Hungover in the city of dust [Windclan High ranks]

Een koude wind streelde haar vacht, maar dat was niet eens wat haar deed huiveren. De woorden branden op haar tong, wetend dat ze alleen maar zout zouden gooien op de vele wonden van die Windclan al had. Ze waren Briarbell verloren, zoveel andere katten waren verwond. Het maakte haar blik troebel van zorgen, verdriet en bovenalles vragen. Waarom zou Starclan hen zoiets aan doen? Wat betekende die verschrikkelijke profetie? Routnose slikte en dwong zichzelf samen met haar apprentice de leaders den in te lopen. Ze had Blazesong geroepen en hoopte dat hij spoedig zou komen. Het was laat in de nacht, maar dit kon niet wachten. "We moeten spreken," ze legde haar staart over de rug van haar apprentice, daar steun zoekend. "Starclan heeft met ons gesproken,"

&Falconpaw, Wolfstar, Blazesong

_{Zoals de wolken boven hem zich samenpakte, beloofde er niet veel goeds te volgen. Moest de kater zichzelf een weg naar de leaders den dwingen, het verlangen terug bij zijn mate te liggen negeren. Hij liet een laatste blik op haar rustte, voor hij zich omdraaide. Routnose had hem gewekt, beloofde dat de kwesties die besproken zouden worden belangrijk waren. De deputy hoefde, zelfs met de slaap in zijn kop, niet al te lang na te denken om door te hebben wat er dan zo wel ter sprake zou komen. Stapte met een serieuze uitdrukking op het gezicht naar Wolfstar's den, bewoog zich een weg naar binnen, langs de twee medicine cats. Hij knikte enkel, er werden al dingen gezegd. Dingen die zijn oortjes kort naar achter deden draaien. "Ik mag hopen dat ze met een verdomd goed verhaal aan kwamen na wat ons is overkomen op Fourtrees." mauwde hij, terwijl hij zijn bittere blik kort op zijn pootjes liet rustte. Zoals Routnose steun zocht bij Falconpaw, waren het niet de meest positieve vermoedens die door zijn gedachtes heen gingen. Hij wilde het niet geloven, dat Starclan erachter had gezeten, dat ze hun berichten brachten met hypocriete straffen. De kater keek bijna nooit naar de sterren voor wereldlijke ongevallen. Maar nu bleek dat starclan gesproken had, de grimmige uitdrukking die op de gezichten van de medicine cats rustte, het deed de theorie oh zo geloofwaardiger kleuren. De kater slikte. Terwijl het vuur nog altijd brandde op zijn netvliezen hoopte hij maar al te veel dat zijn gedachtes niet bevestigd zouden worden.}

Falconstrike

to be or not to be

Er was chaos. De gathering was niet zo verlopen zoals verwacht, waardoor StarClan met een vreselijke boodschap was gekomen. Soms als hij zijn ogen sloot kon hij nog zien wat StarClan hem liet zien en het was niet pluis. Dat was zeker. Tot zijn.. geluk? Was dat hoe je dat moest beschrijven? Bleek dat Routnose hetzelfde had gezien, maar dan met haarzelf in plaats van hem. Hadden andere medicine cats dan hetzelfde gezien? Hij volgde de gang van Routnose natuurlijk, riep Blazesong mee de leaders den in. ”We moeten spreken,” klonk er van de poes af, die haar staart over zijn rug heen legde en Falcon zachtjes met zijn staart tegen haar aan tikte. Ze zouden dit wel fixen.. toch? Ja, hij was er vrijwel zeker van. ”Starclan heeft met ons gesproken,” klonk er van de poes af, waarop Falcon zijn ogen even kort sloot en iets in elkaar kromp. Het was geen prettig gezicht geweest. En ze konden alleen maar wachten tot StarClan helemaal zou gaan ontploffen op hun. De rode kater joinde ondertussen ook, waarop Falcon zijn ogen opende en kort naar de deputy knikte. "Ik mag hopen dat ze met een verdomd goed verhaal aan kwamen na wat ons is overkomen op Fourtrees." Hij zag hoe de kater bitter naar zijn poten keek en Falcon slikte even kort, waarna hij naar de leader en de deputy keek. ”Het.. het ziet er niet goed uit.” was het eerste wat hij zachtjes er uit bracht en met zijn oortjes iets wiebelde. Het was beter om direct hierover te zijn, waarschijnlijk. Hij keek even naar zijn mentor, naast hem terwijl hij zijn oortjes iets liet zakken. Oh, hoe erg hij zou willen dat het er wel goed uit zou zien.

Hij was moe. Zo moe. Slapen kwam er niet echt meer van de laatste dagen. Hij droomde van Briarbell. Hoe ze op de moor lag, hoe ze naar hem schreeuwde, hoe ze samen speelde vroeger als kittens. Verschillende scenario's teisterde zijn dromen terwijl hij probeerde te slapen. Routnose stapte de den in, gevolgd door Blazesong en Falconpaw. Het was urgent. Wolfstar probeerde zich zo goed als hij kon bij elkaar te rapen en ging recht zitten. Keek een voor een de katten kort aan voordat Routnose begon te spreken over een bericht van Starclan. Blazesong maakte een opmerking dat StarClan met een goed verhaal moest komen na hetgeen dat gebeurd was bij Fourtrees. Falconpaw vertelde helaas dat het niet zo was. Was er ooit goed nieuws. De kater klemde zijn kaken wat strakker op elkaar terwijl hij woorden bij elkaar zocht. "Wat heeft StarClan verteld? De reden dat ze de boom in brand hebben gezet?" hij wou weten waarom ze dit gedaan hadden. Er waren verschillende theorieën die de kater door zijn hoofd had laten gaan, maar geen leek echt te kloppen met wat er gebeurd was. Zulke zware maatregelen werden niet zomaar gebruikt. Er moest iets groters aan de hand zijn.