This My Place Where I'm Calm

Rustig zat ze te kijken naar de mooie bomen. Hier kwam ze vaak voor rust. Het was er mooi en stil. Ze ging zitten en deed haar ogen dicht. Ze hield van haar Clan, maar soms was rust ook fijn. In een Clan leven is niet zo makkelijk als je zou zeggen. Ze opende haar ogen en keek naar hoe alle takjes bewogen. Het enige geluid wat ze hoorde, waren de takjes. Ze keek even om zich heen wanneer ze geluiden hoorde. Ze zag een eekhoorn voorbij schieten. Nighttooth stond op om er achter aan te gaan, maar het had toch geen nut. Ze ging weer rustig zitten en luisteren naar de stilte. Dit keer sprong de zwart witte warrior op. Alweer geluid, maar nu geen prooi. Ze draaide zich om om te zien wie het was. Wanneer ze zich had om gedraaid keek ze recht in de ogen van Icepaw

- @Icepaw"

Het zou niet meer lang duren eer dat ze aan haar final assesment mocht beginnen. Haar training ging met sprongen vooruit en Icepaw was blij om te weten dat het moment dat ze haar laatste test mocht doen steeds dichterbij kwam. Het stelde haar ook gerust dat ze warrior zou worden op dezelfde leeftijd als dat haar broers dat waren geworden en dat ze er in elk geval niet op konden neerkijken. Ze hoopte dan ook zo snel mogelijk klaar te zijn om zelf een apprentice te trainen zodat ze ook daar in kon laten zien dat ze zich echt wel aan hun kon levelen, maar ze wist dat de kans klein was. Haar broers hadden er nu allemaal eentje en zij hadden er pas een gekregen toen ze al een paar manen warrior waren geweest, dus ze dacht niet dat ze wonderen kon verrichten en er zelf al vroeg eentje kon krijgen. Ze wist dat Irishunter er een hekel aan had als ze er een competitie van maakte, maar de drang om zichzelf te bewijzen, zat nu eenmaal in haar en was er moeilijk uit te halen. Ze liep momenteel vrij gedachteloos door het woud en was daardoor niet echt bezig met wat ze deed. Ze kwam dan ook pas weer bij zinnen toen ze recht in het gezicht van Nighttooth keek, welke al naar haar aan het kijken was. “Is er soms iets?” vroeg ze terwijl ze haar ogen lichtjes samen kneep.

"Is er soms iets?" vroeg de apprentice. Nighttooth schudde haar hoofd, "Nee hoor, alleen verwachtte ik niemand hier." Ze ging zitten en keek weer naar een boom en ontspande zich weer. Ze draaide haar hoofd om richting Icepaw. "Heb je zin in je final assesment?" vroeg ze. Natuurlijk was het logisch dat apprentices daar zin in hadden, maar sommige vonden het enorm spannend. Met een zwenk van haar staart liet ze Icepaw weten dat ze naast haar mocht gaan zitten.

Icepaw beet hard op de zijkanten van haar wangen om te voorkomen dat ze tegen de warrior zou zeggen dat ze toch echt wel had gedacht dat deze alerter zou zijn op haar omgeving dan dat. Ze had geen zin om ruzie te krijgen en zich te moeten verantwoorden bij Stagtine. Dadelijk zou haar final assesment uitgesteld worden en dan was al dat harde werk voor niks geweest. En dus hield ze haar bek en ging ze naast de kattin zitten. “Ik heb weinig reden om er geen zin in te hebben,” zei ze op een rustige toon tegen Nighttooth. “Ik krijg een nieuwe naam, nieuwe verantwoordelijkheden en ik zal mijn broers een reden geven om naar me op te kijken. Dat lijken mij factoren genoeg om er zin in te hebben.” Ze knikte naar de warrior. “Hoe was die van jou eigenlijk?” vroeg ze toen en ze probeerde de nieuwsgierige toon uit haar stem te houden, maar haar grijze ogen glinsterden wel terwijl ze Nighttooth aankeek.

Onderwerp: Re: This My Place Where I'm Calm