Haar stem was zacht maar sterk. Sterker dan die was geweest in die laatste manen van haar leven. Sterker dan ooit. Want ze kon zijn naam weer uitspreken. Ze kon hem weer zien. "Welkom thuis."

And that's the reason why I seem so far away today

xoxo