Remnantpaw had nog steeds de waarheid over Windblade niet gedeeld. De kattin was ziek, en ze kon het nu nog niet delen hoe ernstig het was. Niet nu de Clan al zo verdeeld leek en zo onrustig. De wonden waren niet ernstig, zelfs al voelde ze zich nog niet optimaal en het verhaal dat ze moest verzinnen was ook nog een ding. Misschien moest ze iemand om hulp vragen, maar wie. Haar amberkleurige ogen stonden kalm al was er een ongemakkelijke glinstering in haar ogen te zien, diep en licht verborgen maar zeer zeker niet onzichtbaar. Haar oortje wiebelde ze terwijl ze zich zeer langzaam naar de prooistapel bewoog en er een iel diertje vanaf pakte voordat ze zich omdraaide naar een van de Warriors, een klein glimlachje verscheen op haar gezicht. Hij was de kater geweest waar ze een sneeuwgevecht tegen had gehouden als kitten. Hij had haar natuurlijk volwaardig verslagen.
'Ardentheart,' Klonk er licht schor maar ook vriendelijk terwijl ze zijn kant op stapte. Hij was de beste vriend van Waterpaw geweest en dus wist ze niet hoe hij tegenover haar stond. Immers betekende haar rang dat de kater deze niet meer had en niet terug verwacht werd.
'Kan je helpen?' Het vragen om hulp werd wel iets standaards aangezien een Medicine Cat soms anderen nodig had om haar taken uit te voeren. Zelfs al voelde het onwennig.
@Ardentheart eerst