Not Known for Peace [Closed]

Ze hadden veel te bespreken, dat was zeker. Crystalstar had de drie katers opgedragen om na de Gathering weer bij haar te komen, zodat ze konden evalueren. Ze hadden afgesproken om de dag na de bijeenkomst een besloten plek buiten het kamp op te zoeken. Crystalstar was nog steeds niet van plan het bestaan van deze exclusieve groep te delen met haar clan. Dit waren echt háár warriors. Haar den was niet beschikbaar geweest, aangezien de zieke Smokegaze daar nu lag. Als hij gezond was geweest zou ze overwogen hebben hem over de drie te vertellen, maar nu wilde ze hem daar niet mee confronteren.

Arcticwolf, Whitewalker en Hermitpaw stonden naast elkaar tegenover haar. De jongste was nog geen warrior en de oudste was ver van een veteraan. Ze waren allemaal jong en gedreven, precies waarom ze door haar geselecteerd waren om haar belangrijkste wensen uit te voren. "Heren, goedemiddag." Had Crystalstar gemiauwd toen ze er allemaal waren. "Ik heb een oorlog met Thunderclan al weten te voorkomen door vanochtend naar Stagtine te gaan, daar horen jullie later meer over met de rest van de clan." Begon ze de bespreking. "Jullie hebben alle drie je oren open gehouden op de gathering, dus vertel me; wat vinden jullie?" Het hele algemene vraag, om het niet meteen te lastig te maken.

De zilvergevlekte kater was in stilte naar de afgesproken plek gelopen. Kalme en stabiele stappen, zijn beweging de enige reden waarom hij zichtbaar was in deze sneeuwbezaaide dagen. Hij camoufleerde perfect met zijn wit, grijs en bruin. Zijn hechte en dichte pels, onbekend tot hem bedoeld om de sterke windvlagen van de bergen te weerhouden, was even goed een ondersteuning in dit weer. Hij maakte zijn naam waar, Arcticwolf behoorde bij dit weer en het sierde hem perfect. Toch was er niks van zijn tevredenheid van hem af te lezen, even ondoorgrondbaar als altijd stapte hij de ruimte op waar hij zijn leider en collega's in beeld kreeg. Met een respectvolle en beleefde knik naar alle aanwezigen voegde hij zich aan hun zijde. Iets in hem vond dit prettig, deel zijn van een team. Het was een eer gekozen te worden voor zo iets en een steun te weten dat er meerdere waren om deze trots mee te delen. Hij was de oudste van zijn gezelschap, maar Whitewalker zat zo dicht op zijn eigen leeftijd dat het nauwelijks benoembaar was. Ze werden begroet en een vraag werd in hun midden gegooid. Arcticwolf was een stille kat van natuur en spreken in zo'n groepsverband lag hem niet prettig. Hij was er niet naar verleend. Het was ook daarom dat hij op zijn zachte toon antwoordde, simpelweg om er vanaf te zijn. De informatie die Crystarstar deelde over haar bespreking met Stagtine was echter wel interessant tot hem, maar ernaar vragen zou hij niet doen. "Er ligt veel spanning tussen de clans, alle lijken hun geheimen te hebben deze maan" Sprak hij simpel in toon, een observatie en niks meer. Hij keek kort naar de andere katers, hun de ruimte te geven aan te vullen mochten ze daar behoefte aan hebben. "In mijn gezelschap hebben we de conditie van Acornstar besproken, waarin ik een conclusie van ziekte of verwonding wil maken" Ze hadden het gehad over zijn eerdere absence en verandering in gedrag, waarin ouderdom werd geopperd, maar later afgeschreven. Hiernaast had hij ook nog een laatste noemingswaardige conclusie gemaakt. "Naast dat heb ik een speculatie dat er wat lijkt de spelen tussen Wolfstar en Rabbitcharm, in welke vorm of sterke kan ik geen uitspraak over doen, maar het was opmerkzaam genoeg te delen" Hij kon niet zeggen wat hun relatie was, platonisch of niet, en ook niet of het enkelzijdig was. Maar hij was hier ook niet om die vertaalslag te doen wat informatie betrof, enkel open en bloot delen. Hierna had hij zijn comfortabele stilte weer laten vallen en liet hij de andere spreken.

Zijn rug zat recht en strak toen hij op de afgesproken plek wachtte op de rest. Crystalstar had hem en de twee andere warriors gevraagd hier af te spreken om hun ontdekte nieuwtjes te delen. Zijn blik gleed over de twee toen deze zich ook aansloten. Articwolf en Hermitpaw, twee katers die snel na hem ook gevraagd waren door hun Leader voor deze speciale plek. Zijn ogen stonden redelijk kalm maar zoals gewoonlijk brandde een klein vlammetje in zijn pupil. Hoewel hij nu koel in de hoofd deed brandde zien ziel van trots. De tom knikte toen Cyrstalstar zich ook aansloot en hen begroette. Ze ging recht voor raap en Articwolf was de eerste die het woord daarna deed. Whitewalker knikte op zijn woorden, luisterend naar wat hij had kunnen los peuteren op de gathering. Zijn staart tikte op de grond toen hij de naam Rabbitcharm liet vallen. Haar naam ging als de lopende rivier door de clans. ''Rabbitcharm staat bekend om haar open benen.'' Snoof hij als begin. Vies ding dat het was. Het was zowat bekend bij elke kater dat die lellebel uit de konijnenclan graag een wipje maakte. ''Ik weet niet wat Wolfstar heeft aangeboden om haar braaf te houden. Als je wilt kan ik proberen haar op de grenzen eens ter lijf te lopen. De situatie misschien tussen hun wat beter in beeld te krijgen, kijkend hoe loyaal ze is aan hem en Windclan. Wie weet laat wel iets los?'' De tom hief zijn dikke wenkbrauw vragend omhoog terwijl hij even naar Articwolf en Crystalstar keek. Daarna ging hij veder op het deel wat hem opgevallen was: ''Ik zag een Thunderclan apprentice bloed hoestte toen hij met een ander apprentice uit Shadowclan sprak. Misschien hangt er ziekte in Thunderclan waar Stagstine minder trots op was om mee te delen. Misschien ook de reden waarom Thornstar er niet was? Ik weet niet wat hij nog privé tegen je verteld hebt vandaag Crystalstar, maar op de gathering bleef hij mysterieus waarom Thornstar niet aanwezig kon zijn.''

Een grotere trots kon hij niet hebben. Hij - iemand van nog geen twaalf moons - behoorde tot de eliteclub. Dat dat kon komen door zijn relatie met Crystal hield hij liever ter zijde. Hij geloofde graag in zijn eigen competentie. Respectvol knikte hij de twee katers ter begroeting, waarna hij zich ook tegenover zijn leader plaatste. Er was veel nieuws en vooral veel roddels. Acorn was ziek of gewond, wat voor hen bijzonder goed nieuws was. Ook leek ene Rabbitcharm een verhouding te hebben met de WindClan leader. Als ze makkelijk te manipuleren was, dan konden ze misschien een clan te vriend houden. Er begon al een plannetje in zijn hoofd te ontstaan.

Nadat Whitewalker was uitgepraat begon hij aan zijn verslag. "Omdat een ShadowClan apprentice me vanaf het begin van de gathering al lastigviel heb ik weinig informatie kunnen vergaren. Wat ik wel weet is dat er binnen de clan veel onvrede heerst. Ze vinden wat er met Twistedheart is gebeurd onvergeeflijk." Misschien voor de hand liggend, maar goed om te benoemen. Dat het Bluepaw was en dat hij haar zag als vriendin liet hij maar uit het verhaal. Die vriendschap zou vroeg of laat toch kapot gaan. Voor het volgende dat hij ging zeggen richtte hij zich op de twee katers. "En ik heb een voorstel. Ik weet dat jullie beiden mates hebben, maar als Rabbitcharm de sloerie is die jullie haar laten lijken, dan zou één van jullie haar kunnen verleiden. Als ik het zo hoor dan vind ze het vast geen probleem om "de affaire van" te zijn." Een geniaal plan. Zo konden ze veel meer informatie verzamelen. En als ze werden betrapt dan kon Crystalstar achter te staan. Bovendien waren dit soort smerige buitenclanse relaties geen reden voor ruzie tussen leaders. "Natuurlijk zou dit geacteerd zijn en moeten Faintlight of Seamist dit dan goedkeuren. Geen reden voor onnodige misverstanden." Dat ze niet akkoord zouden gaan met zijn idee kwam hem niet eens te binnen. Het was gewoonweg geniaal. Hij was hiervoor geknipt.

Haar persoonlijke sluipmoordenaar begon met zijn rapport. Crystalstar luisterde aandachtig naar Arcticwolf en knikte langzaam. Er was dus inderdaad iets met Acornstar, zoals ze al gedacht had. Zou die oude kater wellicht gewoon omvallen voordat het gevecht daar was? Nee, daar mocht ze niet op rekenen, maar dit was te gebruiken. Whitewalker voegde eraan toe dat een apprentice in Thunderclan ook al ernstig ziek had geleken. "Dat is interessant nieuws, als Acornstar inderdaad erg ziek is zou dat ons kunnen helpen. We kunnen er echter geen bijzondere plannen op bouwen." Daar was het een te grote gok voor. "Maar zelfs een herstellende Acornstar zal een stuk gemakkelijker neergaan dan een kerngezonde Acornstar." Ze snoof opgetogen, eindelijk eens wat goed nieuws met betrekking tot Shadowclan. Toen begon Arcticwolf over Rabbitcharm, waarvan dus vermeend werd dat ze een affaire had met Wolfstar. Crystalstar rolde met haar ogen bij de opmerkingen van de andere twee. Het blijven katers, moest ze zichzelf voor houden. Maar het idee van Hermitpaw en Whitewalker stemde haar ergens wel, hoewel het riskant kon zijn.

"Dat is zeker een interessant plan, en ik wil er mijn toestemming wel aan geven, maar met de voorwaarde dat Windclan niet wordt uitgedaagd. Zij is de laatste clan met wie wij geen openlijke vijandschap hebben, dat betekend dat zij ook niet geprovoceerd dient de worden." Ze keek lichtelijk streng naar de luidere twee, van Arcticwolf nam ze aan dat hij deze intriges wel begreep. "Als het lukt om Rabbitcharm haar mond voorbij te laten praten is dat mooi, maar graaf niet te diep." Wie het ging doen, en of iemand de taak überhaupt aan wilde nemen, was aan hen, voor nu had zij andere zorgen.

Oorlog, het kwam er aan, daar was geen twijfel meer aan. Acornstar was heel duidelijk geweest op de gathering en ze had best begrepen dat het zinloos was geweest om hem te benaderen in plaats van Stagtine. Er zou dus gevochten worden. "Goed, tenzij iemand nog iets belangrijks heeft gehoord ga ik verder." Miauwde Crystalstar, en ze begon te ijsberen. "Ons gevecht met Shadowclan nadert. Of het één veldslag zal zijn of een aaneenschakeling van confrontaties weet niemand. Zaak is echter dat wij zo hard mogelijk toeslaan, met zo min mogelijk persoonlijk verlies." En daar zat de crux van haar these, want hoe ging ze dat voor elkaar krijgen? Maar natuurlijk had Crystalstar daar al over nagedacht, het kon, en deze drie gingen helpen. "We moeten een grotere strijdmacht krijgen. Nu, dat gaat niet zomaar. Er zijn minstens veertien moons tussen bevruchting en de benoeming van een nieuwe warrior, dus simpelweg vragen om meer kittens zal niet helpen." Ze grinnikte zachtjes bij het idee van haar queens aanzetten om een warriorfabriek te worden. Nee, dat was niet de oplossing. "Maar het kan ook anders. We kunnen ook katten van buiten de clan inzetten. Riskant? Zeker. Eerloos? Misschien. Maar de winnaar verteld de geschiedenis. Shadowclan kan ons niets vertellen over eer als zij eenmaal onder de voet gelopen zijn." Een vervaarlijke grijns ontstond op haar gezicht, het was zo heerlijk om dit eindelijk aan hen te kunnen vertellen. "Rogues, katten zonder groep, dat is wat wij zoeken. In ruil voor een kleine gunst staan zij ons bij in één gevecht. De kans dat zij vervolgd worden door Shadowclan is klein, dus waarom zouden ze het niet doen? En als ze toch sterven in het strijdgewoel, is dat voor ons weer een last minder, hoewel wij hun offer uiteraard zullen eren." Starclanloze katten ook nog. Hoewel Crystalstar's sterke geloof haar verbood een écht bondgenootschap met deze ongelovige heidenen aan te gaan, was haar nooit verboden hen te gebruiken voor haar bestwil.

"Dus ik vraag jullie, Arcticwolf en Whitewalker, en Hermitpaw zodra je Warrior bent, om deze rogues uit te zoeken. Selecteer degenen van warriorleeftijd die minstens redelijk stabiel van aard zijn, en vraag ze of ze zich willen verrijken met slechts één gevecht."

Arcticwolf had het woord geopend om van de spreekdruk af te zijn, hij was simpelweg meer een man van luisteren dan een van reageren. Een die zich verleende in de schaduwen en in acties, in gedrag. Maar de laatste tijd leek woord voeren ook steeds meer een vereiste worden, iets wat hij zeker kon. Hem waren manieren aangeleerd en een fatsoenlijke manier van spreken. Toch voelde hij zich comfortabeler toen hij weer tot stilte kon komen. Hij had zijn bevindingen gedeeld, en hierna volgde ook de andere katers in zijn gezelschap met het spreken hierover. Eerst opende Whitewalker met een… zekere opmerking. Waardoor zijn oren naar achteren kantelde. Ondanks dat je met een vader als de zijne bepaalde assumpties zou trekken, vond hij deze praat simpelweg… onfatsoenlijk. Maar goed. Hij opperde tevens een suggestie dat hij Rabbitcharm zou kunnen lokken en zo zou kunnen uitvragen. Hij behield zijn stilte nog iets langer, samen met zijn onleesbare uiterlijk, en nam ook de verdere informatie tot zich op. Ziekte, zelfs dat nog naast het hele ding met Thornstar. Hermitpaw was hierna aan het woord en sprak kort over zijn ervaring op de gathering, een die redelijk algemeen was, maar ook zeer begrijpelijk. Soms werdt je eenmaal opgehouden. En hierna volgde een evengoed smaakloos voorstel van de ander… Een van hun- verleiden- Plots leek de kater iets in genegenheid gebracht te zijn. Hij was zichtbaar iets oncomfortabel bij dat beeld alleen al. Niet alleen was dit het breken van de clanregels, dit was ook het breken van zijn eigen moreel recht.

Nadat ook Crystalstar hier toestemming voor had gegeven gaf hij zijn reactie op beide van zijn collegas. Zijn woorden zoals welbespraakt en even wel gekozen. “Rabbitcharm mag misschien haar naam waar maken, ze is zeker geen haas in intellect. Ik denk niet dat ze al te gemakkelijk uit te lokken is, maar mogelijk valt er iets aan haar lichaamstaal of toon af te lezen” Hij vroeg zich ietwat af of Whitewalker de juiste persoon was om deze kleine verschillen te zien. Maar hij wist in ieder geval dat hij niet mee kon delen met dit plan totdat het direct aan hem werd opgedragen. Hij kon niet zo tegen zijn eigen karakter heen gaan. “Echter is verleiden, laat staan bij een poes van haar reputatie, niet een situatie waar ik mezelf bekwaam in voel. Maar aangezien Whitewalker al een soortgelijk voorstal gaf, kan hij misschien meer aanbieden hier” Opperde hij zo, waarna hij naar beiden een knikje gaf om te zeggen dat zijn woord gedaan was en dat hij het vólste vertrouwen had dat hun dit plan konden doen zonder dat hij hier nog verder over hoefde na te denken. Maar hierna volgde nog meer wat zijn leader betrof. Deze sprak over de naderde oorlog, de letterlijke schaduw die steeds dichterbij kroop. Hij was er klaar voor, in ieder geval. In stilte luisterde hij dit plan af, niet zo zeer gezind met de smaak van rogues op zijn tong, maar hij twijfelde niet aan Crystalstar. Als zij dit de juiste zet vond, dan was dit het ook.

“Natuurlijk, dit zal geschieden” Was zijn acceptatie op deze opdracht. “Wat mogen we ze aanbieden in ruil voor deze samenwerking?”

Onderwerp: Re: Not Known for Peace [Closed]