∆ POSITION CHANGE [event] Efrafa.

Hyzenthlay was rakelings naast haar komen zitten, waar ze eerst niet veel aandacht aan schonk. Haar focus lag op het schouwspel dat zich voor haar afspeelde. het bevel was gegeven en er was geen weg meer terug. Toch bleef het verschillend: het bevel en de echte toepassing van het bevel. Haar staart die eerder gefrustreerd heen en weer sloeg, hield ze nu stil. Even hield ze haar adem in toen het eerste slachtoffer viel. Het werd alleen maar duidelijker waarom Nyra zo op haar hoede was en nog steeds is. Ze zou Orchis nooit openlijk tegenspreken, enkel wanneer ze alleen met hem was. Met een korte zwiep van haar staart, kwam deze terecht op de staart van Hyzenthlay. Het was een subtiel teken om te laten weten dat ze er was. Ze had in haar ooghoek wel gezien wat haar reactie was. Ze kende haar connectie niet tussen de young-one, maar het raakte haar in ieder geval. Nyra zelf was niet helemaal onder de indruk, aangezien ze de twee poezen niet persoonlijk had gekend. Haar ogen hield ze strak op de twee lichamen en haar snoetje bleef neutraal, ook al waren dit haar nichtjes. Eén verkeerd signaal naar Orchis en ze kon opnieuw beginnen. Diep vanbinnen was ze enorm blij dat ze Cheriey niet gehoord had, dat ze zich erbuiten had gehouden. Het was hard, maar als je wilde overleven in de Elite moest je op gepaste momenten onderdanig zijn en mocht absoluut NOOIT ingaan op de bevelen van de leader.

Tag: Hyzenthlay en Cheriey (indirect)

Het was niet Ira's bedoeling geweest om Khada de schuld van Aura's dood te lijken geven. Hij wist net zo goed hoe het ging in Bloodclan en wie er verantwoordelijk was voor de dood. Zahida had letterlijk het bloed aan haar poten en versierde daar de sneeuw mee. Maar de echte schuldige was natuurlijk Orchis. Hij wierp even een blik naar hun nieuwe leider en kon een zucht niet onderdrukken. Hij was misschien koud en serieus, maar hij zou nooit zo ongevoelloos willen worden als de kat die nu boven hun stond. Jezelf verliezen was ook een vak. De zwarte tom knikte naar Khada. Een mentor was ook enkel een soort gids die de young one kon volgen. Aura had beter moeten weten. Daarna vroeg de bengaal wat hij hiervan vond. Hij keek nog eens naar Orchis. "Hij is bijna een lopend cliché" Fluisterde hij op een lage stem. De kater was letterlijk alles waar Bloodclan voor stond, maar niet op een goede manier. De tom richtte zijn kop naar de lucht en haalde ook zijn schouders op. "Ik hoop alleen dat hij dat cliché naar de clankatten toericht en niet naar zijn eigen groep." Er kon heel wat moois gebeuren als Orchis van plan was de clanners aan te pakken. Moest hij geen katten hier gaan dood maken."Hoe sta jij er in?"

De zwarte kater staarde enkel naar het tafereel nadat hun nieuwe 'leader' zijn toespraak had gedaan. De gek had het lot van twee jonge katten bepaald; dood. Het duurde niet lang voordat de ene het leven had gelaten, kort gevolgd door de dood van de ander. Zijn helderblauwe ogen richtte zich nog enkele tellen op het bloed dat werd vergoten voordat hij zijn aandacht richtte op de walgelijke gespikkelde vuilbakkat. Hij voelde hoe zijn maag keerde bij het aanzicht van dit schamper ding. Never wist zeker dat hij deze kat met een haal kon neutralizere; hij was amper iets. Hoe dan ook waren dit de gedachten van een echte bloodclanner en jammer genoeg voor al de katten rondom hem, was hij dat niet. Hij was hier niet voor een beter leven voor deze katten. Nee, zijn doel was simpel geweest. Hij wilde Cobra dood zien. De kater was nu al enkele moons dood en nog steeds was hij hier. Had hij een keus? Hij zuchtte even en kwam overeind waarna hij rustig het kamp verlaatte. Vannacht zou hij slapen in een van de oude barns waar hij vroeger woonde met zijn vader. Hij moest even weg zijn van deze afgrijselijke beesten, zijn gedachten moesten op orde komen.

Het zag er naar uit dat de zwarte kater hem gelijk gaf in zijn standpunt over het hele mentor/young-one probleem. Ze konden zoveel moeite doen om ze de goede richting uit te krijgen, maar aan de andere kant zouden ze gewoon doen waar ze zelf zin in hadden. En als dat betekende dat ze de verkeerde opties waren, dan konden zij daar als mentor niet altijd iets tegen doen. Toch keek de bengaal eventjes opzij toen de kater begon over dat Orchis bijna een lopende cliché was. "I don't even think he can walk." Hij liet zijn blik vallen op de kater die zich nu de leider van de Elite noemde. "I'm actually surprised that we just accept this. I never understood what Brat saw in him, but I can tell you that the Elite as we know it, is done for." Orchis zou te veel veranderingen met zich mee gaan brengen. Het zou nooit meer zijn zoals toen Brat, Cobra en vooral Claw aan de leiding stonden. "I do hope so too," vervolgde hij daarna, doelend op dat Ira hoopte dat Orchis zich zou richten op de clankatten en niet op de Elite zelf. "For now, let us wait and see." En daarmee impliceerde Khada dat dit gesprek afgelopen was en maakte aanstalte om weg te lopen.

[@Ira]