Who can I damn trust?

Onderwerp: Who can I damn trust? do 29 dec 2011 - 20:28

Zo veel dagen voor bij. Zo veel gebeurd. En niks, helemaal niks had ze er van op gepikt. Het enigste waar ze mee zat was zich zelf. Al háár problemen, anderen leken haar helemaal niets meer te boeien. Ze lag non-stop in haar nest met haar ogen gesloten. Nog even en je zou denken dat ze ziek was. Misschien was ze dat ook wel, maar dan niet door een virus maar door zich zelf. Brightpaw hees vermoeid haar kop op terwijl haar doffe ogen naar de den-ingang keek. Ze dacht alleen nog maar aan haar over duistere mentor. Ze had iemand nodig die ze kon vertrouwen, maar wie? Ze voelde haar maag knorren. Het was een klein poosje goed met haar gegaan. Maar dat leek al weer weg gevaagd te zijn als sneeuw in een brandend bos. Sneller als sneeuw voor de zon. Het water plasje waar het dus in verandert was was dus ook al helemaal verdampt. Langzaam hees de Bengaalse kat zich op terwijl ze haar kort harige bevlekte doffe vacht uit schudde. Als of ze een laag stof van zich af wou schudden. Daarna stapte ze na enkele dagen weer de den uit. Dit keer ging ze niet, zoals altijd naar de prooi stapel om wat te eten. Want ze at toch niet. Ze ging rechtstreeks de uitgang van het kamp. Op weg naar de hoogsparren om daar een schuil plekje te zoeken om na te denken. Dus dat deed ze. Ze stapte sloom weg terwijl ze alle geluiden om zich heen negeerde. Als er dus een gevaarlijk iets of iemand op haar af zou komen zou ze het niet merken. En nog erger; het zou haar ook niks boeien. Ze liep door, maar daarna hoorde ze iemand haar naam roepen "Brightpaw," Brightpaw bleef staan en wachtte af. Ze keek niet om. Toen schoot haar een vraag te binnen; hoeveel katten waren er in de clan zoals Darkfire? Wie was te vertrouwen, en wie niet?

[open]

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? vr 30 dec 2011 - 10:05

De witte poes trippelde door het hol. Ze keek om haar heen en merkte dat er al een kat weg was, Brightpaw. Ze had de jonge poes net leren kennen en ze voelde dat er iets mis was. Dat ze niemand leek te vertrouwen, net als Lostpaw. Ze zuchtte even en liep het hol uit. Ze keek nieuwsgierig om haar heen met gespitste oren. Ze wachtte af op andere katten, maar het was stil. Net op tijd zag ze het puntje van de staar van de jonge poes verdwijnen. Ze rende achter de poes aan tot aan de hoogsparren. De poes liep stevig door. "Brightpaw!" Ze riep zo luid ze kon en meteen stopte de bruine gestreepte apprentice. Ze keek niet om. Alsof ze niet durfde kijken wie er volgde. Marvelpaw liep in de richting van de poes en ging voor haar staan. "Hee, goedemorgen. Je bent vroeg wakker zie ik. Iemand nodig om te jagen ofzo? Ik heb niets te doen." Zacht snorde ze een keer terwijl ze met haar witte staart heen en weer zwiepte. Ze ging zitten en keek nieuwsgierig naar de jonge poes voor haar. Ze was altijd nieuwsgierig naar andere katten die al buiten waren. En ze vond het erg als sommigen hun niet al te best voelden. Zoals Lostpaw die liever alleen zat. Ze vond het erg en daarom wou ze iedereen bij haar nemen. Tot diep in haar hart als een nooit te vergeten vriendschap. Alleen moeten de andere katten het wel toelaten. Niet iedereen wou zoveel vriendschap. De poes zuchtte even en wachtte af. Hopend op een hele goede of positieve reactie.

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? vr 30 dec 2011 - 13:54

Brightpaw hoorde haar naam, en ze stopte met lopen. Ze keek niet om. Dat was niet nodig. Ze hoorde aan de stem wel wie het was. Een jonge leerling, met de naam Marvelpaw. Marvelpaw was er bij gekomen toen Brightpaw nog maar negen manen oud was geweest. "Hee, goedemorgen. Je bent vroeg wakker zie ik. Iemand nodig om te jagen ofzo? Ik heb niets te doen." Zei Marvelpaw. Brightpaw vond het niet nodig om haar af te snauwen zo als ze wel bij anderen deden die haar aanviel met hun drukte. Maar nu vond ze het niet nodig. Is ze wel te vertrouwen? ging er door haar kop heen. Maar ze liet het niet merken dat ze de poes niet helemaal vertrouwde. Oké, de poes rook niet naar andere clan zoals Moonstripe wel deed. Moonstripe... ging er door haar kop heen. En de poes zag er niet gemeen uit, zoals Darkfire. Maar ze wist maar nooit, misschien had ze wel een masker op. Ze schudde die gedachten maar snel weg en glimlachte schriel naar het poesje. 'Goedemorgen, ja lijkt me een goed idee,' zei ze kalm en vriendelijk. Ze schudde haar gevlekte vacht even uit en sprong naar voren. 'Kom mee dan!' zei ze iets opgewekter dan daar net. Ze rende naar voren terwijl ze de lucht op snoof. Ze was nog geen pro in jagen, ze werd ook niet getraind. En ze ging er van uit dat Marvelpaw beter was dan haar. Maar ze liet deze kans niet voor bij gang, want ze rook nu de lucht van een konijn. Ze ging in een goede sluip houding. Beter dan dat ze verwacht had. Ze sloop er stilletjes op af maar de sprong verknalde ze door niet goed op te letten waar ze af zette. Ze zette af op een stokje die brak. Ze bleef staan en keek met een glimlachje naar Marvelpaw. 'Hoop dat ik straks meer succes heb,' mompelde ze met een glimlachje.

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? vr 30 dec 2011 - 14:14

De witte poes bleef staan en wachtte deze keer even tot ze wel om zou kijken. De poes voor haar lette niet op en leek even in gedachten verzonken. Marvelpaw wachtte rustig af en luisterde even naar de geluiden in het sparrenbos waar ze zaten. Ze keek even naar de lucht en merkte op dat de bomen hier enorm groot waren. Ze waren veel te hoog om in te klimmen. Ze grinnikte even en richtte haar blauwe ogen weer op de bruine poes voor haar neus die schriel glimlachte en haar ook begroette. Ze vond het dan ook een goed idee om samen te jagen en meteen vertrok ze. Ze riep nog dat Marvelpaw mee moest, heel opgewekt. Nog meer dan daarnet. De poes glimlachte en rende achter haar aan. Ze luisterde zo goed als ze kon, maar het enige dat ze hoorde waren hun pootstappen. Takken kraakten samen met de bladeren die in hopen op de grond lagen. Bijna alle bladeren lagen nu al op de grond. Bladval was zo stom. Ze zuchtte even en stopte toen ook de bruine poes stopte. Deze had duidelijk een prooi gevonden. Het was een konijn. Marvelpaw bedacht zich de woorden van Bluestar. Brightpaw had vast ook geen mentor. De takken kraakten onder de poten van haar en het konijn ging ervandoor. Ze hoopte dat het straks beter ging. Marvelpaw knikte glimlachend naar haar. "Ik hoop het ook voor je, maar dat je een konijn laat gaan is geen probleem hoor. Bluestar zei me dat het prooi voor de Windclan is en niet voor ons." Ze glimlachte even en keek om haar heen terwijl ze goed luisterde of ze nog een prooi hoorde.

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? vr 30 dec 2011 - 14:43

Brightpaw bleef staan en zei dat ze hoopte dat het de volgende keer beter zou gaan. Nou goed voorbeeld was ze voor een oud apprentice. Ze had gehoord dat de oudere apprentices voorbeelden waren voor de jongere. En dit vond ze nou geen goed voorbeeld. Springen terwijl je poten op een takje staan. Slim, heel slim, ging er door haar kop heen. Ze glimlachte naar Marvelpaw die ook aan kwam lopen. "Ik hoop het ook voor je, maar dat je een konijn laat gaan is geen probleem hoor. Bluestar zei me dat het prooi voor de Windclan is en niet voor ons." Zei Marvelpaw. 'Dat klopt, maar vergeet niet, het is bladkaal en al het prooi is nu nodig, dus het is nu wel wat erger als je een dier laat gaan,' zei ze terwijl haar groen/gele ogen het gebied af speurde.
Haar groen/gele ogen bleven hangen op een muis. Dit keer was het Marvelpaws beurt, althans, dat vond zij. 'Deze is voor jouw,' zei ze heel zacht en wijzend het haar poot naar de plek waar het muisje zat. Dat was een paar vossen lengtes veder op. Brightpaw deed enkele stappen stilletjes naar achteren en liet Marvelpaw er bij.
Brightpaw keek afwachtend haar hoe de witte poes het zou aan pakken. Misschien kon ze er was van leren, maar misschien ook niet. Maar ze hield het bij het eerste, ze hoopte dat ze er was van leren kon. Met een maand zou ze de leeftijd hebben van een Warrior, en dan wou ze ook de naam hebben van een warrior, en niet van een apprentice. Al wist ze dat ze dan wel haar apprentices naam zou hebben. Aangezien dat haar trainingen niet goed liepen.

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? vr 30 dec 2011 - 15:03

De witte poes keek nieuwsgierig naar de oudere poes en knikte even op haar woorden. Ze had eigenlijk wel gelijk, maargoed. Zo slim was zijzelf nou ook weer niet. Ze had nog geen training gehad en leerde zichzelf gewoon jagen. Ze volgde steeds haar instinct. "Klopt wel. Daar had ik nog niet aan gedacht." Een heerlijke geur van een prooi drong de neus van de witte poes binnen. Ze snoof luid en merkte dat ook de andere kat de muis gevonden had. Deze wees ernaartoe en zei dat het haar beurt was. Marvelpaw knikte zacht en slikte nerveus. Ze kon leren van Brightpaw, maar die had een mislukte vangst. Nu moest Marvelpaw laten zien wat ze kon. Ze kon al redelijk goed jagen omdat ze hele lichte poten had. Ze kon heel stil lopen alsof ze zweefde, maar of het nu zou lukken wist ze niet. Ze was zo nerveus nu. Alsof dit haar mentor was en ze haar moest bewijzen. De witte poes richtte haar blauwe ogen op de muis en begon te sluipen. Haar pootjes zette ze één voor één over de takken op de grond. Ze slikte even en wilde achterom kijken wat Brightpaw ervan vond, maar deed het niet. Ze haalde diep adem en voorzichtig zette ze nog een paar stappen. Het muisje keek op en wilde weglopen. Meteen nam de jonge poes een sprong en belandde op de staart van de muis. Deze ging ervandoor en de grond was te nat. De staart kwam vanonder haar poten uit en snel probeerde de poes opnieuw. Ze rende erachteraan, maar voor ze het wist was de muis verdwenen. Ze zuchtte en liep weer terug naar Brightpaw. "Hoe dom van me.."

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? vr 30 dec 2011 - 16:38

Brightpaw bleef zich dom voelen over haar mislukte poging op een konijn. Maar ze zou harder gaan trainen. Ze zou zich klaar maken voor een confrontatie met haar mentor en met Moonstripe zijn Riverclan vriendin die ze de dood gunde, dat heel zeldzaam was voor het zachtaardige poesje Brightpaw. En ze wist, Bluestar was niet zo van de moordenaars, maar ze moest eens weten hoe veel er in haar clan zaten. Zoals haar duistere mentor Dakrfire, en zijn aanhangers. En er zat ook een verrader in hun clan, Moonstripe. Moonstripe de naam vloog weer door haar kop richting haar hard, en dat kwam aan als een doorn steek. "Klopt wel. Daar had ik nog niet aan gedacht." Zei Marvelpaw. Brightpaw glimlachte vriendelijk. 'Agja,' mompele ze. Brightpaw en Marvelpaw vingen het geluid van een muisje op. En Brightpaw bood Marvelpaw aan om die te gaan vangen. En dat deed ze, althans, dat probeerde ze. Het witte poesje leek wel te zweven, zo zacht sloop ze. Brightpaw bekeek haar goed om te leren hoe dat moest. Oké, het muisje ontsnapte wel, maar de houding was perfect, en hoe ze sloop gewoon ook perfect. Het witte poesje rende er nog achter na tot een poging het dier als nog te vangen. Maar dat mislukte. "Hoe dom van me.." mompelde het poesje. 'Ag dat geeft niet jo, je houding was perfect, en jij bent nog maar een beginnende apprentice, terwijl ik al bijna Warrior behoor te zijn, maar ik mag dan een mentor hebben, veel heb ik er niet aan,' ze besefte te laat dat ze te veel had gezegd. 'Maar dat maakt niks uit' zei ze in de hoop te voorkomen dat Marvelpaw er veder op inging.
Brightpaw rende veder. 'Kom mee, hier zijn vast wel meerdere prooi dieren' riep Brightpaw Marvelpaw toe. Ze snoof de lucht op en ving de lucht op van een waterrat. Die was van haar. Ze ging in een snelle zachte sluiphouding en sloop er op af. Hier was een diepe plas waar de waterrat vast op zoek was naar eten. Maar niet voor lang. Brightpaw besprong de rat die het water in vloog. Maar ondanks Brightpaws natte vacht. Ze had de rat gevangen en gedood. Triomfantelijk hees ze haar kop op. Ze liep de plas uit en schudde haar wilt gekleurde vacht droog, tot zo ver. Ze legde de muis neer en keek met een grijns naar Marvelpaw. Het leek als of al haar zorgen even weg waren gegaan. 'Gelukt!' zei ze met een grijns.

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? vr 30 dec 2011 - 18:29

De jonge poes zuchtte heel even. Ach, volgende keer beter. Misschien was ze te nerveus en dat ze haar ook niet concentreerde. Dat zal het zijn. Dom. Ze grinnikte even en keek nieuwsgierig naar de poes die even heel stil was. Ze staarde ook voor haar uit en dacht duidelijk na. Marvelpaw liet haar maar doen en hoorde dan ook, net toen ze verder wou lopen, dat de poes antwoordde. Het was niet een super antwoord, maar ze deed het wel. Marvelpaw glimlachte terug naar haar en keek even om haar heen om te zoeken naar een nieuwe prooi. De poes vond het toch goed gedaan. Ze zei dat ze een hele goede houding had en dat zijzelf wél een mentor had, maar dat ze er niet veel aan had. De poes keek haar even verward aan, maar zodra ze vertelde dat het niets uitmaakte liet ze het er maar bij. Ze wilde nooit iemand lastigvallen door verder te vragen. Ze wist heel goed hoe lastig het was. Ze wist nog het gezeur en alle vragen van de kleine Jaykit, haar pleegbroer. Hij bleef maar vragen van wie ze zo'n raar gevoel had. Ze snorde zacht bij die gedachte en trippelde verder. De gestreepte poes rende er opeens vandoor richting een waterrat. Ze vlogen in elkaar. Terwijl hoorde de jongere poes iets ritselen. Meteen sprong ze over de struik en landde op een kraai. Deze krijste luid en meteen doodde ze hem. Tegelijk met de bruine poes kwam ze aan. Ze grinnikte en liet de kraai naast de waterrat vallen. "Hier ook!" Vrolijk en opwindend zwiepte ze met haar witte staart. Ze keek om haar heen en dan weer naar haar. "Nog een paar prooien en we kunnen weer een heel hol voeden!" De poes snorde vrolijk en keek weer naar de poes.

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? za 31 dec 2011 - 15:39

Tot haar opluchting vroeg het witte poesje niet verder. En Brightpaw kon het niet laten een zucht van verlichting te maken. Brightpaw had daarna nog een waterrat gevangen. Zelf was ze daar door klets nat geworden, maar dat maakte Brightpaw niet zo veel uit. Oké, ze was geen Riverclan kat, maar ze was er gewoon niet zo heel erg vies van. Ze kon er mee leven. Marvelpaw leek ook een prooi ontdekt te hebben. En Brightpaw hield haar adem in terwijl ze weel Marvelpaw bestudeerde. Ze ving een kraai. Ze kon het niet laten om 'Wauw' te zeggen. "Hier ook!" Brightpaw grijnsde en keek naar hun twee vangsten, een waterrat en een kraai. "Nog een paar prooien en we kunnen weer een heel hol voeden!" Zei Marvelpaw Brightpaw lachte. 'Nú overdrijf je,' zei ze met een knipoog waarna ze meteen een sprong naar voren deed en met een overdreven houding de lucht op snoof. Ze zag twee konijnen. 'Dit gaat ons wel lukken, ik val van links aan en jij van rechts, met onze poten sluiten we de konijnen in, en dan slaan we toe!' zei ze met een knipoog waarna ze er van links op af sloop ze bleef in een sluip houding achter de konijnen staan terwijl ze haar blik op Marvelpaw liet rusten. Ze liet een teken zie en sprong er triomfantelijk op af. Ze pakte het konijn bij de oren en gooide 'm tegen een boom. De konijn wou op staan maar Brightpaw sprong er al op af. En ze dode het. 'Sorry voor je leiden, konijntje,' zei ze terwijl ze het konijn bij hun prooi neer legde. Toen drong het besef door dat ze een konijn had gevangen. En haar jaag technieken leken voor uit te gaan. 'Zag je dat?' zei ze terwijl ze haar kop op hees. 'Ik heb mijn eerste konijn ever gevangen!' zei ze met een blije glinstering in haar ogen.

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? za 31 dec 2011 - 15:48

De jonge poes spitste haar oren nieuwsgierig vooruit om alles nog te kunnen opvangen als er nog een prooi zou komen. Ze grinnikte even en hoorde plots de gestreepte poes 'wauw' zeggen. Ze kon elk moment onder haar vacht beginnen blozen. Ze zuchtte even omdat ze redelijk moe begon te worden. Ze sliep nu al zo slecht. Ze zwiepte met haar staart en keek naar de poes die zei dat ze overdreef over de prooien voor een hol. Ze haalde haar schouders op en snorde luid. "Oké, oké. Een half hol dan." Ze grijnsde breed en hoorde geritsel. Ook Brightpaw hoorde het en merkte twee konijnen op. Ze vertelde haar dat het hun ging lukken als ze beide van één kant kwamen. De witte poes knikte even en richtte haar blauwe ogen op de konijnen. Ze liet haar door haar poten zakken tegen de grond en sloop zoals altijd enorm zacht en zwevend tot aan de dieren. Toen Brightpaw het teken gaf, sprong ook zij naar voren. Ze koos meteen een konijn uit en sprong met haar vier poten in de lucht op het konijn. Ze beet het dood en keek achterom naar de poes die de ander tegen een boom had gegooid en het konijn daarna doodde. Toen ze het uit begon te schreeuwen omdat ze haar eerste konijn had gevangen, moest de kleine poes lachen. Ze knikte trots en legde het konijn bij hun eigen prooistapel. "Oké, zometeen kunnen we naar het kamp. Ze zullen zo trots op ons zijn!" Ze sprong een keer de lucht in met haar vier poten in de lucht en toen ze weer op de grond stond begon ze met haar staart heel uitdagend en opwindend heen en weer te zwiepen. Ze was nu wel héél trots.

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? za 31 dec 2011 - 16:23

Brightpaw zei dat ze overdreef over een heel hol voeden. En ze zag hoe Marvelpaw haar schouders op hief en snorde toen; "Oké, oké. Een half hol dan." zei ze. Brightpaw grinnikte, 'Maar als ze zo door gaan dan is het straks een heel kamp,' zei ze toen speels. En dat klopte, als ze zo door gingen jagen zou het straks inderdaad wel op vallen op de prooi stapel. Ze ging er van uit dat ze een hoop complimentjes zouden krijgen van de Warriors uit het kamp. En toen dacht ze weer aan Darkfire en Moonstripe. Ze schudde het meteen van zich af. Dat waren sukkels en daar mocht ze nu niet aan denken. Samen vingen ze twee konijnen. En Brightpaw was helemaal blij dat ze haar éérste konijn had mogen vangen. Oké ze overdreef misschien een beetje, maar dat voelde gewoon fijn. "Oké, zometeen kunnen we naar het kamp. Ze zullen zo trots op ons zijn!" Zei Marvelpaw. Brightpaw snorde, 'Inderdaad! Ik denk dat we in ontvangst genomen zullen worden als grootste katten,' zei ze met een zwiep van haar staart. Ze grijnsde breed uit. Ze moest lachen toen Marvelpaw met haar vier poten in de lucht sprong met met haar staart zwiepte. Ze snoof de lucht op en rook toen de stinkende lucht van vos. Meteen stonden haar haren overeind en keek ze om. Ze zag de rode staart van een vos, het was een kleintje maar kleintjes werden groot. 'Eeh, Marvelpaw...' zei ze terwijl ze met haar snoet naar de vos wees. 'Het is nog maar een kleintje... Ik denk dat als we het met z'n tweeën doen het wel zou lukken,' met z'n tweeën waren katten veel sterker. En deze vos was nog maar klein.

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? za 31 dec 2011 - 18:18

De jonge poes snorde vrolijk en schudde haar witte vacht uit die intussen best vies geworden was. Ze rekte haar een keer uit en richtte haar blauwe ogen weer op Brightpaw. Deze zei dat als ze doorgingen, ze het hele kamp zouden kunnen voeden. Ze knikte goedkeurend en dacht aan de katten die hun feliciteerden. Ze grinnikte even. Ze was weer eens aan het dromen. Al was het wel een heerlijke droom. "Klopt als een bus. Ik ben zo benieuwd wat ze ervan gaan denken." Vol opwinding zwiepte ze met haar staart heen en weer. Haar oren stonden naar voren gericht terwijl ze even rondom haar staarde. Het was nu een stuk rustiger bij de prooien. De gestreepte poes zei het ook dat ze trots gingen zijn. Ze zouden in ontvangst genomen worden door de grote katten. Marvelpaw knikte op de woorden van haar. "Dat is waar. En misschien.. Wauw dan komt er misschien een naam ceremonie en krijg ik een mentor.." Ze zuchtte even zacht en tevreden, maar toen pas dacht ze aan de poes. "Oh, sorry. Ik begon een beetje té veel te dromen." Ze schudde met haar kop en likte haar poten schoon terwijl ze deze even over haar oren haalde. Ze spitste deze al snel toen de poes vertelde dat ze een vos zag. Het was een jong, maar deze zou opgroeien en misschien kittens stelen. Ze vond het langs de andere kant wel zielig. Het was zoals een kitten die gedood zou worden. Ach, dat was het leven. Ze knikte meteen als goedkeuring en trippelde op de vos af. Deze was duidelijk een mannetje en heel agressief om een jong te zijn. Hij gromde en sloeg uit. Ze ontweek en sprong op hem. "Brightpaw, nu !"

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? zo 1 jan 2012 - 20:37

Marvelpaw was het eens met haar reactie over het voeden van een hele clan. "Klopt als een bus. Ik ben zo benieuwd wat ze ervan gaan denken." Zei Marvelpaw. Brightpaw knikte. 'Inderdaad! Misschien zullen ze ons als Warriors zien,' fantaseerde ze groten deels. Ze kon niet wachten op haar naam ceremonie die nog een hele maan ver weg was. En misschien wel veder dan één maan. "Dat is waar. En misschien.. Wauw dan komt er misschien een naam ceremonie en krijg ik een mentor.." Zei Marvelpaw, daar had ze inderdaad meer kans op. Oké, Brightpaw had al een mentor, maar ja, wat had ze er aan. Het was nou niet bepaald een mentor die je graag zou willen hebben. "Oh, sorry. Ik begon een beetje té veel te dromen." Zei Marvelpaw. Brightpaw grinnikte, 'Agja, wie weet,' zei ze met een grijns. Toen drong er een onaangename geur haar neus binnen. De geur van vos, nou niet echt de geur waar ze op had gehoopt, ze keek om en zag inderdaad een vos. Brightpaw zei dat ze die vos met z'n tweeën wel aan zouden kunnen, het was een jong, maar niet meer een hulpeloos jong, die vos had de leeftijd van een Apprentice uit de clan, zoals Brightpaw en Marvelpaw zelf. Ze zag hoe de vos Marvelpaw aan viel, en Marvelpaw ontweek goed. Een goede vechten dus. "Brightpaw, nu!" Schreeuwde Marvelpaw haar toe. Brightpaw nam niet eens de kans te reageren en sprong meteen met ontblote nagels en tanden op de rug van de vos. Ze sloeg haar nagels in de schouderbladen van de vos en beet in de nek. Met haar rechter voor poot reet ze de keel open. Brightpaw sprong van de vos af en keek hoe de vos verslapte. Brightpaw grijnsde en keek naar Marvelpaw. 'Aan jouw de eer om een einde te maken aan het leven van deze kitten moordenaar,' zei ze terwijl ze in een verdedegingshouding naar de vos te stond.

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? zo 1 jan 2012 - 23:43

[May I? :3]

Met vastberaden passen veerde hij als een wervelwind vooruit achter zijn prooi aan. De woelmuis spartelde heen en weer en wist bijna niet meer aan hem te ontkomen. Keer op keer struikelde hij of verraadde hij waar hij zat door luid te piepen. Hij stootte zich krachtig af tegen de grond met zijn achterpoten en stortte zich uiteindelijk op de muis. Na de genadeslag begroef hij het dier onder de grond en liep tevreden verder. Weer een goede daad verricht voor de clan, dacht hij trots. Ineens bleef hij abrupt stilstaan door een geschreeuw. Met razend nieuwsgierige snelheid vloog hij naar het geluid toe en verstopte zich achter een boom. Zijn rode vacht zou hem waarschijnlijk verraden, maar dat interesseerde hem niet toen hij het schouwspel gadesloeg. Hij herkende Brightpaw die zich op de vos stortte. Zijn adem stokte in zijn keel. Een vos? Op het Thunderclan territorium?
"Aan jou de eer om een einde te maken aan het leven van deze kitten moordenaar," klonk het spookachtig. Wat betekende dit allemaal?

Flut D:

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? ma 2 jan 2012 - 13:52

De witte poes zwiepte met haar staart en spitste vrolijk haar oren naar voren. De andere poes zei dat ze hun dan misschien als warriors zouden zien. Daar zou de witte poes alleen maar van kunnen dromen. Ze was veel te jong om al een warrior te worden. Ze moest ook nog heel veel leren als ze een mentor had. Het zou zwaar worden want ze had een serieuze achterstand op de anderen. Ze zuchtte zacht en keek weer naar de andere poes. "Daar zou ik echt alleen maar van kunnen dromen. Jammer genoeg zijn we nog een beetje te jong en we hebben ook minder ervaring. Ik toch. Ik heb echt nog geen één training gehad dus ik moet nog veel inhalen." Ze snoof de geuren even op en richtte zich op de omgeving. De vos kwam tevoorschijn waarop ze hadden gezegd samen aan te vallen. Marvelpaw was ook meteen in de aanval gegaan en Brightpaw had geholpen. "Aan jouw de eer om een einde te maken aan het leven van deze kitten moordenaar." Ze sprong naar voren op de vos en beet deze in de keel. De vos maakte nog een paar bewegingen en gaf een soort kreet. Daarna was deze dood. Marvelpaw schudde haar vacht uit en snoof opeens een geur op. Het was een bekende kater die erbij gekomen was. Hij had toegekeken hoe ze de vos gedood hadden. Marvelpaw draaide haar naar beide katten. "Heey Lionpaw. Ook op jacht?" Ze keek de kater nieuwsgierig aan terwijl ze wachtte op een reactie. Ook waren de woorden van Brightpaw nog een keer door haar hoofd aan het spoken.

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? ma 2 jan 2012 - 20:44

Brightpaw had dromerig gezegd dat de Warriors uit de clan hun misschien als Warriors zouden zien. Al kon ze dat misschien maar beter bij dromen houden. "Daar zou ik echt alleen maar van kunnen dromen. Jammer genoeg zijn we nog een beetje te jong en we hebben ook minder ervaring. Ik toch. Ik heb echt nog geen één training gehad dus ik moet nog veel inhalen." was het antwoord van Marvelpaw. 'Daar heb je gelijk in. Al heb jij nog vele manen voor je om in te halen, mocht ik op normale leeftijd warrior willen worden...' ze zweeg even. 'Dan zou ik alles in een maan moeten in halen,' vervolgde ze toen onzeker. Toen kwam haar glimlach weer terug. 'Hoe zou jij willen heten als Warrior?' Vroeg ze toen met een grijns.
Na hun vrolijke gesprekje kwam er een vos. Ze vielen de vos aan en Brightpaw gaf Marvelpaw de eer om een einde te maken aan het leventje van deze kitten moordenaar. Ze haatte vossen, ever erg als dat stuk vossenstrond van een Darkfire, en Moonstripe, daar bleef ze nu maar mening loos over. Marvelpaw dode de vos door in de keel te bijten en Brightpaw grijnsde, 'Goed gevochten,' prees ze haar mede apprentice. Daarna drong een andere geur haar neus binnen. Marvelpaw groette de kater die er bij kwam, en dat was Lionpaw. 'Hallo, Lionpaw, heb je gezien wat we gedaan hebben?' vroeg ze met een grijns, maar er lag iets anders in haar ogen, verdriet, om dat de apprentice haar herinneringen op brachten. Die keer dat ze helemaal depressief was geweest door al die problemen op haar schouder.

Onderwerp: Re: Who can I damn trust? wo 4 jan 2012 - 18:00

Met wijd opengesperde ogen en een dikke vacht die recht overeind stond staarde hij het dode dier aan en trippelde tevoorschijn. De twee kattinnen hadden allebei iets gezegt. Hij hoorde wel wat ze zeiden, maar de woorden drongen niet binnen in zijn geest. De adem bleef in zijn keel stokken. Wat deed een vos in de naam van Starclan in het Thunderclan territorium? Met een blik van afschuw snoof hij de geur van het dier op. Het rook muf, alsof het zich in dagen niet meer verzorgt had voor hij stierf.
Hij keek de twee katten een voor een aan en staarde toen weer naar de vos. Zijn ogen werden glazig toen hij weer terugdacht aan de dode warrior die hij had gevonden samen met zijn mentor Dewstream.
"Wat is er gebeurd?" vroeg hij, enigzinds nieuwsgierig, maar wel op zijn hoede. Hij draaide zich weer om naar de apprentices en staarde recht in de ogen van Brightpaw. Maar haar blik begroef hem weer in de pijn die ze met zich meedroeg uit haar herinneringen. Darkfire was niet goed voor haar, en al wist hij dit maar al te goed, hij besefte dat hij hier nooit iets aan zou kunnen veranderen. Maar hij wilde die gedachte liever meteen uit zijn kop schudden. Op zijn beurt wendde hij zijn blik af en keek hij terug naar Marvelpaw, die hij intussen ook al ontmoet had. Hij had vaag gezien hoe ze dapper een einde aan het leven van de vos gemaakt had. "Goed gedaan," prees hij oprecht. Ze had immers een indringer verdreven en hij besefte maar al te goed dat haar loyaliteit een eer was en dat ze precies zo'n grootse krijger zou worden die de clan nodig had. Maar toen herinnerde hij zich weer wat ze hem verteld had. Ze had nog niet eens een mentor.

Onderwerp: Re: Who can I damn trust?