Spirits in the snow

De jonge warrior kwam hier niet al te vaak, maar als hij even aan rust toe was van het drukke clanleven, dan zocht hij de Outlook Rock op. Het was een plek waar hij alleen kon zijn met zijn gedachten. Iets waarvoor hij een lange tijd bang was geweest, want na de dood van Gorsepaw was hij niet in de vrolijkste plek geweest. Maar hij had het leven opgepakt, ook al was er toch een lege plek naast hem, waar zijn vriend anders zou zijn geweest. Hij had zich gestort in zijn taken, zichzelf druk gehouden overdag, maar hij had ook wel een paar goede gesprekken gehad en nu ging het een stuk beter. Heatwave was dus niet meer bang om zijn gedachten hun vrije gang te laten gaan terwijl hij van het mooie uitzicht genoot. Een koude wind waaide door zijn vacht, snijdend maar verzacht door de lange, warme lokken, terwijl hij zijn groene ogen over het besneeuwde landschap liet gaan. Een witte deken lag over de velden, waardoor het wel gewoon bijna één lichtgevend vlak leek. De heide was ook bedekt door een flinke laag, maar de paarse planten staken er hier en daar nog doorheen, echter wel wat verwelkt. Het was erg wit, maar ook mooi. Het gaf een bepaalde kalmte met zich mee. De vlakken met ongerepte sneeuw waren haast puur en waar je wel pootstappen zag, dat gaf hem het gevoel dat er hier ook nog geleefd werd. Het was geen milde Leaf-Bare, bleek het zo, maar dat betekende niet dat ze op alles een negatieve blik hoefden te hebben. Echter deed het geluid van knerpende sneeuw en pootstappen achter hem zijn kop omdraaien. Achter hem was iemand aangekomen, iemand die hij maar al te goed kende en geen onwelkom gezelschap zou zijn.

+Shadefeather (Meneer Warrior)

Shadefeather had niet zoveel met leafbare. Hij genoot meer van de zon en de warmte die het gaf. Hij kreeg het misschien wel warm door zijn zwarte vacht, maar daar was hij door de jaren heen meer dan aan gewend. Hij had het veel liever dan de kou die zijn pootjes nu omhulde. Brr. De kater zag dan ook een kleine pauze van de kou op de Outlook Rock, ook al zou steen niet veel warmer zijn. Maar goed, misschien wilde hij ook wel gewoon graag even een kleine pauze van het lopen. Hij merkte de ander pas op toen deze bewoog. Shade knipperde met zijn ogen waarna een glimlach op zijn snoetje verscheen. 'Hey Heatwave,' miauwde hij en hij klom naast hem op de steen. 'Ik vind die sneeuw maar niets.'