Julia 1929 Actief I needed some space to lay myself out, so that I could decide which pieces I wanted to pick up
| |
| Onderwerp: When color fades za 23 jan 2021 - 14:22 | |
| Hij was aan het meer gaan zitten. Zijn tweegekleurde ogen staarden voor hem uit. Hij was niet ver van de plek waar hij in gevecht was geweest met WindClanners. Waar hij het leven van de toenmalige WindClan leader had genomen. Allemaal omdat een apprentice iets verkeerd had gezegd en hij toen zijn zelfbeheersing was verloren, dat was alweer zo lang geleden. In de tussentijd was er zo veel gebeurd. Niet veel goeds, dat niet. Kleur was alles om hem heen verloren. Zelfs zijn tweegekleurde ogen leken zo veel donkerder geworden. Zijn gitzwarte vacht glom niet meer zoals het ooit wel had gedaan. Een zachte zucht verliet zijn bek, voordat hij met zijn oren trok. Hij was niet meer alleen. [& @Nyra] |
|
Yanthe 333 Actief
| |
| Onderwerp: Re: When color fades za 23 jan 2021 - 14:41 | |
| Deze keer was ze er alleen op uit getrokken. Niemand die wist waar ze naartoe zou gaan, soms was dat nodig. Ze had lange tijd zich zichtbaar gemaakt, om haar reputatie sterker te maken en dat was haar gelukt. Wegens gekke omstandigheden was ze dichter bij Orchis gekomen, wat haar goed uitkwam. Ze speelde zijn spelletje netjes mee, en kon daarmee ook haar spelletje vorm geven. De vraag was natuurlijk wie er met wie spelletjes speelde. het was in ieder geval een spel met gevaar en mogelijke gevolgen voor moesten de spelregels plots veranderen. Nu had ze zich voorgehouden om een dagje even weg te trekken en gewoon te gaan waar haar poten haar brachten. Het bracht haar bij het meer, waar ze bij toeval een bekende kater tegenkwam. Ze draaide haar oortjes naar voren. Aan zijn lichaamshouding kon ze heel wat opmaken, al was het altijd een hele opgave om te praten over die diepere gevoelens. Ze besloot om hem in eerste instantie te begroeten. Ze kende Chawl, was zo goed als met hem opgegroeid, maar de trainingen als young-ones hadden hen behoorlijk gescheiden gescheiden, ook al kon ze soms goed met de kater praten. De trainingen waren hard geweest, haar training was hard geweest en ze sterke connecties vermeden om verlies beter aan te kunnen. Maar soms was het juist beter om verlies met iemand te delen. "Hé," mauwde ze kort ter begroeting en zette zich netjes naast hem neer. |
|