Blowin' in the wind

Mizzlekit was geconcentreerd bezig met een hoopje mos. Hij lag niet heel ver van het nest maar had zijn hoofdje in die richting gedraaid, zodat hij het zou zien als hij daar nodig was. Maar voor nu was hij druk bezig met deze mos omvormen tot het mooiste mosballetje dat iemand ooit gezien had. En dan zou hij daar samen met zijn zusjes mee kunnen spelen. Hij gebruikte zijn voorpootjes om het mos mooi te vormen. Het was wat vochtig, dus het plakte goed aan elkaar. De geur van nat mos zat in zijn neusgaten en gaf hem een warm gevoel. Dit was de geur van thuis.

+ Drizzlekit

Ze had Mizzlekit al even zitten bekijken hoe hij met wat mos bezig was, maar vroeg zich af of hij het allemaal voor hemzelf wilde houden of dat hij misschien samen wat wilde doen. Ze klom dan ook uit het nest toen het erop leek dat hij een balletje gevormd had en deed daarna een poging om bovenop hem te springen. Hopelijk had hij haar niet door, omdat hij zo bezig was met het mos.

Mizzlekit schrok toen plots iemand op zijn rug sprong. Hij rolde omver met een lach en probeerde in het oortje van de aanvaller te bijten. Het was Drizzlekit, merkte hij snel op. De kitten giechelde vrolijk. "Ik heb een mooie mosbal! Wil je spelen?", vroeg hij vrolijk aan zijn zusje, van haar af klimmend. Hij liep achter de mosbal aan die in het halve gevecht weggerold was. Daardoor was het een beetje messy geworden, maar dat plakte hij snel weer goed. Met een trotste blik in zijn tweekleurige oogjes bood hij de bal aan aan zijn zus.

Haar broertje had haar niet door en ze kon een kleine giechel niet onderdrukken, zelfs niet toen de ander speels in haar oortje beet. Natuurlijk begon Mizzlekit meteen over de mosbal en ze liet haar blik kort naar het balletje gaan die wat van hun weggerold was. Mizzlekit haalde de bal weer op en bracht het naar haar toe. "Wat wil je spelen?" Simpel overgooien of zou hij meer willen?

Drizzlekit vroeg wat hij wou spelen, dus lichtte de kitten natuurlijk meteen op. Hij was een creatieve ziel, hij had uitdaging nodig om nieuwe dingen te bedenken. Anders verveelde hij zich heel snel. Het katertje keek even om zich heen. Hij liet het balletje achter bij zijn zusje en graaide wat takjes bij elkaar, die hij ongeveer een vossenlengte van elkaar legde en mooi in een rechthoekje met één open kant rangschikte. Toen trippelde hij weer naar Drizzlekit toe. "Ok, we gaan pootbal doen!", verklaarde hij enthousiast. "Je mag de mosbal enkel met je pootjes aanraken. Je probeert ze in het doel van de andere te krijgen, dan krijg je een punt. Snappie?", vertelde Mizzlekit, wijzend met zijn pootje naar de twee doelen. Eentje voor hem en eentje voor zijn zusje.