Emaatje 57 Actief Just like the moon,
we'll have to get through
our different phases
to get another view on life
| |
| Onderwerp: The future is a cold nightmare vr 5 maa 2021 - 19:00 | |
|
Het was een rustige ochtend. Het was wat frisjes, maar de zon leek zijn eerste zonnestralen al over het kamp uit te brengen. De boomtoppen werden verlicht door de zon en raakten daarna al de grond. Het was een mooie ochtend, inderdaad. De witte poes rekte haarzelf eens goed uit en slaakte een gaap voordat ze haar warm nest verliet. Het was zo vreemd om geen apprentice meer te hebben. Ze was gewend op te gaan staan en dan hem op te halen voor een training, maar hij was er niet meer. Niet hier in ieder geval. Ze vroeg zich soms af of hij nog leefde en nog ademde. Maar dat was een raadsel die voor altijd zou blijven hangen, het maakte echt niet uit wat ze deed of wat ze te horen kreeg. Slenterend stapte de poes de den uit, een lichte frons op haar gezicht. Als ze geen apprentice een goede warrior kon maken, dan moest ze voor zichzelf maar de beste warrior zijn, eh?
+Loudpaw
|
|
Anonymous 214 Actief
| |
| Onderwerp: Re: The future is a cold nightmare zo 7 maa 2021 - 17:06 | |
| Loudpaw was één van de eersten op. Het bracht hem tevredenheid dat zijn spieren onder zijn pels bewogen als hij door het territorium wandelde. Het bracht hem ook tevredenheid dat zijn final assesment al vast stond en dat dit niet heel lang meer ging duren. Zijn ceremonie zou er binnen de kortste keren zijn en Loudpaw was er meer dan klaar voor. Dan zou hij, hopelijk met al zijn siblings, verhuizen naar de warrior’s den en dan zou hij vanaf dan meer verantwoordelijkheid op zich kunnen nemen. Hij wilde het er sowieso met Acornstar over hebben om al mentor te worden als ShadowClan nog eens zou kampen met een mentortekort en dan had hij ook nog wel andere dingen die hij wilde doen. Maar goed, eerst moest hij maar eens gaan trainen voor zijn ultieme test. Zijn blik viel op Moonwane en hij kneep zijn ogen kort samen. Flutterpaw was al even vermist, maar dat leek de poes niet heel veel te deren. Loudpaw kwam dichterbij zodat hij haar aandacht trok en knikte begroetend naar haar. “Wat erg voor je dat Flutterpaw verdwenen is,” zei hij tegen haar, waarbij hij haar reactie stevig peilde en ondertussen net deed alsof hij iets uitzocht van de prooistapel.
|
|