[Task] Winter is coming

Onderwerp: [Task] Winter is coming zo 4 okt 2020 - 19:27

Leafbare komt eraan! Sommige dens hebben al lekken in de daken. Het is dus aan Flutterpaw om versterking te zoeken. Takken, twijgen, lianen, alles om de dens weer volledig weer en windbestendig te maken.

Flutterpaw.

Just when the caterpillar thought his life was over...

Flutterpaw was gevraagd om wat spullen te verzamelen om de dakken van enkele dens te herstellen. Hij had die taak nog nooit uitgevoerd, want ten eerste was hij nog maar net Apprentice en ten tweede was hij een deel van de overname in het kamp niet in staat geweest vrij door het kamp heen te lopen. Hij had dan ook goed naar de instructies geluisterd en was met een ontspannen gevoel in zijn poten op pad gegaan. Het leek hem niet al te ingewikkeld, hij moest takken, twijgen en ander spul zien te verzamelen. De vraag was dus meer hoe hij het mee kreeg en welke kwaliteit goed genoeg was voor de dens. Hij zou het vanzelf wel leren en had het ook niet meteen willen vragen. Immers was hij gewend geraakt aan de mentaliteit van een eenzame kat, het zelf maar proberen en hopen op het beste. Zijn poten raakten ritmisch de grond terwijl hij zijn pas iets versnelde voordat hij tussen de bomen in begon met het zoeken. Hij was in het naaldbos beter bekend als de Pinewoods begonnen. Daar leken de meeste takken aanwezig en wellicht dat een omgevallen boom wel wat takken had die hij kon gebruiken, welke niet verrot waren natuurlijk. Hij stapte met een ietwat gefrustreerd gezicht door de naalden heen die nog ongemakkelijk in zijn poten prikten, hoewel ze er niet veel lieten vallen, was het niet de meest zachte ondergrond en zijn poten waren er simpelweg nog niet aan gewend. Dan nu het beginnen van zoeken tussen de planten. Zijn tweekleurige ogen kneep hij samen terwijl hij zijn staart zwiepte. Waar moest hij beginnen, hoog of laag, links of rechts?

He began to fly.

Elfje

Onderwerp: Re: [Task] Winter is coming di 6 okt 2020 - 1:49

Zelfs in Leaffal begroet de warme geur van naalden je neus als je Pinewoods betreed. Een ideale plek voor wat buigzaam hout. Train je neus goed, want misschien kan je tussen al het kreupelhout wel meer ontdekken.

Flutterpaw.

Just when the caterpillar thought his life was over...

Flutterpaw was nu niet bepaald een ervaren Apprentice. Hij was jong, af en toe onhandig en zeer, zeer onzeker over zijn eigen kunnen. Echter was hij vastbesloten zich te bewijzen, iemand ooit trots te maken als dat in zijn lotsbestemming lag en mogelijk was waardoor hij toch op pad was gegaan. Hij zou deze taak niet verpesten! Dat was een ding dat zeker was, want hij moest iets doen dat niet zo moeilijk was. Het was niet alsof ze hem vroegen met een tiental aan muisjes terug te komen. Het waren letterlijk planten, maar toch voelde het extreem lastig! Het duurde niet lang voordat hij licht twijfelend de Pinewoods in stapte, en even kort bleef staan. Immers was het hem niet duidelijk waar hij moest beginnen, links of rechts of gewoon zijn neus achterna? Hij haalde diep adem, de geur van de bomen was niet geheel onprettig, maar het was wel sterk genoeg om het hem wat moeilijker te maken een doel te vinden. Toch zette hij door en stapte hij twijfelend over een paar takken heen. Waren er dingen die hem opvielen? Lag er ergens een tak die stevig en buigzaam genoeg was om een den mee op te knappen? Tot nu toe leken het vooral naalden en een paar dunne, zwakke takken te zijn die hij liet liggen.

He began to fly.

Elfje

Hmmm. Wat is dat? Heb je deze geur al besproken met je mentor in je trainingen? Heb je het überhaupt al wel eens geroken. Het ruikt als een dier, maar het is geen kat...

Flutterpaw.

Just when the caterpillar thought his life was over...

Flutterpaw was nog niet oud genoeg om veel geuren te herkennen. Hij was voornamelijk in de eerste korte tijd van zijn Apprenticeschap op zichzelf geweest omdat zijn mentor hem niet voldoende aandacht had gegeven. Dat betekende echter niet dat hij zijn Dpeuty en Leader zou laten vallen met een taak als deze. Zo moeilijk kon het toch niet zijn? Het vinden van takken kon niet zo ingewikkeld zijn, maar toch duurde het even omdat deze natuurlijk lang en sterk genoeg moesten zijn en hij nog nooit deze taak had mogen doen. Hij wist echter ook dat hij een ander om hulp had kunnen vragen als dit nodig was. Als hij dit durfde. Een onbekende geur bereikte ineens zijn neus waardoor hij stokstijf bleef staan met zijn oortjes in de lucht. Het rook niet naar een kat, dat zou hij inmiddels wel herkennen, maar wat was het dan wel?

He began to fly.

Elfje

Daar! Diep in de bosjes, een glimp, vliegensvlug lijkt het voorbij te schieten. Heb je het in je ooghoeken kunnen spotten? Heb je opgemerkt welke kleur het was? Hoor je de poten zachtjes dreunen op de grond? Wie is de jager hier... jij, of die rode waas?

Flutterpaw.

Just when the caterpillar thought his life was over...

Het was de vraag wat het handigste was, het belangrijkste. Blijven bewegen en de gekke geur negeren omdat hij een taak te voltooien had of er toch op reageren, het in de gaten houden. Zijn tweekleurige ogen gleden gespannen heen en weer maar hij kon de geur gewoon niet plaatsen, totdat hij vanuit zijn ooghoeken een schim razendsnel zag bewegen. Zijn haren schoten geschrokken overeind terwijl hij happend naar adem zocht naar waar het gebleven was. Welke kleur had het gehad en waarom voelde hij de grond nog trillen, of waren dit zijn poten? Wat was dat? Het leek in ieder geval groot genoeg om gevaarlijk te kunnen zijn, het was vast en zeker geen vogeltje want dan had hij geprobeerd het te vangen. Dit leek niet snoezig en vangbaar. Niet voor een Apprentice, toch? Twijfelend bleef hij nog steeds staan. Misschien, misschien moest hij niet zo bang zijn. Wat als hij bang terug zou rennen. Zouden de andere katten hem dan uitlachen? Hij was toch niet zo onschadelijk als een konijntje? Maar aan de andere kant wilde hij niks liever dan zich verstoppen in het kamp.

He began to fly.

Elfje

[Task] Winter is coming 11663429_dsc07942

Zij jaagt als een ervarene. Grote prooi als jonge katten heeft ze nauwelijks, maar in bladkaal zijn ook zulke jagers wanhopig. Voel je je al in het nauw gedreven? Heb je haar rode vacht nu al gezien? Je kan niet lang meer wachten, ze is vlakbij...

Flutterpaw.

Just when the caterpillar thought his life was over...

Was dit wat ze zouden omschrijven als een vos? Wat moest het hier, was het aan het jagen? Op wat? Er was geen ander dier in de buurt, wellicht ook omdat hij niet de zachtste pootstappen had gehad en de meeste prooidieren wel wisten zich uit de poten te maken als een hongerige kat in de buurt was. Het rode wezen leek zich op hem te focussen waardoor zijn staart nerveus heen en weer zwiepte en hij ongemakkelijk een stap naar achteren zette. Ze was vlakbij en hij kon nog niet vechten, hij had nooit alleen het kamp moeten verlaten maar wat als hij zich nu te plotseling bewoog, zou ze hem achtervolgen? Naar het kamp toe of zou het veilig zijn. De kittens, nee hij zou niet naar het kamp, hij was minder waard dan een stel piepende kittens. Zelfs al wist hij niets van de omgang met anderen. Zijn poten trilden onder zijn gewicht voordat hij begon te rennen. Hopende dat hij snel genoeg was en alert genoeg om de vos te ontwijken als dat nodig was.

He began to fly.

Elfje

Haar prooi probeerde te ontsnappen! De vos ontblootte haar tanden en gromde zachtjes, waarna ze de achtervolging inzette op hoge, slanke poten. Het was ook voor haar winter en ze had honger, ze was niet van plan deze prooi te laten ontsnappen.

Flutterpaw.

Just when the caterpillar thought his life was over...

Hij kon zichzelf wel voor zijn kop slaan, hij had gewoon een ander mee moeten vragen met het zoeken. Als hij Settleddust vriendelijk had aangekeken was dat vast wel goed gekomen, echter was hij nu eenmaal niet iemand die graag dingen vroeg aan anderen en daar goed in was. Hij mocht jong en wellicht op een aparte manier nog schattig zijn maar hij was tegelijkertijd ook gevormd door het leven en niet altijd op een handige manier. Hij had echter geen andere keuze dan er zelf uit proberen te komen en hoopte maar dat hij snel een ingeving zou krijgen, voornamelijk omdat hij nog lang niet voldoende wist om het zelf te kunnen redden in de wildernis. Zijn tweekleurige ogen gleden langs de bomen voordat hij er een vond waar hij wellicht in zou kunnen klimmen. Hopelijk was de vos geen klimmer. Hij zette meer kracht achter zijn bewegingen, wetende dat ze hem kon inhalen als ze dit echt van plan was. En hij sprong, zijn nagels schoten uit hun hulzen terwijl hij zich vastgreep aan de boomstam en zichzelf onhandig op de eerste tak trok. Een zacht gesis verliet zijn mond terwijl hij naar beneden keek, naar de vos. Hij hoopte maar dat ze het snel op zou geven en hij veilig was, daar in de lucht.

He began to fly.

Elfje

Bijna had ze hem gehad, bijna! Ze hapte nog naar de kleine kat toen hij op de boomstam omhoog klom. Met haar poten omhoog tegen de stam maakte ze wat gefrustreerde, piepende geluidjes. Ze was hongerig, maar ze kon niet klimmen. Ze ijsbeerde voor enkele minuten bij de voet van de stam heen en weer, voordat ze eindelijk haar verlies nam. Ze verdween tussen het struikgewas...

Flutterpaw.

Just when the caterpillar thought his life was over...

Hij was net op tijd om de scherpe, glimmende tanden van de vos te ontwijken. En daar zat hij dan in een boom met een jankende, piepende vos die onderaan de boom ijsbeerde. Als hij op dit moment naar beneden was gesprongen, had hij het leven gedag mogen zeggen. Hij had voornamelijk geluk dat het klimmen hem instinctief was gekomen. Zijn nagels liet hij stevig in de tak staan waarop hij zat voordat hij de vos weg zag gaan. Het struikgewas in. Zijn tweekleurige ogen hielden angstvallig nog de omgeving in de gaten. Hopende dat hij niet alleen terug naar het kamp hoefde te gaan. Zijn poten begonnen te trillen waardoor hij zijn slanke lichaam uit de boom liet vallen en onhandig op zijn sterke poten landde. Zijn oren drukte hij in zijn nek terwijl hij zijn taak liet voor wat het was en in de richting van het kamp snelde. Hij moest Settleddust spreken en vragen of die een Warrior had die mee kon, aangezien hij niet verwachtte nog een aanvaring met een vos aan te kunnen. Daarnaast was het rode dier in de buurt van het kamp geweest, en moest het niet genegeerd worden. Gewonden zouden anders wellicht vallen, hij wilde niet zeggen dat hij stiekem doodsbang was, want eerlijk was eerlijk. Flutterpaw was een held op sokken.

He began to fly.

Elfje

Onderwerp: Re: [Task] Winter is coming