∆ Bloodclan [Elite] Ceremonie 17-3-2021 Blood brothers

@[Everyone]
Barn Camp

Na een dagje gesetteld te hebben in de barn was het tijd om weer de zaken te regelen. Iedereen van de Elite wist nu wat er gaande was, waar hun nieuwe kamp verbleef. Het was niet iets permanent maar het was beter dan een open speeltuin. Hoewel het tempratuur de laatste dagen was gestegen, was het nog altijd winter. Hij had zijn clan van de kou naar iets beschuts gebracht en spoedig zou het beschutte kamp ingeruild worden met een nieuwe blijvende kamp waar ze weer tot groots konden groeien. Orchis had een belofte gemaakt, en hoewel hij een egoïstische kater was, kwam hij zijn afspraak na die hij als General gemaakt had. De eerste stappen waren gezet, maar dit was niet de visie die hij belooft had voor zijn groep. Hij zou de Elite weer terug brengen naar wat ze waren, en veder. Iedereen had hem gezien als een kat die het nog geen vier seizoenen zou volhouden en nu stond hij hier. Hij zou iedereen bewijzen wat hij kon en waar hij tot in staat toe was. Hij kon het en hij geloofde tot op zijn bot dat ook híj alleen dit kon. Niemand anders. Alleen hij. Hij was de gene die het waar kon maken, in tegenstelling tot de leaders voor hem. Hij was anders. Hij was een god. Hij stond boven alles wat het leven was. De dood wat hij eerst zo gevreesd had, was hijzelf geworden; Híj was de dood. God. Hij was ínle. Zijn blauwe ogen keken toe vanuit de schaduwen. Katten stonden watertandend af te wachten op zijn presentie. Het was namelijk tegen schemering aan.. wat betekende dat het tijd was om te eten. Maar niemand at voor hij dat gedaan had. Een nieuwe regel die hij had ingevoerd. Een regel zo belangrijk dat er serieuze straffen op stonden als je deze brak. En enkel maar voor zijn eigenbaat. De tom kneep zijn oogleden wat toe en wachtte nog enkele minuutjes, het geduld testend van zijn groep. Pas daarna stond hij langzaam op om al geeuwend uit te rekken. Daarna pas liep hij uit de donkere hoek van de barn en maakte hij zijn pad naar de verhoging. Er lag veel hout aan de zijdes in de barn, wat goed was voor beschutting maar ook op op te klimmen om iedereen toe te spreken. Orchis trok zichzelf wat klunzig omhoog toen hij de hoogte verhoging had gevonden en ging zitten op de top. Hij nam de moeite niet meer om zijn keel te schrapen voor aandacht; iets wat hij eerder had gedaan toen hij nog Captain was en niemand echt nog hem luisterde. Nu luisterde vele als makke schapen. Alle bang wat er zou gebeuren als ze het niet deden. ''Katten van de Elite.'' Begon hij ook zonder te wachten. Veel van de katten stonden namelijk al klaar om te horen wat hij kwam vertellen. ''Als eerst wil ik vertellen wat een succes de overnamen van de Tallpines was. Niet dat ik wat anders verwacht had toen ik dit plan snede. Samen met de special Patrol hadden wij Thunderclan al snel in de poot. Wij hebben nu enkele gijzelingen in ons midden waarvan ik verwacht word waar continue bewaking is. Dag en nacht, wat er ook gebeurd. Geef jezelf vrijwillig op bij de Captain voor de schema. Als er geen vrijwilligers worden opgegeven zal Skadi zelf persoonlijk kiezen en worden de uren dubbel.'' Sprak hij luid en duidelijk. Zijn woorden waren opdrachten, geen to-do lijstje als je vrij was. ''Zoals jullie weten is onze tijdelijke kamp verplaats naar hier. Informeer je clangenoten die nog niet weten waar we gesettled zijn. Maar nu het duidelijk is waar onze nieuwe tijdelijke kamp is het voor belang dat we weer orde vormen. Ik heb jullie beloofd dat ik de clan weer zou aansterken en dit is nog maar het begin. Zodra er weer regelmaat is word er gezocht naar een permanente kamp waar wij veilig zullen zijn voor de mens maar wij ook ons kunnen uitbreide. Een plek waar de Elite zal groeien tot veder dan we ooit zijn geweest. Voor nu dus is het belangrijk dat de barn ingedeeld word. Hierbij, en ik zeg het één keer: Moederkatten en hun kittens verblijven hier samen met members die al langere tijd hun titel dragen of members met vijf hondentanden en meer. Jongere members of met minder dan vijf tanden verblijven buiten. Zij slapen tussen de bomen rondom de barn. Mocht er een aanval vanuit Thunderclan komen, zullen zij de eerste linie zijn om ons te verdedigen en te waarschuwen.'' Hij wachtte even een momentje zodat iedereen kon verwerken wat hij net zei. Al ging hij wel snel weer door: ''Naast deze barn staat nog een wat kleinere vervallen schuurtje, met daarin een verroeste monster die er half in staat. Die plek zal beschikken als slaapplaats voor young-one's.'' Vertelde hij, zijn rug en schouders even rekkend terwijl hij zat. ''Nu dat geklaard is, is het tijd om bloed te binden.'' Begon hij de nieuwe deel van deze ceremonie. Er waren enkele kittens die de leeftijd van 5 manen hadden bereikt en een paar die stil hadden gezeten door de de vernietining van het kamp en de overname van de Tallpines. ''Drie kittens hebben bewezen deze lastige moon te overleven en worden hierbij beloond om hun training tot member te starten.'' Zijn blik gleed langs het publiek. ''Moros. Harmony en Nehzoda.'' Mauwde hij de namen van de drie kittens. Zijn blik kort schietend op Harmony. Hij herinnerde haar nog goed. Hij was onder de indruk dat ze nog leefde. ''Vandaag krijgen jullie je nieuwe titel en jullie mentor. Een mentor die je niet alleen in training, maar ook in bloed deelt. Zij zullen je brengen naar het memberschap. Jullie krijgen een kans jullie te bewijzen dat jullie geschikt zijn om te dienen als soldaten in de Elite. Er is geen tijd meer voor spelletjes en gedol. Er zijn regels die gevolgd worden en de trainingen zijn hier uiterst serieus. Vanaf vandaag zullen de training twee keer zo zwaar worden. Voor de members wordt er voor morgen een drill gemaakt door de Captain om op ons nieuw gebied te oefenen. Deze drills zullen dus vaker voorkomen, ook voor Young-one’s.’’ Zijn stem ging door de gehele barn heen. Dit was niet alleen een toespraak voor de drie nieuwe young-one's maar voor iedereen. ''Ik liet het toe daar net al doorschijnen: wij zullen nu ons in bloed gaan verbinden. Young-One en mentor zijn één. Als jij als Young-One niet luistert, straf je niet alleen jezelf maar ook je mentor. Krijg je de doodstraf, dan neem je je mentor mee in de graf. Denk dus in vervolg twee keer na voor je een regel durft te breken.'' Sprak hij. Zijn lippen glimlachend, maar zijn stem dreigend. ''Dan is het nu tijd om eindelijk onze eerst nieuwe Young-One's te gaan koppelen met hun mentor! Moros, kom maar naar voren.. jij, jij zal getraind worden door Skadi.’’ Hij had Moros in de gaten gehouden en daarmee besloten dat de kersverse young-one opgeleid mocht worden door één van de beste. ‘’Nehzoda, jij zal geleid worden tot memberschap door Kauha.'' Ook Nehzoda had potentie laten doorschijnen, en hij had Kauhu vaak met de zwarte kit gezien. Daarbij had Kauhu zich prima bewezen om mentor te worden voor iemand die ambitie had. De tom knikte kort naar de bruine tabby. Hij liet daarna de twee nieuwe young-one's en de mentor elkaar ontmoette in het midden en gaf hen de tijd om aan elkaar te verbinden door een snede in de pootkussen te maken. Terwijl hij toekeek, schoof hij zelf met zijn eigen voorpootje over de grond.. Hij voelde weer de scherpe steek. Een vloeiende beweging was het geweest met enkel het puntje van de nagel. Soepel en elegant had het door zijn huid gegleden maar had wel voor altijd een dikke streep littekenwezel achtergelaten. Sirtlan.. Het enige wat hij nog van hem had. Ook hun waren in bloed verbonden. Sirtlan had hem hierheen gebracht. Zonder zijn mentor.. was hij nergens geweest. De tom voelde een rilling over zijn ruggengraat heen trekken. Orchis boog wat naar voren en likte en beet zelfs enkele keren snel zijn poot om van de prikkeling af te komen die zo ineens door hem heen had geschoten. Daarna schudde hij wild met zijn kop waardoor zijn oren een klapperend geluid maakte door de barn. Snel keek hij op en zag dat het ook tijd was voor de derde kitten. Orchis kuchte even snel en liet zijn blik vallen op de witte kitten. ''Harmony..'' Begon hij. Zijn lippen trokken langzaam in een brede grijns. Zijn nek kwam wat meer naar voren toe terwijl hij haar bleef aankijken. ''Jij krijgt de kans op jezelf te bewijzen. Stel me niet teleur..'' Mauwde hij, iets zachter deze keer. ''Je zal getraind worden door twee mentoren.'' Hij keek naar de eerste mentor. Zijn vorige young-one was niet lang geleden geëxecuteerd door hem. Hopelijk zou hij zijn tweede niet op het zelfde pad leidde. ''Khada.'' Sprak hij. ''En Lethal.'' Wederom kregen de katten hun tijd voor de inwijding. ''Dan heb ik nog twee young-one's die een nieuwe mentor nodig hebben. Sigrún, jou mentor is gevlucht met haar staart tussen haar benen, iemand die haar clan verliet toen deze haar het hardst nodig had. Alles wat ze jou geleerd heeft is niks waard. Jij krijgt nu een mentor waarmee je een schone lei begint. Zahida leert jou wat het echt betekend om een Elite member te zijn.'' Verklaarde hij zijn keuze voor haar. Ze moest dan wel opnieuw beginnen, waardoor ze later member werd dan normaal, maar Orchis zou niks overlaten van de overblijfselen van de invloed van Brat. ''Aegir.'' Zijn blik ging naar de zwarte tom. Iemand waar hij veel woorden voor had. ''Het zelfde verhaal voor jou. Daarbij heb je ook nog niet laten zien dat je het in je hebt om een Elite member te zijn. Hierbij is jou laatste kans om jezelf te bewijzen met Lethal als jou mentor.'' Zijn blauwe ogen knepen in die van de jongere tom. Hoewel hij de bouw had voor een sterke soldaat zat zijn brein te ver van hun normen af en was hij te roekeloos. Dit was zijn laatste kans om zichzelf te bewijzen, hij had het geluk dat hij de young-one was geweest van Brat en dat hij hierdoor wat trainingen verloren had en deze tijd nog mocht inhalen.. anders... ''Dan hebben we ook nog Beef. Jij had gevraagd voor een nieuwe mentor maar na ons gesprek heb ik besloten dat je er klaar voor bent om je Final te behalen. Morgenvroeg begint deze.'' Zijn lippen krulde weer terug na zijn daarnet doodserieuze gezicht. Orchis keek nog eventjes de barn rond, zijn blauwe ogen zwijgend over iedereen heen glijden. “Dit was het voor vandaag.

May you still live at Frithdown.’’

Met die woorden klom hij weer naar beneden, pakte de grootste prooi van de stapel, en at hij het tot de botjes glommen op. Pas toen keek hij de rest weer van de clan aan en gaf hij het sein dat de rest eten mocht.

I dOn'T wAnNa ReAd:

Hoewel ze honger had, was ze misselijk van de zenuwen. Ze wist dat het moment dat ze young one zou worden elk moment aan kon breken en haar voorouders in de Tribe wisten dat ze er niet klaar voor was. Ze wenste op dit moment niks anders dan weer terug in de bergen te zijn en het brak haar hart dat dit niet kon. Haar blik gleed omhoog toen Orchis zichzelf langzaam uitrekte en ze stond op het punt om over te geven toen hij op de verhoging voor hun stond. Het zou grappig zijn geweest hoe hij klungelig naar boven was geklommen als ze niet wist wat voor een gruwelijke daden deze kater op zijn geweten had. De kleine kitten richtte haar blauwe oogjes schuw naar hem toen ze hem hoorde praten. Het deed haar zenuwen niet veel goeds dat de trainingen vanaf nu zwaarder zouden worden en haar hartslag leek haar oren bijna uit te komen toen hij het rijtje van kittens af begon te gaan die een nieuwe mentor zouden krijgen. Ze dankte haar voorouders in de Tribe dat Moros Skadi als mentor kreeg en Nehzoda Kauhu. Ze vertrouwde beide katten niet en even kwam er een lichte hoop opzetten dat ze Bleaktail als mentor kreeg. Ze wist dat hij zijn strepen had verdiend binnen de Elite, maar ze had zelf mogen ondervinden dat hij, samen met Hyzenthley, best wel oké was. Haar bloed werd echter ijskoud toen ze niet alleen Khada als mentor toegewezen kreeg, maar ook Lethal. Twee mentors. Eentje zo gek als een deur met rare zinspelingen en eentje die zo aangetast was door het zware leven dat de littekens voor altijd gebrandmerkt waren op haar huid. Harmony’s blik gleed langzaam naar de katten die haar mentors waren en ze dwong haar poten om zich in beweging te brengen. Haar ledematen voelden aan als een zwak takje terwijl ze naar de twee liep en traantjes verschenen in haar ogen toen ze dwangmatig haar pootje naar hun omhoog hield zodat ze er een sneetje in konden maken. Ze wendde haar blik af zodat ze niet hoefde te zien wat ze deden en vouwde haar oortjes in haar nek. Hoe ging ze dit ooit overleven?

Kauhu’s maag knorde, maar hij wist wel beter dan te gaan reclameren. Zijn blik gleed naar Orchis en hij zag dat de kater naar zijn groep katten keek, alsof hij hun aan het uitdagen was om iets te zeggen van het feit dat hij nog geen teken had gegeven dat ze mochten eten. Kauhu liet zijn blik naar opzij glijden, maar niemand was zo dom om zijn mond open te trekken en zijn mondhoeken gingen kort omhoog. Hij wist niet op welke voet hij met Orchis stond, maar hij kon wel eerlijk benoemen dat hij de kater bewonderde. De kat was misschien knettergek, maar hij wist wel hoe hij het spel moest spelen. Kauhu bewoog geïnteresseerd met zijn oortjes toen Orchis overeind kwam en naar een verhoging liep. Hij sprak de groep toe en Kauhu kwam nu volledig overeind toen hij hoorde hoe de hiërarchie werd ingedeeld wat het oude hondentandensysteem betrof en dat de kittens hun mentors kregen. Zijn mondhoeken bewogen zich naar omhoog toen Moros Skadi toegewezen kreeg en hij zond een knipoog in de richting van zijn zoon. Ze hadden van te voren met elkaar besproken hoe ze het spel gingen spelen en Kauhu verwachtte wel dat Moros geen flater zou slagen zoals Aura en Certa dat hadden gedaan. Zijn blik gleed weer terug naar Orchis toen hij Nehzoda’s naam hoorde en zijn grijns werd breder toen hij gekoppeld werd aan Kauhu. Mooi zo. Er werd nog iets gezegd over dat de trainingen vanaf nu strenger zouden worden en dat ze zich aan mochten melden als bewakers van het groepje dat ze binnen hadden gebracht van ThunderClan. Kauhu maakte een mental note dat hij dat meteen zou doen nadat hij naar Moros en Nehzoda was geweest. Hij passeerde zijn zoon snel, maar niet nadat hij zijn kopje naar voren had gebogen zodat hij zijn zoon nog stel iets kon zeggen. “Denk aan wat we besproken hebben,” zei hij op een zachte toon. “Doe je best.” Hij gaf de kater snel een lik over zijn oren en ging verder naar Nehzoda, waar hij wachtte tot de kater zijn pootje had opgetild en er vervolgens een kras in maakte. “We beginnen morgenvroeg meteen met je training. Ik kom je wel halen, dus wees klaar,” zei hij op een sympathieke toon. Zijn blik werd wat duisterder en een grijns gleed om zijn lippen terwijl hij naar de kater boog. “Het lijkt erop dat jij straks niet meer diegene hoeft te zijn die Harmony in haar eeuwige slaap hoeft te zetten.” Terwijl hij dat zei, waren zijn amberkleurige ogen gericht op Harmony en keek hij toe hoe ze op haar typische angstige manier naar haar mentors liep en ze zelfs niet aan durfde te kijken nadat ze haar pootje omhoog had gehouden voor Khada en Lethal om er een kras in te maken. Dwaas. Hij knikte naar Nehzoda en liep toen verder naar Orchis, die net klaar was met eten. “Het zou een eer zijn als ik één van de bewakers mocht zijn om de gijzelaars in het oog te houden,” sprak hij op een rustige toon, een glimlach verschijnend om zijn lippen.

Het was tijd voor een nieuwe ceremonie, maar ook vooral een tijd voor nieuwe mededelingen. Ze waren nu in een nieuw, maar nog steeds tijdelijk kamp, toch was het beter beschut tegen het gure weer, dus het was een upgrade. De zure blikken die ze rondom het kamp kon zien waren een duidelijk teken dat Orchis nog niets had gegeten en dus ook zij nog niet mochten eten. Zelf had ze ook honger, maar het was niet iets waar ze niet mee kon leven. Orchis zou misschien wat langer wachten, maar hij was zwak genoeg om toch wel iedere avond een stuk prooi nog te pakken. Orchis was een egoist en dat wist iedereen, maar een egoist waarmee Skadi kon blijven werken zolang het niet in haar nadeel zou komen. De plannen die ze nu hadden staan voor de bewaking van hun gijzelingen en het verzwaren van de training waren echter wel goede regelingen. Skadi had al lang bewezen dat zij boven het niveau van haar leeftijdsgenoten had gelegen, maar het niveau was op sommge plekken ook wel heel laag. Aegir, was daar een voorbeeld van, iets wat Orchis ook zou gaan aanspreken. Ze keek toe hoe de kater omhoog klauterde op die onhandige en ronduit belachelijke wijze van hem, maar ze wist ook wel beter om hem uit te gaan lachen. Hij had nu de hoogste macht in de Elite en hij was ook nog steeds, volgens de regels en richtlijnen, haar baas. Niet dat Skadi het zelf zo zag, maar hij had haar wel aan de macht geholpen, dus nutterloos was hij niet. Orchis begon met het aankondigen van hun overname van de Tallpines, waar ze Eveningglow en haar kittens gevangen hadden genomen. Het was zelfs niet eens nodig geweest om een gevecht aan gegaan. Het was ook wel een goed plan geweest, dat zou ze zeker niet ontkennen. Het was simpelweg de mededeling dat ze zich vrijwillig bij haar op mochten geven, of dat zij ze zou gaan kiezen met dubbele uren. Ergens hoopte ze op het tweede, ze had wel een paar katten waarvan ze vond dat ze wat dicipline konden gebruiken, maar waarschijnlijk zouden er wel katten zijn die een goed pootje in het boek van de general wilden halen. De indeling van de Barn en het kleinere hokje wat verderop werden benoemd, iets wat haar niet al te veel kon doen, aangezien het gewoon de meest logische indeling was. Wat interessanter was, dat was de ceremonie van drie kittens die nu aan bot kwam. Moros, Harmony en Nehzoda zouden vandaag hun mentor ontvangen en in de rang van young-one treden. Iets wat bij haar toch wel weer zes manen geleden was. In die zes manen die waren vestreken had ze hard gewerkt en het had geloond, dus ze hoopte maar dat haar Young One dat ook in zou zien. Ze wist natuurlijk al wel wie ze kreeg; Moros. Ze had het kind een keer ontmoet, waarbij hij haar niet bijster was bijgebleven. Maar opzich was dat geen slecht iets. Als hij wist wat hij moest doen en gewoon zijn bevelen opvolgde, dan zou hij een goede member worden. Er zat zeker potentie. Dat was dan ook de enigste reden dat ze het aanbod van een Young One had aangenomen, want ze zat niet echt op een zeverend snotjong te wachten dat haar constant achterna liep. Er waren nu ook nieuwe regels tussen Young Ones en hun mentoren. Regels die goed waren voor de dicipline waaraan er soms toch nog gebrek was onder de leden van de Elite. Ze zou ook geen irritant kind wat geen regels op kon volgen onder haar hoede nemen, want no way dat zij voor de domme daden van een ander zou gaan betalen. Maar nee, Moros had goed geluisterd en hij leek dat ook wel te blijven doen, daarnaast zou Kauhu vast een goede invloed op hem zijn geweest. Skadi had goed een gesprek met de kater kunnen opstrijken. Geen poespas, simpele zaken en een goede mening. Iets wat ze zeer kon waarderen. Hij zou het vast ook wel waarderen dat hij Nezhoda als Young One zou krijgen. Hij had immers intresse getoont in dat zwarte jong. Ook zouden de trainingen zwaarder worden, niet alleen voor de nieuwe aspirant members van hun clan, maar ook voor de members. Members waarvoor ze morgen een drill moest hebben klaarstaan. De calico wist ook wel dat er waarschijnlijk nog steeds gedeelde meningen waren over haar, misschien kon ze die er dan ook gelijk uit stampen. Het was immers niet alsof ze ondergekwalificeerd was. Maar het was tijd om bloed te binden, zoals Orchis dat zo mooi had gezegd. En dus haalde skadi een nagel over haar pootkussen heen, deze openhalende. Bloed welde op uit een dunne snee, bloed wat snel genoeg gemengd zou worden met dat van Moros.

Hij had rustig zitten dutten tot ze allemaal samen moesten komen voor een ceremonie. De zwarte kitten rekte zich even goed goed uit en golfde plezierig met zijn staart terwijl hij ernaartoe huppelde. Vandaag zou de dag zijn dat hij geen kitten meer zou zijn en daar keek hij natuurlijk heel erg naar uit. Vanaf vandaag zou fase één van zijn plan beginnen voor Harmony, diegene die hij had besproken met Kauhu. En nu hij een young-one zou worden, kon hij ook zoveel meer! De zwarte kit kwam aangehuppeld in de grote groep van katten en hoorde zijn naam al aanbod komen. Zijn blauwe ogen staarden zelfverzekerd naar de General, ja, diegene die zijn mama had vermoord. Maar daar keek hij juist naar op: Zijn moeder was dankzij deze gast uit de weg geruimd en nu was hij verlost van die chains die dankzij zijn moeder hem vasthielden aan de grond. En het was daarbij ook nog eens zo'n misvormde kat die aan de top stond: dit was het echte bewijs dat iedereen aan de macht kon komen, het maakte niet uit wat anderen over ze dachten. In ieder geval kreeg de jonge kater Kauhu als zijn mentor, waarbij hij begon te grijnzen. De enigste kater die zijn plannetjes wist en de enige die hij echt waardig vond om een gesprek mee te hebben. Dit was de goede keuze. Ze kwamen al gauw bij elkaar en de tom hield zonder twijfel zijn harig pootje in de lucht zodat er een sneetje in kon worden gemaakt. Zodra dit gebeurd was, en de zachte tintelingen van zijn sneetje negeerde, hoorde hij zijn nieuwe mentor spreken en gaf hij een knik terwijl hij met zijn staart golfde. Hij was tevreden. Zijn blauwe ogen zochten vervolgens naar Harmony toen Kauhu wegging om Orchis op te zoeken. Die arme kleine witte kitten liep weeral mentaal te wenen. Ze had twee mentoren gekregen en ze stierf letterlijk al vanbinnen voordat ze zelf officieel young-one werd verklaard. Die zou hier echt niet lang overleven zeg. En hij zou haar helpen.


+tags: Kauhu

he's not a villain, he is just a boy

Aegir voelde zich eigenlijk niet op zijn plek in dit nieuwe kamp. In zijn korte leven was hij vele keren verhuisd. Onder andere deze plek, maar ook Shadowclan, Riverclan, de tweebeen plaats. Alles was van korte duur geweest, dus gaf hem niet de schuld als hij pessimistisch was over deze plek. De schuren waren comfortabel, het woud uitnodigend, maar hij voelde zich nog altijd opgesloten. Maar de geuren waren beter, totdat hij zeker wist dat ze het wisten te verpesten. Want dat waren ze. Ze waren destructief. Veel wisten niet beter. Maar hij wel, Skadi moest het weten. Maar kennelijk genoot ze hiervan. Maar toen ze samen werden geroepen, gesproken over katten, over taken, over trots en trainingen. Hij kon zich niets anders dan oncomfortabel voelen. De laatste dagen, weken misschien, waren twijfels als vergif in zijn brein gekomen. Het maakte hem stuk. De drang om zichzelf te bewijzen en de twijfel of waarvoor hij zich wilde bewijzen wel.. goed was. Maar het was zijn lot. Een goed lot, bepaald door StarClan. Of niet? De woorden drongen dan ook maar half tot zich door toen kittens young-ones werden, hoe namen werden genoemd van katten waar hij eigenlijk niets om gaf. Totdat zijn eigen naam werd genoemd. "Hetzelfde verhaal voor jou." Zijn blauwe ogen gingen omhoog, en ergens voelde hij zich kwaad. Vernederd. Hij had níets anders gedaan dan zijn best, waarom werd hij dan zo voor het blok gezet? Hij beet fel op zijn kaken, maar zijn ogen spuwden vuur. Orchis keek hem vuil aan, maar dat kon hij ook. Hij was veel, maar hij was niet bang. Hij kreeg Lethal als zijn nieuwe mentor, en ergens was het een opluchting. De poes die Skadi misschien mama noemde, maar wat verwachtte je van een wees. Hij had die woorden nog niet over zijn lippen laten rollen, maar hij vertrouwde haar. Zij had hem opgehaald. Zij wist van haar potentie. Zij had over hem gesproken met Starclan. Dus toen hij naar haar toeliep, zijn gezicht op onweer, als een kind die driftbui had. ‘Het is bullshit,’ siste hij naar haar. Zijn ogen gingen hoopvol naar de tweekleurige van de verbrandde poes. Zij moest toch weten hoe goed hij zijn best deed, toch?