Big and Strong

Het was zeer vroeg in de ochtend, maar Chillypaw was meestal een vroege vogel. Er was iets heel geruststellend aan zo vroeg wakker zijn en de wereld te zien ontwaken. Langzaamaan begonnen de vogeltjes te fluiten en het licht veranderde - van een rood, naar een oranje, naar een warm geel. De katten begonnen wakker te worden en langzaamaan kwam er een aangename drukte in het camp. Warriors die rustig ontbeten, apprentices die opgeroepen werden door hun mentor. Zij zou wat later vandaag gaan trainen met Settleddust, dus had ze even een momentje voor zichzelf. De kattin glimlachte lichtjes terwijl ze haar ogen sloot en genoot van de warmte van de zon. Het leven was zo veel beter nu Bloodclan weg was.

+Wolfblood

Chillypaw opende haar gele oogjes toen iemand haar aansprak, al was de stem bars en hard en niet meteen bijzonder vriendelijk. Maar haar blik viel op Wolfblood, en daarvan was ze dat ergens wel gewend. De apprentice moest toegeven dat ze ergens wel opkeek naar de kattin. Haar eigen moeder vermoorden voor het goede van de clan? Ze dacht niet dat ze dat zou kunnen. Hoewel haar relatie met Slatefur nu wel beter was dan Wolfblood's relatie met Sinclaw geweest was, of dat dacht ze toch. De grijze kattin glimlachte vriendelijk naar de ander, die een poging leek te doen om vriendelijk te zijn tegen haar ook al zag Chillypaw ook wel dat ze dat bijzonder moeilijk en ongemakkelijk vond. "Hallo, Wolfblood.", antwoordde ze met vriendelijke stem. "Met mij gaat het goed, en met mijn broer ook wel. Hij moet nog wat bekomen, denk ik. Hoe gaat het met jou?" Haar stem was kalm maar niet verlegen of voorzichtig. Dat hoefde niet, ze was niet bang van de ander.

Wolfblood leek wat afgeleid, maar daar liet de jonge kattin zich niet zo makkelijk door opgeven. Even vielen haar oortjes in haar nek toen de kattin een eerder bitsig antwoord gaf, al toonde de tweede vraag dat ze dat helemaal niet zo bedoelde. Chillypaw glimlachte warm en ging er wat gemakkelijker voor zitten. Haar zorgzame karakter kwam boven in dit soort gesprekken; ze probeerde Wolfblood op haar gemak te stellen door haar eigen lichte ongemak te verbergen. "Het gaat goed, ik leer heel veel nieuwe dingen. Als je nog tips hebt, hoor ik ze graag!", antwoordde ze, enthousiasme in haar stem al deed ze haar best om niet te hard te praten, bijna alsof ze bang was dat een te luid volume de kattin zou wegjagen.

Hoewel Wolfblood haar blik niet ontmoette en schijnbaar niet erg geïnteresseerd was in het gesprek, had Chillypaw haar hele lichaam gedraaid naar de oudere kattin en keek ze op naar haar met een glinstering in haar gele ogen. Ze moest toegeven dat ze niet enkel fysiek op keek naar de kattin. Ze was sterk en trots, het evenbeeld van wat een Shadowclan warrior moest zijn in Chillypaw's ogen, en de hele geschiedenis met haar moeder gaf haar een donker kantje dat haar ergens wel aan sprak. Haar glimlach vergrootte toen de oudere poes voorstelde dat ze misschien wel eens mee mocht met haar en Ravenpaw om te trainen. Hoe zeer ze ook respect had voor haar eigen mentor, die immers deputy was, begon haar hart wel sneller te kloppen bij die gedachte. De jonge kattin keek op naar de gelittekende warrior en knikte enthousiast, misschien ietsje te snel. "Dat lijkt me leuk!", antwoordde ze, en ze moest moeite doen om haar enthousiasme niet al te hard door te laten schijnen. Maar deze kans kon ze niet zomaar laten gaan hoor.