Zijn neus wiebelde tussen de bladeren van het mais door. De kleine tom was opzoek naar enkele kolven die hij zou kunnen plukken. De enige de hij tot nu toe was tegengekomen waren nog niet rijp genoeg of helaas afgestorven. Het was een hele bezigheid soms om een vriend te hebben die niet van vlees hield maar hij deed het altijd met veel liefde. Egel was er al zo lang voor hem en ze waren goeie vriendjes dus had hij het er voor over om elke dag wel wat voedsel te vinden voor zijn maatje zodat hij gezond bleef. Zijn staart lag gekruld op zijn rug terwijl hij doorliep. Het zonnetje scheen lekker en Hornetpup voelde zich in een goeie bui. Er lag zelfs een klein glimlachje op zijn lippen terwijl hij niet eens gezelschap bij hem had. De gevlekte tom duwde zijn lichaam veder door de bladeren heen en snuffelde de grond toen hij iets opving. Een muisje? Het kon natuurlijk niet kwaad als hij tussendoor ook wat prooi ving voor zijn clan. Snel bracht hij zijn slanke jongensachtige lichaam in de jachtpositie. Daar zag hij hem al! Hornetpup kroop zachtjes naar voren. Zijn achterpoten wiebelde op en naar klaar voor de sprong. Nog 1 seconde.. en hoppa! De tom sprong naar voren maar in plaats van dat hij het muisje te pakken kreeg kreeg hij een hap pluis in zijn mond. He! Wat was dit nou weer!? Verschrikt keek hij op en spuugde het gene uit wat hij te pakken had gekregen: Een dikke langharige staart van een kat . Oh-oh. Hornetpup zette een stapje naar achter en keek op naar de grote tom die hij gevangen had. Hij voelde de zenuwdruppels al lopen. ''S-sorry!'' Piepte hij met overslaande stem. Nee niet dit weer. Snel rapste hij zijn keel. ''Ik bedoel-'' Hij zette zijn stem op ''Sorry.'' Ditmaal klonk het wat zwaarder laten. Al was dat meer slecht geacteerd dan echt.
+Lethaldose