Morning fantasies

Ijzel glinsterde in het vroege ochtendlicht. Met elke pootstap die ze zette kraakte het bevroren gras zachtjes onder haar. Ze wist dat dit niet het moment was om te gaan jagen, en daar was ze ook helemaal niet voor opgestaan. Met alle chaos waar de clan, maar ook zij en haar familie zich in verkeerde had ze wel wat rust verdiend. Want wat was het toch heerlijk om zonder je te hoeven verantwoorden je gang te kunnen gaan. Haar oren schoten overeind bij het plotselinge geluid van stappen. Een wirwar van gedachten schoot door haar hoofd en ze hield haar adem vast. Was het BloodClan? Had ze voorzichtiger moeten zijn? Of had Neus besloten haar voor de gek te houden? Afwachtend scande ze de omgeving met haar ogen.

[Olivebranch]

Het ging niet zo lekker in de clan. Dat was zeker. Olivebranch had met wanhoop toegezien hoe beide rechtmatige leiders verdwenen waren. Rechtmatig omdat hij het niet zo had op hun vervanging, maar dat liet hij meestal maar achterwege. Op de gathering was het al helemaal een troepje geworden, een bloedig troepje zelfs. En nu Bloodclan ook nog eens een onderdeel van hun territorium in had genomen kon hij wel janken. De lange winter had ook geen wonderen voor zijn humeur gedaan en dus liep Olivebranch met een combinatie van bedachtzaamheid en chagrijnigheid rond. Om zijn hoofd leeg te maken had hij er even op uit willen gaan om iets te doen wat hij helemáál niet kon: jagen. Maar zijn lage capabiliteit hield hem niet tegen: hij wilde gewoon even niemand zien. Hij was net lekker op dreef toen hij opeens toch iemand zag: Spottedrain. De frustratie was zo groot dat hij al een dramatische: "Wat doe jij nou weer hier." Had uit geslaakt voordat hij er goed en wel erg in had.

Ze slaakte een hoorbare zucht van opluchting toen de bekende stem van Olivebranch achter haar klonk. Nogal beschaamd draaide ze zich om. Haar vacht had namelijk zonder dat ze daar erg in had overeind gestaan. Toen ze hem recht in de ogen aankeek besefte ze pas wat hij had gezegd, of eerder de toon waarop. Haar ogen vernauwden en haar bek viel een klein stukje open. "Sorry?" Bracht ze beledigd uit. Vond hij haar aanwezigheid soms teveel?

Geschokt door zijn eigen uitspraak bleef Olivebranch een paar seconden stil. Spottedrain leek oprecht beledigd door wat hij gezegd had, en dat was ook niet meer dan logisch. "Ik ehm.. ik wilde gewoon even in m'n eentje jagen." Miauwde hij met een klein, verslagen stemmetje. Hij voelde zich niet op zijn gemak, en wilde het liefst gewoon rechtsomkeert maken en er vandoor sprinten. Maar dat ging niet, hij zijn excuses maken. "Shit, sorry Spotted.. Ik." Hij blies een zucht door zijn tanden naar buiten, keek even weg, en keek haar toen weer aan. "Ik had je niet verwacht."

Als ze hem niet had laten uitpraten, dan had ze hem waarschijnlijk uitgescholden. Ze sloeg haar ogen dus ook even beschaamd neer toen bleek dat hij het helemaal niet zo bedoelde. Hij wilde net als zij alleen zijn, in stilte over dingen nadenken of wat dan ook zijn reden was. "Ik had jou ook niet verwacht.." Zuchtte ze haast radeloos, waarna ze een diepe haal lucht pakte en hem eindelijk weer durfde aan te kijken. "Maar goed, het is oké." En dat was het. Dit overkwam de beste. Hierna volgde een korte stilte waarin ze ongemakkelijk heen en weer wiebelde. "Je weet wel dat je met al dat knisperende gras beter nu niet kan jagen hè?" Grapte ze met een geforceerde glimlach.

Het leek genoeg te zijn geweest, Spottedrain begreep het. Olivebranch liet opgelucht zijn adem ontsnappen en ontspande ietwat. Hij hielt niet van confrontatie. Toen keek de kattin hem weer aan en hij wist een klein lachje op zijn gezicht te persen. De zwarte kater keek om zich heen en vroeg zich af of het acceptabel zou zijn om er gewoon weer vandoor te gaan, toen Spottedrain een opmerking over het jagen maken. Olivebranch keek schaapachtig naar de grond, en toen weer terug naar haar. "Hehe.. Ik ehm. Ja, ik ben niet zo'n jachtwonder. Het ging vooral om het alleen zijn." Miauwde hij, een rilling van ongemak onderdrukkend. "En jij dan? Jij bent toch zeker ook op jacht?"

De ander wist zich zichtbaar de ontspannen. Gelukkig maar. Vervolgens gaf hij óók nog eens toe niet zo'n jachtwonder te zijn, en dat hij behoefde had aan alleen tijd. Wat had ze toch een heerlijk effect op anderen, dacht ze met een glimlachje. Toen hij haar vroeg of ze ook op jacht was dacht ze even na. Bedoelde hij wat ze dacht dat hij bedoelde? "Ja. Ik ben net als jij op jacht." Besloot ze te zeggen, haar ogen speels. Vervolgens zei ze niks meer. Laat hem maar even spartelen.

Waarom had hij eigenlijk zo gezucht toen hij haar had gezien? Spottedrain was hartstikke aardig. Of tenminste, dat nam hij maar aan aangezien hij haar niet zo goed kende. Nieuwe katten begonnen voor Olivebranch bovenaan, als ze iets stoms deden ging hij vanzelf wel negatiever over ze denken, het had helemaal geen zin om meteen al met wantrouwen te starten. De nadruk die de kattin echter legde op het woord 'jacht' deed Olivebranch echter even fronsen. Bedoelde ze.. "Ik ehm.. Spottedrain, ik heb drie kittens. En ken je Silverwish?" Oh Starclan, dat was wellicht het slechtste wat hij had kunnen zeggen. Waar waren zijn gevatte reacties nou weer heen?

Oh god, oh nee. Hij had haar he-le-maal verkeerd begrepen. Een ongemakkelijke grinnik verliet haar bek, waarna ze even stilviel. "Ja Olive, we slapen allemaal in dezelfde den." Waarom voelde ze zich nu zo ongemakkelijk, terwijl hij de sukkel was? Natuurlijk wist ze van zijn gezin. Iedereen wist alles van elkaar. "Ik bedoelde dat ik net als jij helemaal niet aan het jagen ben, maar gewoon even alleen wilde zijn." Er verscheen een schaapachtige lach op haar gezicht. "Nou, dat is niet gelukt hè?" Het was ook altijd zij die zich in dit soort situaties moest verkeren. Kwam ze echt zo flirterig over?

Zijn mond en keel werden droog toen ze antwoorde. Hoe had hij zo stom kunnen zijn? Het was gewoon een sarcastische opmerking geweest over het feit dat ze allebei niet jaagden. Hij legde beschaamd zijn oren in zijn nek, waardoor hij nog meer op een zwarte leegte met olijfgroene oogjes leek. Toch moest hij ook een beetje lachen. Natuurlijk wist ze van zijn mate, en zijn gezinnetje. De kans bestond zelfs dat ze Silverwish en hemzelf wel eens gehoord had, hoe stilletjes ze ook probeerden te zijn. "Nee.. Niet bepaald. Tenzij je het andere jagen bedoeld.. Dan ben ik volgens mij best goed geslaagd." Heilige hemel, dat was misschien nog wel erger. Nou ja, dan wist ze in ieder geval dat hij zijn mate écht leuk vond.

Ahww, Olive legde beschaamd zijn oren in zijn nek. Op die manier was hij wel schattig. Zwarte katers waren wel vaker schattig, hoe stoer ze ook probeerden te zijn. Een gedempte kuchlach kwam uit haar keel toen hij doorging met ongemakkelijke dingen zeggen. "Met zo'n hete chick als Silver ben je zeker geslaagd." Mauwde ze met een dikke ironische ondertoon. Oké, en nu? Misschien had ze zichzelf ook wel een beetje richting een doodlopend einde gewerkt. "Eggpaw is wel een enorm schattige naam. Stel je voor dat hij ooit leader zou worden." Ging ze verder, zowel warm als een beetje plagerig. Eggstar, jahoor.

Ja ja, Silverwish was zeker een mooie. Olivebranch wilde al enthousiast reageren toen hij de ironische ondertoon mee kreeg, kom op nou! Spottedrain leek net zoals hij in te zien dat hun gesprek tegen een muur was gelopen, en dus gooide ze het gauw over een ander boeg. "Eggstar." Grinnikte Olivebranch. "Ik zie het hem nog wel doen hoor, hij is ontzettend enthousiast, en hij kan er ook best wat van." Natuurlijk zei elke trotse vader dat over zijn zoon, maar Olivebranch meende het met heel zijn hard. "Weet je ook hoe die kleine duivel aan zijn naam komt?" Vroeg hij toen, om het gesprek voort te stuwen.

Eggstar, jahoor. En het zou ook nog eens echt kunnen gebeuren, mocht ze zijn vader geloven. Zij lette eerlijk gezegd niet zo op de trainingen van apprentices. Dat kwam wel wanneer ze er zelf eindelijk één zou krijgen. Bij Olive's vraag snorde ze geamuseerd om de gedachte die ze had. "Van het ei dat zijn vader is?" Hij moest toegeven dat hij best een ei was. Vandaag in ieder geval.

Geamuseerd fronste Olivebranch zijn wenkbrauwen. Hij, een ei? "Har har, nee, toevallig niet." Zij en Silverwish zouden nog goede vrienden kunnen worden, en samen hem een beetje belachelijk maken. Natuurlijk was hij een klein beetje een ei geweest vandaag, met zijn onhandige uitspraken. "Die kleine wilde er maar niet uitkomen toen zijn moeder beviel, en toen bleek dat hij opgerold had gezeten. Als een ei, zei Silverwish dus. En zie hier, een naam." Miauwde hij, nog steeds met een vage trots.

Onbeholpen begon ze te grinniken. Hij was écht wel een ei. Toen hij begon uit te leggen dat het door Eggpaw's geboorte kwam hield ze zich netjes in. Silverwish had het overleefd, maar lachen kon verkeerd overkomen. "Ik vind het een prachtig verzonnen naam." Snorde ze. Een heus ei, net zoals zijn vader. "Vind hij het niet erg om aan de pijnlijke bevalling van zijn moeder herinnert te worden?" Als ze op een serieuze toon had gesproken dan had het een zware vraag kunnen zijn, maar ze klonk niets dan lollig.

Natuurlijk, op dat moment was het allemaal erg eng geweest, maar achteraf hadden ze erover kunnen glimlachen, en zo waren ze bij Eggkit gekomen. Spottedrain scheen er ook wel iets van humor in te zien. Olivebranch grinnikte bij haar vraag en haalde zijn schouders op. "Ik hoop het niet." Hij dacht niet dat zijn zoon er erg mee zat. En toen was het gespreksonderwerp over en stond Olivebranch daar een beetje. Hij wist niet zo goed wat hij nu verder nog tegen Spottedrain kon zeggen, na die ontmoeting en die gesprekje over eieren.

Met een glimlach wachtte ze af wat hij hier nog aan ging toevoegen, maar er kwam niks. Enkel stilte. Ze opende haar mond om iets te zeggen, maar sloot deze weer toen ze niks zinnigs kon bedenken. Vond hij het ongemakkelijk om het hier over te hebben? Had hij geen zin meer in een gesprek? Of zat hij nog met zijn hoofd bij dat vre-se-lijke moment van net? Om die laatste gedachte moest ze even zachtjes grinniken. "Nou, dan ga ik er maar weer vandoor." Begon ze uiteindelijk supergeforceerd. "Voor de verandering eens iets nuttigs doen."