Faltering prayer

Leadership, voor sommige oh zo aantrekkelijk, voor andere angstaanjagend. De grote kater vond geen van de twee, had altijd een, opmerkelijk gevoel tegenover autoriteit gehad. Hij zelf zou er nooit voor wakker gemaakt kunnen worden, geloofde in een vrijheid die hij niet vond bij diegene in leiding. Natuurlijk, hij begreep het belang er van, had zeker het nodige respect voor diegene die deze taak op een manier konden uitvoeren waar hij zich in kon vinden. Maar er altijd even goed onder voelen? Dat deed de kater niet. Zijn blik viel op Acornstar, een interessant figuur was het, groot machtig en oud. De kater flikkerde met zijn rechter oortje terwijl hij hem bedenkelijk aankeek. Iets te streng vond hij hem, iets te, hoe zeg je het? Controlerend? Maar hij had zijn hart op de goede plek, dat wist hij wel, zag hij wel. Het was wat zijn clan op het moment nodig had. Bovendien beschikte de kater over een wijsheid waar Bluejay u tegen zei.

Met een zucht hief hij zich op zijn poten, en hoewel zijn afstand houdend van de grote oude man, stapte hij naar zijn zijde. Hoewel hij niet altijd het juiste gevoel had bij een leidinggevende, iemand die hem kon beperken in zijn doen en laten, wist hij maar al te goed deze aan zijn zijde te houden. Wist hij om te gaan met wat hij had om verdere beperkingen te voorkomen.  Was het zijn hart die hem weerhield van enig mis stap. Shadowclan was zijn thuis, het was waar zijn geliefde wonen, waar zijn hart lag. En er was geen twijfel aan dat hetzelfde gold voor Acornstar. En zolang dit het geval was, zou hij slikken in plaats van schreeuwen.  Een glimlach kleurde zijn gezicht terwijl hij deze de leader toonde. "Het word een interessante Gathering" mauwde hij kalmpjes terwijl zijn blik over het kamp heen gleed. "Het is goed je weer op je poten te zien oude man" Met een speelse glinstering in zijn ogen zocht hij de blik van de leader op, een grapje hier en daar moest toch wel kunnen? Daar waren ze clangenoten voor niet waar? Zo gebrand kon hij toch mogelijk niet zijn op het ouderwetse system van kopje laag houden en buigen voor je leader? Of niet soms?

Hij had wel door dat niet iedereen er hetzelfde over leek te voelen als hem en hij nam het ze eerlijk ook niet kwaad. Zolang ze maar mee zouden werken wanneer hij het van hun verwachtte. Hij wilde dat het duidelijk zou worden wat voor een kat Crystalstar was en dat mogelijk ook uiten naar de andere clans, maar er zouden er genoeg op tegen zijn hier waarschijnlijk. Zijn methode was een die niet altijd iedereen leek te kunnen accepteren, maar eigenlijk was het allemaal best simpel en recht door zee. Bluejay reageerde dan ook niet meer op wat hij had gezegd over de gathering. In plaats daarvan reageerde hij wel op zijn antwoord van Twistedheart. De band tussen vader en kind was zeker een sterke band, ook al had hij genoeg tegen zijn kinderen ook gedaan, misschien soms ook te veel dingen van ze verwacht. "Inderdaad, dat is iets waar iemand beter niet aan kan zitten." Niet zoals Crystalstar had gedaan door zijn zoon te proberen te gebruiken. Iemand die hier helemaal niks mee te maken had hoeven hebben. Want het was tussen hun twee geweest. Maar Crystalstar had ervoor gezorgd dat er nu meer bij betrokken was.