[Open] It's not a lack of pride

De sneeuw was best hevig gevallen de vorige nacht, waardoor het nu bijna niet te doen was om er doorheen te ploeteren, maar toch deed hij zijn best om stap voor stap verder te komen en zo hopelijk een pad te creëren voor een kat die eventueel na hem zou komen. Hij voelde in ieder geval voorzichtig voor hem uit, pootstap voor poorstap en maakte zo een weg naar de highlands. Misschien niet de beste plek om te kiezen wanneer het hevig gesneeuwd had, maar het was beter dan de hele dag in de grot te blijven en niet veel te doen. Dan ging hij er toch veel liever opuit, al was het maar een klein stukje.

[Open]

Silhouette wist niet zeker of de sneeuw in de bergen erger was dan op de hoge velden van Windclan en waar hij nog meer geleefd had voordat hij hier gekomen was. Natuurlijk was het vast wel wat erger, enkel de herinnering aan Leafbare vroeger was niet zo sterk meer. Het was niet belangrijk voor hem geweest, had geen invloed gehad op hoe hij geworden is. Dus daarom kon het hem weinig schelen hoe bar het hier was in vergelijking, al had hij wel door dat dit een lastige periode was. Het gaf niet, hij kwam er wel door heen. Tenslotte hoefde hij met niemand te delen, dus dat scheelde al iets. Ondanks de dikke pak sneeuw was hij toch vanuit zijn huidige schuilplaats gekomen om iets te vangen, of in elk geval was dat zijn plan. Of het ook echt ging lukken was de vraag. Hij was wat meer de bergen in getrokken afgelopen dagen en bevond zich nu ook dichterbij waar die Tribe zat. Nog niet dichtbij genoeg om het te kunnen zien of om ze tot last te zijn, maar hij had ze nu vaker gezien. De zwartwitte kat bleef meestal rustig op een afstandje en probeerde wat meer te leren of ze. Soms kwamen ze in groepjes en soms waren ze alleen. De maker van dit pad was waarschijnlijk alleen. Het was gelukkig niet al te lastig om dat te zien, want zodra Silhouette het volgde zag hij verderop een bruine tabby zich door het dikke pak sneeuw heen ploeteren. Wel, het was in elk geval wel handig voor Silhouette. Hij sprong vanuit zijn plek in de sneeuw op het lagere stuk en volgde de hard werkende Tribekat. Het duurde niet al te lang voordat hij die had ingehaald. ''Je bent hard aan het werk''merkte hij op vanachter de jonge kat. Hij keek eens om zich heen, nog steeds op zoek naar prooi maar ook om de lucht genoeg in de gaten te houden.

De sneeuw maakte het allemaal niet echt makkelijk begaanbaar, maar zolang er geen sneeuwstorm was, dan konden ze best naar buiten gaan. Iemand moest dit doen tenslotte. Hij had de geur eigenlijk al opgemerkt van de kat voor hij een aantal woorden gesproken hoorde worden. Waarschijnlijk een rogue die hier in de bergen woonde. "Iemand moet het doen," Sprak hij rustig naar de kater, geen idee wat de ander van hem zou moeten.