I loved, and I loved and I lost you

Pijn. Alles deed zeer. Ze was met een schok wakker geworden en toen haar spieren ineens massaal samentrokken voelde ze hoe een golf van pijn door haar lichaam trok. De poes kreunde en probeerde op haar andere zij te rollen. Alles deed zeer. Haar hoofd voelde wazig en haar zicht was niet honderd procent. Toen ze voorzichtig om zich heen keek zag ze dat ze in een diepe kuil lag. Het stonk. Oh StarClan, de geur was ondragelijk. Maar ze kon niets anders zien dan troep en rare dingen. Het leek op de dingen die Twolegs achterlieten, maar dan heel veel van het spul. Het rook naar een rotte prooistapel die al maanden in de zon lag. Ze voelde haar maag samentrekken en voordat ze het wist gooide ze haar hele maaginhoud er uit. Mistgaze snikte onbedoeld. Vernederd door haar situatie.

In de verte hoorde ze praten. Haar oortjes draaide. Toen ze haar nek eindelijk omhoog kreeg om te kijken zag ze een aantal katten staan. Toen ze haar stem probeerde te gebruiken kwam er enkel een hese piep. Ze was haar stem kwijt geraakt. Had ze gegild? Ze kon het zich niet herinneren. Haar hoofd voelde sowieso als een wazige moes. De poes liet haar kop weer vallen. Ze had teveel pijn om op te staan. Het lukte niet. Dus ze bleef liggen. Misschien.. kon ze het later nog een keer proberen.

Maar voor wie precies?

[closed]

I loved, and I loved and I lost you Dd5cjs10

Hij was helemaal opgetut voor zijn date. Hij had twee geliefdes uit elkaar getrokken met geweld en elk van beide een eigen portie gegeven van wat ze verdiende. Acefray had tussen zijn gezag ingestaan en had hierom de Thunderclanner mogen rammen tot hijzelf er genoeg van had gehad. De Thunderclanner zelf had de klappen ontvangen door het zomaar binnenwandelen van zijn kamp en was daarna in een vuilnis stortgat gegooid. Als ze namelijk had gedacht dat enkel dat haar strafje was geweest dan zat ze fout. Hij had hierna zichzelf laten wassen door Acefray om zijn liefje op te zoeken. Een tevreden grimas lag op zijn lippen toen hij naar de plek toe huppelde waar Beef de she-cat had gebracht. Hij keek de gat in en zag haar al liggen. Orchis rapste zijn keel om haar aandacht te krijgen en hield 'charmant' zijn poot over zijn stekelige kuif heen toen ze oogcontact maakte. ''Dag schoonheid.'' Sprak hij toen hij zijn poot terug op de grond legde en zijn kop kantelde. ''Je ziet er mooi uit zo met al die krassen en missende plukken vacht.'' Hij glimlachte kort naar haar. ''Hoe vind je dat ik er uit zie? Heb me helemaal opgedoft voor jou..'' Legde hij de ander uit. ''Geef me eens complimentje, dat word wel gewaardeerd.''

De kater die voor haar stond was de smerige leider van BloodClan. Ze had nog nooit een kat gezien die zo raar gevormd was. Zo uit fatsoen, zo lelijk. Mistgaze werd bijna misselijk door naar hem te kijken, maar ze was in haar jaren als medicine cat behoorlijk wat dingen tegen gekomen. Een lage brom kwam uit haar keel toen hij haar schoonheid noemde. Ze sloeg haar dikke staart iets meer om zich heen, alsof dat haar wonden en missende vacht zou gaan verbergen. Hij dwong een complimentje af. Hij had zich opgedoft voor haar. De kattin haar neus kreukelde met woede. "Misvormde beesten krijgen geen complimenten van mij." snauwde ze kwaad naar de kater. "Jij bent de naam kat niet waardig." eerder een soort misvormd raar konijn. De kater stonk. Aan alle kanten zag hij er smerig uit. "En ik weet niet wanneer jij je opgedoft hebt, maar het was in elk geval niet dit jaar." ze haalde naar hem uit, niet om hem te raken maar om hem op afstand te houden. Weg met dat vieze konijnenmannetje.

Zijn blauwe ogen keken naar beneden. Strak en wijd. Een glimlach tekende zijn lippen. Na zijn laatste woorden wachtte hij afwachtend af op haar reactie. Hij wou graag een complimentje in ontvangst nemen maar de in elkaar geslagen poesje had nog pit in haar. Orchis oren kwamen naar voren toen ze sprak en hij begon te lachen. Toen hij in zijn lachbui kort zijn blik over haar heen liet glijden viel het hem op. Haar blinde oog en de grijze aftekeningen. Ze was eerder bij Bloodclan geweest. Zijn gelach stopte en zijn lippen veranderde van een grijns naar een o vormige vorm. ''Ik zie het nu.'' Zijn kop kantelde lichtjes en hij boog zich een beetje door zijn voorpoten. Ze haalde uit maar haar klauwen konden hem niet reiken vanaf zijn punt. ''Ja.. Het is jij.'' Hij krabde eventjes aan zijn oor. Alsof hij diep moest nadenken. ''Mistgaze, toch?'' Hij keek haar afwachtend aan. ''Ik herken je nu. Je bent eerder bij ons geweest. Niet waar? 'Gevangen' genomen door Cobra hmm?'' Zijn lippen kwamen weer terug in zijn grijns. ''Wel opvallend hoor moet ik zeggen. Telkens katers opzoeken in Bloodclan. Dat laat bij mij wel belletjes rinkelen. Lopen er soms wat kleine Bloodclan kindjes in Thunderclan?'' Cobra nageslachten. Kinderen die verstopt zaten in het woud en ze wou haar nest uitbreidde met zijn nieuwe aanwinst. Als ze dat wou.. dan zou ze dat krijgen, maar wel op zíjn manier. ''Waarom vertel je me niet iets over je kindjes hm? Dan zal ik het complimentje door de vingers zien en je goeie vriend Acefray vanavond zijn executie uitstellen.''

Onderwerp: Re: I loved, and I loved and I lost you