∆ [CONSULTATION] Owsla

Onderwerp: ∆ [CONSULTATION] Owsla di 26 jan 2021 - 15:50

@[Zahida]
temporary camp

Orchis keek voor zich uit. Zijn staart zou zwiepen als hij niet enkel nog een bolletje bezat op zijn billen. Er lag een nadenkende frons op zijn gelaat terwijl hij al uren onderbroken stond te staren. De tom was pas enkele dagen de nieuwe General van de Elite en hij wou zijn beloftes nakomen. Hij had Brat openbaar uitgekotst nadat hij opgemerkt had dat ze hem gepeerd was terwijl de Elite alles verloren had. Hij had ze verteld dat hij ze weer naar de top zou brengen en die woorden waren niet gelogen. Ze hadden enkel nog een paar daagjes moeten wachten. Nog een paar daagjes hadden ze in de waardeloze park moeten verblijven maar na vandaag zou dat anders zijn. Hij had een plan gemaakt, eentje die misschien snel gemaakt was maar Orchis vertrouwde altijd op zijn plannen. Hij was namelijk niks voor niks de General nu. Hij was niet groot, niet sterk, hij was alles behalve wat een Bloodclanner hoorde te zijn.. en toch stond hij hier, en niet één van hen. Dat kwam door zijn brein. Alles wat hij bereikt had had hij gedaan via zijn hersens en niet via spierkracht zoals vele andere hier. Ze snapte hem niet, snapte niet de keuzes die hij maakte.. tuurlijk.. sommige waren een beetje egoïstisch.. maar vele daar onder waren ook om zijn clan in een bevreesde sterke tijdperk te brengen. De clans versloegen hen keer op keer en hoe kwam dat? Omdat elke leider voor hem enkel dacht met hun spierballen. Dit keer zou alles anders gaan. Dit keer zou hij het doen, en híj zou het wel voor elkaar krijgen en hij zou het bewijzen, vandaag nog. De tom stond op. De sneeuw die enkele uren geleden op hem gedwarreld was gleed van zijn lijf af naar beneden. Hij had de laatste puntjes op de i gezet van zijn plan. Orchis schudde de laatste hangende ijsbrokjes van zijn lijf af voor hij dan eindelijk zijn bek opende om de naam te roepen die hem vandaag zou bijstaan.

‘’ZAHIDA!’’

De tom liet haar naam door het gebied heen bulderen. Zodat waar ze ook zat ze hem horen kon. In de tussentijd sprong hij van de verhoogde speeltoestel af en wachtte hij al staand op haar. Hij zou het niet hier bespreken waar iedereen bijzat. Orchis kon er niet op wagen dat er straks oortjes van een verrader zouden meeluisteren. Hij vertrouwde weinig katten hier.. misschien was het maar goed ook, misschien was hij iets te paranoia. Het maakte hem vrij weinig uit welke van de twee het was, hij zorgde in ieder geval hierdoor dat niemand ook in de weg stond van zijn plan en dat was het belangrijkste.

-[closed]

_{Langzaam kauwde ze op een muizenbotje. Haar buik was nat van de sneeuw en haar lichaam rilde zachtjes. Ze was toe aan verandering, verbetering. Ze vertrouwde erop dat Orchis een plan had, maar hij mocht deze wel is gaan uitvoeren. Haar oren spitsten zich toen ze zijn stem hoorde. Hij riep haar, vanaf het park. Ze lag een straat verderop, maar kon hem duidelijk horen. Ze tikte haar bot aan de kant en liep het steegje uit, richting het park. Ze zag hem al gauw staan en vastberaden liep ze naar hem toe. Een vragende blik stond in haar gifgroene ogen toen ze voor hem stond. "Orchis," begroette ze hem neutraal, waarbij ze haar wenkbrauw optrok. Vertel het is.}

@[Zahida]
temporary camp

Zijn stem bulderde door de lucht. Ook al sloeg deze ergens halverwege over. Toch was hij luid en duidelijk om Zahida's oren te bereiken waarvan hij al gedacht had dat ze niet in hun tijdelijke kamp was. Terwijl hij vanaf de verhoging geklommen was rook hij al snel haar geur. De tom bleef wachten, tot hij uiteindelijk geheel haar gevlekte vacht zag verschijnen. De tom keek nog altijd wat voor zich uit tot de ander bij hem aansloot, pas toen liet hij zijn blik opzij glijden naar haar. Hij sprak voor de rest niet terug, ook niet toen ze hem met een opgetrokken wenkbrauw aankeek. Hij gaf haar enkel een teken om met hem mee te lopen door zijwaarts met zijn kop omhoog te knikken. Daarna liep hij direct weg, of naja; huppelde hij weg. Pas toen het speeltuintje uit het zicht was stopte hij met lopen. Hij koos er voor om vlakbij een struik te zitten om de kilte van de wind grotendeels tegen te houden en zodat zijn schrille stem ook goed te horen was ondanks de wind die woei. ''In wat voorn positie zie jijzelf staan Zahida?'' Mauwde hij toen hij zitten ging en zijn smerige pels wat probeerde op te zetten tegen de kou. Zijn beeld was alles behalve machtig, iedereen kon hem met een klap neerleggen.. en toch was hij hier de baas in plaats van de sterkste member. Zijn kop kantelde lichtjes toen hij zijn ogen naar haar toe liet glijden, wachtend op haar antwoord. ''Je zou toch denken dat je hoger zou zijn in het leven met al die vriendjes van je niet? Thora.. Cobra.. Sinclaw.. en nog steeds na al dat hielen likken.. ben je nog steeds een doodnormale member die mee wandelt in het rijtje.'' Zijn grijnsje trok op zijn bek. Uitdagen dat deed hij graag. ''Ik denk dat je maatjes geen potentie in je zagen.. hoe denk jij daar zelf over? Of vind je je positie als rouwende moeder wel goed genoeg?'' Zijn ogen knepen zich lichtjes dicht; uitlokkend. Misschien kon hij haar vuur hiermee weer wat wakkeren, ze was niet meer zoals ze was toen ze samen een barn in de fik hadden gezet vol met rogue's. Hij had die pit weer nodig.. niet deze jankende mama.

_{Ah, de arrogantie straalde van hem af. Nu meneer de top dog was, voelde hij zich maar wat onschendbaar. Ze wisten allebei dat wanneer ze haar best zou doen, ze hem gemakkelijk aankon. Maar dat stond voor vandaag niet op haar planning - nee, Za liep netjes achter haar leider aan toen deze haar zonder uitleg mee wenkte. Ze merkte op dat hij haar meenam naar een plek waar anderen hen niet zouden kunnen horen, wat haar interesse wekte. Ze gingen zitten op een beschutte plek en Za keek de ander aan, toen deze haar een vraag stelde. Kort trok ze met haar oren. Het was een redelijk diepe vraag, waar ze even over na moest denken. Gelukkig ging de ander lekker door met z'n verhaal, zodat zij zo een antwoord klaar zou hebben. Hij noemde haar een hielenlikker en een humorloze lach rolde over haar lippen. Al haar vriendjes lagen nu namelijk in het graf. Hij raakte een gevoelig onderwerp aan, maar ze wist dat hij dit alleen deed om reactie uit te lokken. Ze keek 'm strak aan, waarna ze haar antwoord gaf. "Ik ben loyaal aan leiders wanneer ik vind dat ze het goed doen, General," sprak ze, haar toon respectvol maar haar woorden even uitdagend als de zijne. "Helaas leven mijn vriendjes hogerop nooit lang genoeg om mij te promoten. Maar eerlijk gezegd bevalt mijn leven als gewone member prima, want ik ben degene die nog ademt, niet?" Een glimlachje speelde rond haar lippen terwijl ze haar houding doelbewust wat ontspande. "Ik weet niet wat het is met de leiding hebben over Bloodclan, maar iedereen eindigt altijd maar snel een meter onder de grond."}

@[Zahida]
temporary camp

Aan iedereen die het goed deed: Dat was wat ze zei. Dan had de she-cat wel in iedereen vertrouwen gehad. Ze noemde het zelf geen hielenlikken maar loyaliteit maar hij rook een ander luchtje aan haar gedrag. Niemand was dikke maatjes met iedereen. Vooral niet telkens met de leiding gevende. Twee keer kon toeval zijn.. maar zij was die getal al dubbel voorbij. Hij vond echter dat al haar maatjes het slecht hadden gedaan om haar links te laten liggen. Om haar gewoon te zien als een gewone member. Ook al zei ze het zelf hardop dat ze het prima zo vond, wist hij dat als hij zo zijn plan op tafel zou leggen en hierin haar rol zou vertellen dat ze dat toch met open klauwen zou aannemen. Ze was een goeie member, iemand potentie dat zeker. Iemand die gevaarlijk kon zijn voor hem of juist goed. In ieder geval durfde hij die de gok bij haar te wagen. Ze daagde hem echter net zo uit als hij gedaan had. Legde de feiten op tafel dat inderdaad al haar vriendjes snel gestorven waren en nu lagen te rotten. Alsof ze niks geweest waren.. maar Orchis was anders. Hij zal lang hersen, hij was anders dan hen. ''En waarom denk je dat ze zo snel dood zijn?'' Hij bewoog nieuwsgierig met zijn oortjes. Tussendoor vroeg hij nog een andere vraag, een vraag op haar vorige reactie nog. ''Dus je leeft als een schaap.. Loopt mee met de rest omdat je vreest te sterven? Als ik je nu tot Captain benoem.. Je vraagt om Skadi te doden, dan sla je over uit angst?'' De tom schudde zijn kop, alsof hij net teleurstellend nieuws gehoord had. ''En ik had toch nog z'n mooie positie voor je klaarliggen..'' Zijn blik gleed heel voorzichtig naar de hare. Afwachtend als ze happen zou.

_{Eerlijk gezegd had ze niet geweten dat Orchis in staat was tot zulke, hoe zullen we het noemen? Beschaafde gesprekken. Uiteraard drukte hij zeer hard haar neus op wat verschillende feiten, maar toch was hij nieuwsgierig naar haar visie op een bepaald vraagstuk. Waarom zijn voorgangers allemaal zo snel heengegaan waren. Wat nonchalant trok ze met haar oor. "In het maken van hun grootse plannen vergeten de leiders altijd dat ze sterfelijk zijn," sprak ze. Vervolgens trok er een frons over haar gezicht, terwijl ze terugdacht aan het gevecht waarin Cobra gesneuveld was. "En vergeten ze ook keer op keer de waarschuwing over dat clankatten dit niet blijken te zijn." Het boeide haar niet in wat voor religie die clankatten geloofden, maar ze had met haar eigen ogen gezien hoe de Shadowclan leider was herrezen uit de dood.
Ze grinnikte om het aanbod wat op tafel kwam. Of ze Skadi zou vermoorden, als Orchis haar dit aanbood? Nu moest ze goed opletten wat haar antwoord werd, immers wou ze niet aan 't spit gehangen worden omdat ze haar captain had dood gewenst. "Ik ben niet bang voor een kind, Orchis," sprak ze dus netjes binnen de lijntjes, waarna ze kort met haar staart sloeg. Zahida was sowieso niet bang voor een uitdaging, wist haarfijn waar haar kracht maar ook haar zwakte lagen en zou Skadi met liefde vermoorden als dat betekende dat zij diens positie kreeg. Haar oren trokken dan ook geïnteresseerd naar voren toen Orchis wat over een positie liet vallen. "Hmm? En wat mocht dat dan wel zijn?" vroeg ze hem, al lette ze op dat ze niet al te gretig over kwam. Wilde niet in zijn slechte boekje komen.}

@[Zahida]
temporary camp

Niemand snapte zijn keuze over Skadi, maar dat hoefde ook niet. Het ging hun niet aan wat zijn andere plannen waren naast de gene die hij bekend maakte. Skadi was inderdaad nog erg jong maar dat was met opzet gekozen. Misschien zou niemand ooit begrijpen waarom, misschien ooit wel. De gene die zouden inzien waarom, dat waren katten die tenminste hersencellen droegen. Ieder ander zonder, bewezen zich dat ze niet veder kwamen in het leven dan wat ze nu waren.. Ze leek hem te waarschuwen, of niet, het kon op twee manieren gevat worden. Ook hijzelf had maar al te goed gezien hoe de Shadowclanner uit de dood herrezen was en Cobra niet veder gekomen was dan zijn eigen bloed uit te kosten terwijl hij stuiptrekkingen had. Orchis was toen gevlucht, zoals hij wel vaker deed in zulke situaties. Hij ontliep de dood. Hij wist wanneer hij de rug moest omdraaien en weg te rennen in plaats van terug te kijken in de ogen van the Black Rabbit of Ínle. Zelfs met de dood was hij sluw. Zelfs die kon hem niet te pakken krijgen. Zahida sprak, ze was niet bang voor een kind. De tom begon te lachen. Jammer, ook Zahida zag nog niet helemaal in waarom Skadi de titel droeg in plaats van iemand anders. Echter leek ze wel geïnteresseerd in wat hij daarna gezegd had. ''Oh, ik ben niet dom Zahida.. Skadi heb gekozen met een reden. Helaas kauw ik geen dingen voor, je zult zelf inzien waarom op een dag.'' De tom rekte even zijn kromme rug, even een korte pauze tussen hun veel te serieuze gesprek door. Om het ook nog eventjes lekker spannend te houden voor Zahida.

''Ik ben bezig om iets op te bouwen, iets waar jíj onderdeel van kunt zijn. Ik denk.. dat je je daar goed in thuis zult voelen maar daarvoor moet je wel eerst laten zien dat je er geschrikt voor bent. Vandaag is die dag Zahida.'' Hij wachtte even. Alsof hij even dacht dat iemand hen afluisterde. Als iemand hier nu in de buurt was die blijkbaar een dubbele agenda speelde met de clankatjes dan zou hun verrassing in de sloot vallen.

''Ik wil dat jij naast me staat wanneer we vannacht in de volle maan een deel van Thunderclan innemen.''

''Én als dit je lukt onder jou leiding Zahida, dan krijg je de eer om de eerste lid te zijn van de Owsla. Ik zal je promoten tot de rang die je al moons lang toebehoort.''

_{Ze trok haar wenkbrauw op toen de kater om haar lachte. Hij kon zo doen, maar als ze wilde stootte ze Skadi zo van d'r voorgekauwde troon af, en dat kwam puur door diens leeftijd. Za twijfelde er niet aan dat Orchis één of ander plan had met d'r, maar dat betekende nog niet dat het de sterkste keuze was voor nu. Geïnteresseerd luisterde ze naar zijn volgende woorden. Hij was iets aan het opbouwen, waar zij zich blijkbaar thuis zou gaan voelen. Ze versmalde haar ogen bij zijn volgende woorden. Hij wilde Thunderclan innemen? Een deel ervan? En bovenal wilde hij dat zij er de leiding over had. Waarom zij, en niet zijn oh zo machtige Skadi? Of was ze toch niet zo machtig als hij voordeed. Maar goed, ze hield daar wijselijk haar mond over, immers wilde zij deze rang net zo goed. "En wat moest de Owsla inhouden? Don't get me wrong, ik neem deze taak graag aan, maar ik zou graag weten waar ik me voor zodoende voor inschrijf,"}

@[Zahida]
temporary camp

Ze wou weten wat de Owsla inhield, natuurlijk. Als hij te horen gekregen had dat hij promoot werd dan had hij ook willen weten voor wat. De tom greens. Alsof hij oprecht blij was. ''Ik kan je nog niet alles vertellen. Het is immers nog top secret.. maar bekijk het zo. Een speciaal geselecteerd groepje met members die enkel bestaan uit de beste en de loyaalste. Ze zijn er om orde te houden in de clan, die hoger staan dan de rest, iedereen zou moeten luisteren naar je. De Owsla staat boven elke member, zelfs hoger dan een kat met twaalf tanden. Je krijgt soms de eer om opdrachten als deze uit te voeren. Soms zijn de oorlogen die we vechten groter dan geleid kunnen worden en dan heb ik een vertrouweling nodig die helpt om in mijn naam te vechten.'' Snapte ze waar hij naar toe ging? Zijn ogen sprankelde kort toen hij zijn blik op de hare richtte. Ze zou zijn niet de rechterhand zijn, maar wel deels zijn linker. Een Captain aan de ene kant, een groep sterke soldaten aan de andere kant. Hij zou onverslaanbaar worden.. dat was deels zijn doel. Hoewel hij nu Zahida hielp omhoog te komen, waren dit soort beslissingen altijd met een reden. En Orchis kenende.. was het altijd om zichzelf beter te maken.

Onderwerp: Re: ∆ [CONSULTATION] Owsla