It's like a dream I can reach but not quite hold

T

I

K

I

W

I

K

Kijk! Kijk! Ze had iets gevonden, iets kleins en wit. Het leek op een heel erg zacht bolletje, een pluisje eigenlijk. In ieder geval wilde de bruine kit het vangen om in het in haar nest te steken, maar het vloog steeds weg toen ze het probeerde te pakken. Wat een eigenwijs pluisje zeg! Steeds opnieuw en opnieuw probeerde ze het te pakken door met haar voorpootjes in de lucht te zwieren, maar niets werkte, ze kreeg het niet te pakken. Met wat teleurgestelde geluidjes liet ze zich vallen op haar kont, sipjes naar beneden kijkend. Stomme pluisjes, waarom kreeg ze ze nooit te pakken?

+Mizzle

EL4A

Mizzlekit fronste lichtjes toen hij zijn zusje heel enthousiast heen en weer zag springen. Huh? Hij volgde haar blik en zag toen het pluisje dat ze waarschijnlijk wou vangen. Maar het lukte haar niet, en uiteindelijk ging ze maar wat verdrietig zitten. Daar kon het katertje niet goed tegen, hij wou niet dat Kiwikit verdrietig was. Hij zou het oplossen! Het katertje liep op haar af, blik gefocust op het domme pluisje. Hoe durfde die zijn zusje verdrietig te maken! Hij sloeg ernaar met zijn voorpootje. De eerste keer was mis, de tweede keer ook - maar de derde keer bleef het hangen aan zijn nageltje. Hij greens opgetogen en stak toen zijn poot met het pluisje aan uit naar Kiwikit. "Hier!", mauwde hij opgetogen. Hopelijk zou dat haar opvrolijken!

T

I

K

I

W

I

K

Ze kreeg het niet te pakken. Haar oortjes waren sipjes naar achteren gevouwen en had een zielig gezicht. Haar blik ving echter iets toen ze omhoog keek: Mizzlekit probeerde het pluisje ook te vangen. Eerste keer dat hij sloeg was het mis, de tweede ook… Maar de derde was raak! Het pluisje hing nu aan zijn klauwtje, en ergens was ze alleen maar meer bedroefd dat haar broer het wel slaagde te vangen en zij niet. Waarom haatte het pluisje haar zo? Althans gebeurde er iets wonderbaarlijks: haar broertje stak zijn pootje uit met een grijns op zijn gezicht. ‘Hier!’, bood hij het pluisje haar aan. “Pluisje!”, piepte ze weer vrolijk en nam het pluisje voorzichtig vast met haar pootjes. “Ye! Dankje Mizzle!”. ze glimlachte zachtjes terwijl ze het pluisje voorzichtig aanschouwde terwijl het in haar pootjes lag. Nu had ze het eindelijk! Het was van haar nu en daar was ze blij mee.

EL4A

Kiwikit leek heel blij met het pluisje en bedankte hem. Mizzlekit greens opgetogen, zette zijn borst ietsje uit in trots. Hij had haar blij kunnen maken en dat was het beste gevoel in de wereld! "Kan ik nog iets voor je doen?", vroeg hij, zoekend naar een manier om dit gevoel te vergroten of misschien te delen. Als iedereen iets voor een ander zou doen, zou de wereld zo veel mooier zijn. Oh, stel je dat eens voor!