Smokepaw zuchte wanneer hij vroeg in de ochtend voor de Apprentice Den ging zitten. Hij voelde zich alleen. Natuurlijk had hij Nighttooth en zijn mentor Nightgrackle, maar het was toch anders. Nighttooth was vaak te druk en Nightgrackle heeft ook zijn eigen dingen. Smokepaw was het zat. Ik ga vrienden zoeken bedacht de jonge Apprentice. Hij keek even rond en zag dat de andere Apprentice's nog sliepen. Hoe ga ik dit aanpakken murmelde Smokepaw verdrietig. Hij is altijd al alleen geweest. Hij had alleen zijn moeder, hij was de enige van het nestje. De andere hadden broertjes of zusjes. 'Dit gaat vast lang duren tot ik bevriend raak!' miauwde Smokepaw hardop zonder dat hij het door had. Hij keek nog even rond. Laat ik nog maar kort dutje doen, het wordt een zware dag, dacht Smokepaw. Hij sjokte terug het hol in en ging in zijn mosbedje liggen. Hij legde zijn kop op zijn voorpoten en dacht bezorgd: krijg ik ooit nog vrienden? Even later doezelde hij in slaap.