oh, you again

Ze had Aegir weer gezien en dat had haar in een goed humeur gebracht ondanks alle verhalen die ze had gehoord over Bloodclan. Aegir was niet gemeen, niet zoals die katten uit de verhalen en hij zou vast ook niet zo worden. In haar goede bui hadden haar poten haar naar de rivier gebracht waar ze net in het water wilde glijden toen ze een bekende vacht opmerkte. Of nouja bekend, de kat was iets ouder dan ze zich kon herinneren, maar ze zou diegene echt niet vergeten. Een grom ontsnapte uit haar keel, terwijl ze de rivier achterwege liet en passen naar de andere poes zette. "Skadi, wat doe jij hier?" Het was de naam die ze van Aegir had gehoord en dan ook maar zou gebruiken, want nee deze kat was geen clankat meer. Ze was nooit geweest zoals Aegir. Ze wilde ergens ook zeggen dat de poes uit de buurt moest blijven van Aegir, maar hoe kon ze dat doen? Ze kon moeilijk direct over hem beginnen, ook al kon ze al wel inschatten dat het daar wel op uit zou lopen.

De eerste woorden die uit de jongere poes kwamen irriteerden haar vrijwel meteen. Misschien was het nog irritatie van vroeger dat meespeelde, maar het was mogelijk ook de manier van spreken. "Dat recht heb je niet meer." Sprak ze dan ook, niet eens een poging te doen om haar irritatie te verbergen. Ze zette wat stappen dichter naar Skadi toe, nee, ze was niet bang voor haar. Ze zou nu vast al meer ervaring moeten hebben dan haar. "Weet je het echt zo zeker?" Sprak ze dan ook. "Ik heb al aardig wat training gehad." En Skadi was op territorium waar ze niet hoorde te zijn. Anders was ze wel teruggekomen ooit, maar het was misschien maar beter ook dat ze er niet meer was. "Tenslotte ben je hier niet meer welkom." Voegde ze er nog aan toe. Eens zien wat Skadi nu zou doen.

Oh, dacht dat domme kind nou echt stoer te doen. Denkende dat ze beter was al haar, omdat ze aardig wat training had gekregen? De training in de clans was een stuk zachter dan die zij ontving in de Elite, dus heel stoer was ze niet. Skadi ontving echte krassen, beetwonden en meer als ze niet snel genoeg was, niet slim genoeg. En dit wicht voor haar neus, die zou waarschijnlijk haar eerste training al hebben gehuild om een zachte klap tegen haar oh, zo breekbare kopje. “Ik heb het recht om te doen wat ik wil,” reageerde ze dan ook met een simpele zwiep van haar staart. Nee, ze was niet bang, ze had hier zelfs Crystalshell nog uitgedaagd toen ze jonger was. Ze liet zich niet wegjagen door een gevlekt poesje met een ego. “En ik durf te wedden dat jou training klein wegvalt vergleken met die ik ontvang van de leider van de Elite,” vertelde ze rustig verder, een gevaarlijke glint in haar ogen. Ze ging zich niet laten intimideren, niet dat Lilypaw daar veel kans mee had, want haar poging was zo zwak als een vis zonder graat.

Ze had geen recht meer om hier te zijn, niet nadat ze Riverclan bewust had verlaten en ook niet meer teruggekomen was. Aegir was anders, hij had gewoon het verkeerde idee bij hoe Bloodclan was, dat was gewoon iets dat nog te veranderen viel, maar dat was niet het geval met Skadi. Het was alleen duidelijk dat ze niet van plan was om terug te deinzen hier en dat was misschien ook juist goed. "Wil je het echt zo graag uittesten wie van ons tweeën beter is?" Want natuurlijk zou zij dat zijn. Ze had meer training gehad, dat zou niet kunnen missen en wat maakte het dan uit dat Skadi getraind was door de leider van Bloodclan?

Het leek erop dat het domme kind voor haar neus een ego had gekregen. Meer dan ze al had gehad in het begin. Alsof ze ooit beter kon zijn als haar. Mentaal was ze al zwak genoeg geweest om te bezwijken onder het woord van één andere kitten en niets anders te willen geloven. Skadi gokte niet dat ze er sinds dien veel op vooruit was gegaan. Ze was groter en lomper geworden, misschien, maar veel meer niet. “Dat hoef ik niet uit te testen. Ik weet dat ik beter ben. Maar als jij oh zo graag wil verliezen, dan zeg ik geen nee.” Haar toon was zelfverzekerd. Ze zou niet terugdeinzen voor Lilypaw. Waarom? Ze was tien keer beter, haar training was tien keer beter. Ze zou niet verliezen hier. Nee het wicht voor haar neus zou neer gaan. Een vernedering ondergaan.

Natuurlijk dacht Skadi dat ze beter was, want waarom ook niet? Het was niet alsof ze dat altijd al geprobeerd had. Maar zij was ouder, had meer training gehad, dus dit zou toch duidelijk moeten zijn voor de ander? "Ik denk dat je het bij het verkeerde eind hebt, ik heb toch echt meer training gehad." En met die woorden spande ze haar spieren wat aan, klaar om te springen mocht de ander echt een gevecht willen starten. Ze zou niet terugdeinzen in ieder geval.

Meer training? Skadi moest echt moeite doen om haar lach in te houden. Dat had er niets mee te maken. Nee, dat misselijke kind mocht misschien meer training hebben gehad, maar de Training die ze in Riverclan kreeg, die kon nooit toppen aan degene die ze zelf ontving bij de Elite. "Denk je echt dat jouw training kan toppen aan degene die ik heb ontvangen van de leider van de Elite?" Vroeg Skadi op zelfverzekerde toon. Ze was niet bang voor het kreng voor haar neus, nee eerder andersom als ze het zo dacht.

Ze had geen idee of haar training kon toppen aan die van de ander, maar langer training betekende ook meer ervaring toch? "Geen idee of dat zo is, maar ik zou zeggen dat ik meer ervaring heb." Misschien niet op dezelfde manier, maar het zou zeker voor iets moeten staan toch? Alleen of het nu verstandig was om een gevecht te beginnen was een tweede, maar voor nu kwam het daar nog niet tot.

Meer ervaring. Kon ze nog dommer en saaier klinken, nog meer als de gemiddelde clankat die niets in hun leven bereikte en ook totaal niet tegen iemand van de Elite opgewassen had. “Er zijn genoeg katten met ‘meer ervaring’, zoals je het zo schattig noemt, die zijn gevallen zijn aan de klauwen van katten uit de Elite twee keer zo jong,” Vertelde Skadi haar op geamuseerde toon. Echt, leerden ze dit rund niets? Als ze zo’n geweldige training had gehad, dan was ze een echt leeghoofd geworden. Maarja, dat was ze eigenlijk ook altijd wel geweest.

Misschien was dat zo, maar ze was niet van plan om te verliezen van Skadi als ze het kon helpen. De clans hadden wel vaker van Bloodclan gewonnen als ze de verhalen van de elders moest geloven tenminste. "Hoe kan je daar zo zeker van zijn?" Vroeg ze dan ook. "Heb je het al eens gezien of zijn het maar sterke verhalen van anderen bloodclanners?" Want nee, ze geloofde dat zo snel nog niet. Vooral niet wanneer beide katten nog in training waren. Dan was degene die ouder was toch echt degene met meer ervaring en training.

Dat snertjong had wat moeite met geloven, vroeg op schampere toon of ze het al wel eens gezien had. Oh maar dat had ze zeker. “Ik was er met de overname van Shadowclan bij, dus ja ik heb het gezien.” Vertelde ze de andere calico. “Je kan nog zo veel ervaring hebben, maar als iemand gewoon simpelweg beter en sterker is, dan maakt die ervaring niets uit.” Dat was gewoon hoe het werkte en Skadi twijfelde er niet over dat zij beter was. Zij had het in zich om het tot het uiterste te nemen, ze werdt getraind om te doden, niet om weg te jagen, dus waarom zou ze dat niet bij dat stomme wijf voor haar neus kunnen doen.

De shadowclan overname? Dat was mogelijk gewoon geweest omdat de shadowclanners zwak waren geweest, Riverclan was anders. Ook al was het hier misschien om een voorbeeld te laten zien, maar dat maakte voor haar niet uit. "Riverclan is beter dan Shadowclan." Sprak ze dan ook vol zelfvertrouwen. "En wie zegt dat jij net zo goed als die bloodclanner bent?" Want dat was nog steeds niet iets dat ze echt wilde geloven. Ze kon niet inzien hoe Skadi als net zo goed was als een volledig getrainde bloodclanner. Dat was ze gewoon simpelweg nog niet.

[Dat deed pijn om te zeggen als sc leaderxD]

Ze lachte schamper op de reactie die Lilypool haar gaf. “Als ze zoveel beter zijn dan Shadowclan, waarom konden zij dan ook niets uitmaken bij de overname. Riverclan was met hun staart tussen hun benen teruggevlucht.” Het waren smalende woorden die ze naar de kattin voor haar neus spuugde. “Ik ben een van de beste Young-Ones nu, en het zal niet lang meer duren voor ik een van de beste members ben.” Ze zou in een oog opslag meer tanden hebben dan de meeste members, ze zou een plekje voor haarzelf claimen in de barn en een warm nest hebben om te slapen. Ze was niet zwak en ze gaf ook niet op, dus dat wijf voor haar neus moest maar oppassen.