You're not suited for the rage of war... yet [Training 3]

Koude ademwolkjes verlieten zijn bek terwijl hij ’s ochtends vroeg naar buiten ging. Nu dat het kouder begon te worden, was hij blij dat Aurorapaw en hij bij het volgende onderdeel van hun training aan kwamen. Hij liep naar de apprentices den toe en keek naar binnen, waar hij haar pluizige vacht al snel ontdekte. “Aurorapaw, eet wat en ontmoet me dan bij the Small Forest,” sprak hij zachtjes tegen haar om de andere apprentices niet te wekken. De eerste keer had hij haar over de rivier geholpen, de tweede keer had hij haar aangespoord om de rivier zelf over te steken, de derde keer was hij al naar de overkant gegaan en had hij haar zelf laten zwemmen en nu zou hij haar alleen laten oversteken zonder dat hij in de buurt was. Ze begon ouder te worden, ze begonnen vorderingen te krijgen in haar training en dus vond hij dat hij dit risico wel kon nemen. Voordat ze kon protesteren, liep hij dan ook weg, stak de rivier over en ging naar het gedeelte waar hij haar wilde ontmoeten. Dit was een plek dat gebruikt werd om apprentices te trainen en hier liepen ze het meeste kans om zo weinig mogelijk prooi weg te jagen met hun acties. Stormflight draaide zich om en probeerde zijn huiveringen te onderdrukken terwijl hij wachtte tot zijn apprentice bij hem was.

Het bleef maar duren eer dat Aurorapaw kwam en Stormflight tikte met zijn staartpunt op de grond terwijl hij wachtte. De wind begon echter steeds onaangenamer te worden en met een zucht stond hij op, waarna hij naar het water begon te wandelen dat hun eiland scheidde van hun territorium. Daar zag hij Aurorapaw zitten, aan de overkant van de rivier. Ze had een onzekere blik in haar ogen en leek haar omgeving te scannen, alsof ze opzoek was naar iets. “De rivier brengt je natuurlijk niet vanzelf naar hier,” sprak hij op een rustige toon tegen haar. “Probeer je angsten te onderdrukken en spring in het water zoals je laatst deed. Hoe meer je erover nadenkt, hoe moeilijker dat het wordt.” Er verscheen een warme blik in zijn ogen. “Ik zal niet altijd aan je zijde kunnen staan om je de rivier over te helpen, Aurorapaw. Het wordt tijd dat je dat echt eens op jezelf gaat leren. Ik ben blij dat ik je mag steunen hierin, maar ik vrees dat ik niet veel voor je kan doen als ik eens weggeroepen word en je moet alleen oversteken. Denk je zelf ook niet dat het fijn zou zijn om de rivier over te kunnen steken zonder mijn hulp?”

Stormflight’s snorharen trilden geamuseerd en hij voelde ook wel een licht gevoel van vertedering toen zijn apprentice blij leek om hem te zien. Hij snapte niet hoe sommige warriors kortaf tegen hun apprentices konden doen en weigerden om een band met ze te vormen. Als je een band had met je apprentice, dan werkte dat toch juist bevorderlijk voor de samenwerking? De kater liet zijn blik naar zijn apprentice glijden toen ze in het water sprong en hij keek rustig toe hoe ze zichzelf half liet begeleiden door de stroom – zoals hij haar dat had geleerd – en half zwemmend al naar hem toe kwam. Hij gaf haar snorrend een lik tussen haar oren toen ze voor hem stond en zwiepte plagerig met zijn staart tegen haar oortje. “Inderdaad,” bevestigde hij haar woorden. “De volgende keer slaan we je training over als je niet het water over durft te steken. Het wordt tijd dat je het vanaf nu alleen gaat doen. Na vandaag zal ik je niet langer helpen… met het zwemmen, that is.” Hij gaf haar een plagerig knipoogje. Voor de rest zou hij natuurlijk wel altijd tot haar beschikking staan, maar dit was iets waar hij haar pootje niet langer bij zou vasthouden. Ze begon ouder te worden en een apprentice diende vanaf een bepaalde leeftijd toch echt zelf het water over te moeten steken. De kater draaide zich om en signaleerde met zijn staart dat ze hem moest volgen. “Goed, nu dat je hier bent,” begon hij op een vriendelijke toon. “Wat denk je dat we vandaag gaan doen?” Hij kon zich niet herinneren of hij hints had laten vallen aan het einde van hun vorige training, maar hij was benieuwd of ze er misschien zelf op zou komen.

“Dat is heel goed. Meer verwacht ik ook niet van je,” sprak hij op een rustige toon tegen haar terwijl hij over zijn schouder keek en haar een knipoogje gaf. Ze moest hem maar niet te serieus nemen als hij zei dat hij haar training over zou slaan als ze het water niet over durfde te steken. Hij was immers nog altijd haar mentor en hij zou haar niet laten zitten, niet omdat ze iets niet durfde. Dat zou laf en onbekwaam zijn langs zijn kant uit. De kater richtte zijn kalme, vriendelijke blik op zijn apprentice toen deze een gokje deed. “Bijna,” zei hij grappend tegen haar, maar zijn blik werd wel weer serieus. “Konijnen zitten eigenlijk voornamelijk in WindClan, dus die gaan we hier niet veel tegenkomen. Soms kan het echter inderdaad zijn dat een prooi de grens over rent en in ons territorium terechtkomt. Alleen als het écht moeilijk gaat om iets te vangen, kun je de techniek gebruiken om bij de grens te gaan wachten tot een prooi daar de grens oversteekt. Zorg dan wel dat een patrouille of een jagende kat je niet ziet, anders heb je de binnen de kortste keren een ruzie.” Hoewel de tactiek toegestaan was, was het inderdaad een behoorlijke methode om ruzie uit te lokken en die tour wilde hij zijn apprentice liever niet op sturen. “Maar nee, we gaan vandaag iets heel anders doen,” zei hij met een glimlach tegen haar. “We gaan vandaag namelijk beginnen aan de eerste basistechnieken van het vechten.” Hij zweeg en keek haar vervolgens afwachtend aan. Wat zou ze daarvan vinden?

De reactie was eerlijk gezegd niet helemaal verwacht, maar daarom zeker ook niet minder welkom. Een kleine grijns kwam om Stormflight’s lippen toen zijn apprentice letterlijk een gat in de lucht sprong door het nieuws dat hij haar vertelde. Ze leek het een leuk idee te vinden dat ze gevechtslessen gingen doen en hij merkte op dat ze bijna even hoog kon springen als dat hij groot was. “Ik zie dat je daar op hebt geoefend,’” sprak hij goedkeurend. Hij nam aan dat ze dat had gedaan door de training in verband met de vogels, wat haar sterk zou maken voor het jagen als ze daar weer eens voor uit zouden rukken. Natuurlijk mocht ze ook zelf het kamp verlaten om te gaan jagen als hij er geen tijd voor haar zodat ze kon gaan oefenen, maar hij betwijfelde of ze dat ging doen met het water dat ze over moest steken. Hij besloot om daar niet te lang over na te denken en gewoon aan de training te beginnen. “Net zoals met jagen en met patrouilleren, bestaan de gevechtstechnieken uit meerdere onderdelen. Je hebt de basistechnieken, de geavanceerde technieken, de Clan-gerelateerde technieken en de omgevingstechnieken. Die laatste twee kunnen gecombineerd worden en vallen onder de geavanceerde technieken. We beginnen natuurlijk met de basistechnieken en zullen aan de hand daarvan zien hoe snel we over kunnen schakelen naar de geavanceerde technieken. Aan het einde van alle geleerde technieken zullen we een gevecht houden en als je die kunt winnen, ben je in principe klaar voor je final assesment. Hoewel we dus de rest van de trainingen zullen spenderen aan deze technieken zal het jagen een essentieel onderdeel van je training zijn en verwacht ik dat je daar zelf ook de nodige tijd aan besteedt om dat onder de poot te krijgen. Voor dat gedeelte ben je dus op jezelf gewezen.” Hij nam haar kort op met zijn groene ogen. Dat wilde dus ook zeggen dat ze enkel en alleen kon oefenen als ze zelfstandig het water over durfde te steken, want vanaf nu zouden ze al hun tijd nodig hebben voor vechttechnieken en zou hij haar tussendoor aanleren hoe ze een patrouille deed. Het leek hem logischer om haar wat basistechnieken aan te leren voordat hij haar volledig mee liet doen aan een patrouille omdat er tijdens een patrouille kans bestond dat ze moest vechten en zonder gekende technieken zou ze natuurlijk niet ver komen. “Zijn hier nog vragen over?” sloot hij af met een kleine glimlach.

Stormflight had half en half verwacht dat er wel nieuwsgierige vragen zouden komen, maar in plaats daarvan vroeg zijn apprentice simpelweg wanneer ze zouden beginnen. Hij grinnikte onder zijn adem door. Goed dan. “Nu,” zei hij op een simpele manier tegen haar, maar hij wachtte totdat ze klaar was met het rond huppelen. Ietwat geamuseerd trok hij met zijn snorharen terwijl hij haar volgde met zijn ogen. “Ben je dan nu klaar voor het echte werk?” vroeg hij lachend toen ze weer voor hem stond, al klonk de goedkeuring wel door in zijn stem. Ze toonde enthousiasme en dat was wel iets wat hij kon hebben, al gedroeg ze zich nog zo als een kitten op dit moment. Ze was natuurlijk ook nog jong en hij wilde haar gerust haar plezier laten hebben, maar nu verwachtte hij wel weer dat ze serieus zou zijn en hij toonde dat ook aan met een serieus knikje. “De meest bekende en meestal de beginnende basistechniek om een gevecht te beginnen, is wanneer je met je poot richt naar iemands hoofd. Je rent dus op iemand af, je verheft je lichtjes op je achterpoten en je haalt uit met je poot naar diens hoofd. Houd in je achterhoofd dat je dit vooral gebruikt naar tegenstanders die ongeveer dezelfde lengte zijn of kleiner dan jou zijn. Waarom denk je dat ik dat zeg?” vroeg hij aan haar.

De reden die Aurorapaw gaf, was niet meteen de reden die hij in zijn achterhoofd had, maar het was daarom niet per se een fout antwoord. Het was zelfs best goed nagedacht. Hij deed dan ook een simpele stap naar achteren toen ze haar uitval deed, grijnzend naar haar. Met een snelle beweging haalde hij uit naar haar buik, die hij makkelijk kon raken door haar beweging. “Het klopt wat je zegt, maar zag je wat ik daarnet deed?” Hij knikte naar haar buik. “De buik is op de hals na het gevaarlijkste deel wat geraakt kan worden tijdens een gevecht. Als jij hoog uithaalt naar een tegenstander, dan heeft hij of zij ruimte genoeg om je aan te vallen en je op je onbeschermde buik te raken. Een aanval met teruggetrokken klauwen zal dan hooguit voor wat ongemak zorgen, maar eentje met uitgestoken klauwen zal ervoor zorgen dat je behoorlijk schade kunt oplopen en op korte tijd veel bloed zal verliezen.” Hij knikte naar haar. “Je zal te veel tijd nodig hebben om op dezelfde hoogte te komen en dus veel reactietijd verliezen. Plus hoe kleiner je bent en hoe hoger je moet mikken, hoe zwakker de klap zal zijn omdat je al te veel kracht en energie moet stoppen in de sprong zelf.” Hij knikte naar haar. “Je hebt echter wel een soortgelijke aanval die je kunt gebruiken om het gevecht te starten en toch jezelf te beschermen. Dit is ook een basistechniek en eentje die je kunt gebruiken op iemand die groter, kleiner of even groot als jou is.” Hij zwiepte met zijn staart. “Bij deze techniek is het belangrijk dat je al je poten op de grond houdt, behalve de poot waar je mee gaat aanvallen. Je haalt uit naar het hoogste gedeelte waar je bij kunt, je klauwen uitgestoken. Dit kan voor iemand die kleiner of even groot is als jou het gezicht zijn en bij iemand groter dan jou de borst, flank of poten. Houd in gedachten dat je, net als met de aanval die ik je daarnet uitlegde, in dichte nabijheid moet zijn om hem fatsoenlijk uit te voeren. Het is aangewezen om zo snel mogelijk afstand tussen jou en je tegenstander te bewaren nadat je de aanval hebt uitgevoerd, bijvoorbeeld door weg te rollen of naar achteren te springen. Voor welke van de twee zou jij gaan en waarom?" vroeg hij aan haar.

“Een kleinere tegenstander kan proberen om onder je door te glijden en zijn klauwen tegelijkertijd over je buik door te halen, maar dit is een zeer ingewikkelde techniek en eigenlijk alleen aan te leren wanneer je echt een kleine kat bent. Zo lang je op je poten blijft staan, hoef je je er geen zorgen om te maken dat ze snel bij je buik kunnen,” stelde hij haar gerust. “Het zit er dik in met jouw bouw dat je een echte stevige RiverClan bouw krijgt en dan zullen je tegenstanders sowieso eerst proberen om je om te krijgen voordat ze naar de wekere delen gaan. Maak je om je buik dus maar niet te veel zorgen.” Hij luisterde aandachtig naar haar antwoord en een goedkeurende blik verscheen in zijn ogen, waarna hij dat nog eens bevestigde met een knikje. “Dat klopt. Door weg te springen ontwijk je niet alleen een aanval, maar kun je je ook sneller voorbereiden op een nieuwe aanval. Wegrollen is eigenlijk alleen aan te raden wanneer je tegenstander een uitval doet waarbij hij heel zijn lichaam moet gebruiken, bijvoorbeeld als hij op je rug wilt springen. Dit is handiger omdat je dan meer momentum hebt om overeind te komen, al raad ik je aan dat je het wegspringen gebruikt omdat je dan, zoals je zelf al aangaf, sneller terug in de aanval kunt gaan. Heel goed, Aurorapaw.” Hij knikte met een glimlach naar haar. “Nu, zoals ik al zei kun je de vorige aanvallen het beste gebruiken wanneer je ongeveer even groot of groter bent dan je tegenstander. In jouw geval, als je binnenkort al zou moeten vechten, zal het echter sneller zijn dat je tegenover iemand komt te staan die groter dan jou is. Deze techniek is ook ideaal om te gebruiken met meerdere apprentices, bijvoorbeeld om met drie apprentices sterk te staan tegenover één grote warrior.” Hij knikte naar haar. “Bij het jagen op vogels heb je geleerd dat je hoog moest springen. Ik wil dat je nu probeert om op mijn rug te springen en dat je me vanuit die positie vertelt waarom je denkt dat deze techniek geschikt is voor jou om op mij te gebruiken.”

Stormflight bleef gewoon staan toen ze naar hem toe kwam rennen. Hij zou het haar niet gemakkelijk maken, want dat zou een grote warrior ook niet doen als het een echt gevecht was. Hij bleek net iets te groot voor haar te zijn en hij keek toe hoe ze weer van hem af gleed. “Houd wel in je achterhoofd dat je bij een echt gevecht je nagels wel mag gebruiken. Ik denk dat als je je nagels in mijn pels had geslagen dat je je wel op me had kunnen hijsen, maar daar zal in je een echt gevecht niet veel tijd voor hebben.” Hij knikte naar haar. “Laten we deze techniek nog maar heel even uitstellen totdat je wat gegroeid bent, al kan ik je wel al uitleggen waar het voor dient en waarom je beter volledig op iemands rug kunt springen in plaats van je er op te hijsen.” Hij luisterde aandachtig naar haar woorden en gaf haar een knikje. “In het eerste geval zou dat wel een goede tactiek zijn, al moet je dan wel verdomd snel weg kunnen springen. Maar de werkelijke reden waarom je deze techniek gebruikt, is omdat een grote warrior niet veel kan doen als je op zijn rug springt. Hij kan je alleen van zich af proberen te schudden, maar hij zal je nooit aan kunnen vallen met zijn klauwen omdat je buiten zijn bereik bent. Dit wil dus zeggen dat je flink wat verwondingen aan kunt richten aan zijn lichaam zonder dat hij jou ook maar iets kan doen.” Hij dacht kort na. “Weet je, die techniek van daarnet zou misschien wel kunnen werken,” zei hij op een bedachtzame toon. “Als je op een warrior zijn rug probeert te springen en je hangt half aan zijn zij vast en hij laat zich op zijn zij vallen, kun je zo snel mogelijk weg proberen te rollen en dan naar hem uithalen. Dit is wel een gevaarlijke techniek omdat natuurlijk de kans bestaat dat hij je kan pletten onder zijn gewicht. Maar weet gewoon dat die optie er is als de poging je niet zou lukken,” zei hij op een vriendelijke toon tegen haar. “Oké, Aurorapaw,” zei hij tegen haar. “Ik heb je verschillende technieken uitgelegd die ervoor zorgen dat jij de bovenhand hebt in een gevecht. Maar hoe ga je reageren als ik dit doe?” Zonder waarschuwing schoot hij naar voren, beukte met zijn schouder tegen haar aan en zette zijn klauwen aan weerszijden van haar lichaam zodat ze niet kon ontsnappen, een uitdagende blik in zijn ogen.

De aanval verraste haar duidelijk en als dit een echt gevecht was geweest, zou Stormflight daar handig gebruik van hebben gemaakt. Het was echter geen realistisch scenario; hij zou nooit een apprentice van een andere Clan kiezen als zijn tegenstander en een warrior tegenkomen die zo klein was als Aurorapaw was ook niet bepaald realistisch. Maar niet alle warriors waren zo eervol als Stormflight en de kater wilde dat zijn apprentice voorbereid was in dat geval. Hij liet haar iets gemakkelijker ontkomen dan dat hij normaal gezien zou hebben gedaan en bleef staan toen ze naar zijn kop mikte, waarna hij zich naar de grond liet vallen en van haar wegrolde. Haar aanval miste en met een glimlach kwam Stormflight omhoog. “Als je een schijnbeweging perfect wilt uitvoeren, kijk dan nooit in de richting waar je effectief wilt gaan slaan. Als je bijvoorbeeld voor iemands kopje wilt gaan, kijk dan naar zijn poten en duik naar beneden. Dit zal ervoor zorgen dat diegene instinctief naar beneden duikt zodat jij praktisch gezien vrij spel hebt om te slaan.” Hij gaf met zijn staart een signaal dat ze niet meer moest aanvallen en knikte naar haar. “Als voor de actie die ik daarnet deed: je onder een sterke tegenstander uit wurmen zal soms enkel averechts werken. Wanneer je merkt dat je niet genoeg kracht hebt om jezelf onder iemand uit te werken, moet je eens proberen om je spieren volledig te laten verlammen. Het doet net alsof je het gevecht al opgegeven hebt en wacht tot je tegenstander zijn alerte houding laat varen. Wanneer je merkt dat hij is afgeleid, breng je alle spanning weer terug in je poten en duw je hard naar boven. Dit zal er niet alleen voor zorgen dat je je tegenstander volledig verrast, maar ook dat jij weer terug de bovenhand kan nemen in een gevecht en jij weer in aanvalspositie komt.” Hij keek haar bedachtzaam aan. “Wat zou je doen als de situatie omgekeerd is? Als iemand onder jou ligt en volledig slap onder je ligt?”