(Trainingstopic) Never have I seen myself as a mentor, but let's see what I can teach you.

De dag was nog pas begonnen toen Thornstar de ceremonie had gehouden. Zijn eerste leerling had willen weten wanneer ze zouden gaan beginnen. Hij was niet echt blij geweest om een leerling te krijgen, maar hij had er dan wel de leeftijd voor om er eentje te krijgen. Na de ceremonie was Moonwing dan ook opgestaan en wenkte zijn leerling met zijn staart zoals hij wel vaker het teken had gehad om mee te komen. Zijn oren hingen half toen hij door de doorntunnel ging en wachten eventjes tot Chivespaw ook door de tunnel door was en trippelde daarna naar de platte rotsen waar je op omhoog kon springen en zo het ravijn uit kon klimmen. Daar boven aan maakte de grijze warrior plaatst zodat zijn leerling ruimte genoeg zou hebben om zich over de rand te trekken. Het woud was groen, maar toch wel een beetje broeierig. Het zou langs de grensranden wel warmer zijn dan onder het blader dek.

@ Chivespaw

Hij was eindelijk oud genoeg. Chiveskit bestond niet meer. De jonge kater had veel zin in de tour door het territorium. Hij zou alles zien, ontdekken en leren. De witte kater had één doel: de beste worden. Wel lastig, maar hij kon het proberen. Minimaal zijn best. Chivespaw zag dat zijn mentor hem wenkte mee te gaan. Hij was slim genoeg om te weten wat dat betekent! De apprentice was dan ook snel achter Moonwing aangegaan. Hij was enthousiast, druk en hyper. Hij zal eindelijk het kamp verlaten. Snel trippelde de jonge kater achter Moonwing de doorntunnel door. Daarna sprong hij via platte rotsen omhoog waardoor hij zo het ravijn uitklom. Hij had inderdaad naar zijn mentor gekeken, maar toegeven was hij niet van plan. Chivespaw keek bewonderend naar het groene woud. Eindelijk. "Waar gaan we naartoe?" vroeg hij nieuwsgierig. De witte kater wilde het weten. Snel.