The river's song (Magicpaw)

Petalpaw volgde Magicpaw het riet uit. Het was nog fris en ze rilde van een windvlaag, maar ze voelde ook de zon op haar grijze vacht schijnen en haar opwarmen. "Weet jij nog wat om te gaan doen?" vroeg Magicpaw. 'Niet echt.' antwoordde Petal. 'Gewoon zitten, kijken en dromen. Dat doe ik wel vaker' Ze ging zitten, keek en droomde weg. Het ging niet eens expres, maar gewoon altijd als ze niets deed ging ze automatisch dagdromen. Ze dacht aan haar ouders en aan vliegen, de gewoonlijke onderwerpen en een zacht geneurie kwam uit haar keel, zonder dat ze zichzelf ervan bewust was. Ze was zich er ook niet van bewust dat magicpaw dit misschien vervelend vond. Gelukkig voor de witte poes schrok ze op van en koude windvlaag. 'Oh, sorry.' zei ze, toen ze merkte dat ze weer eens weggedroomd was.

(sorry, de mijne is ook kort, ik ben een beetje inspiloos)