Get shit done

Vervolg op dit topic: https://www.warriorcatsnl.com/t44707-pakjesavond


Het was een gekke patrouille geweest en het was hem nog redelijk onduidelijk waarom dit was voorgevallen. Een Riverclanner, Grimestripe, had een dode vis op hun territorium gelegd. Moonwane en Hazelnut hadden de kater betrapt in hun territorium, mede dankzij de geur van rotte vis. Het was een heel gedoe geweest, waarbij de Warriorcode verbroken werd door de Riverclanner. Het was een stevige overtreding van de code en daarbij was de kater absoluut niet gediend om een deftig gesprek aan te gaan. Hazelnut had hem als reactie over het Thunderpath geduwd tot in de beek, waardoor ze de grens met Thunderclan over waren gegaan. Mh, om problemen te vermijden kon hij maar beter even gaan melden wat er gebeurt was. Dat Moonwane haar broer vermeld werd, zou hij overlaten aan Moonwane zelf. Disarmingpaw of Moonwane moesten dat maar even zelf komen melden, want hij wist daar niet echt iets van af.

Hij stapte het kamp binnen. Zijn poten waren nog steeds nat tot aan zijn buik doordat hij zelf mee de beek in was gesukkeld met de Riverclanner. Zijn iets langere vacht had altijd te leiden onder de situatie. Het was altijd wel iets. Even was hij blijven staan om Settleddust te zoeken. Hij was er nog maar recent achtergekomen dat hij één van de kits van Winddancer was. Winddancer. Waar was de tijd? Hij had haar dood ondertussen goed verwerkt, wat niet wegnam dat hij haar miste. Ze zou altijd een plekje hebben in zijn hart. Misschien dat dat wel de reden was dat Hazelnut na vele Moons nog steeds alleen was.

Daar was hij, Settleddust. Hij stapte naar de jongere deputy toe en wenkte kort met zijn staart, zodat hij al wist dat hij iets te melden had. "Settleddust," begroette hij de kater en knikte kort naar hem, waarna hij tot stilstand kwam.

Settleddust eerst

Settleddust zat met zijn klauwen in het haar over alle recente gebeurtenissen. Acornstar die ziek was maakte het niet beter. Opeens ging alles via hem. Elk klein probleempje. Als hij eerder dacht dat hij brandjes moest blussen, moest je hem nu eens zien. En alles hield hij een beetje onder de radar van Acornstar. Die moest rusten en beter worden, hij had geen tijd over om over kleine rampen te denken. En over dat gesproken, hij werd gewenkt door een senior warrior. Ergens rolde een zucht over zijn lippen. FIjn, dat kon er ook nog wel bij. Maar Hazelnut was een goede gast. Om preciezer te zijn, hij mocht hem wel graag. Als je hem nodig had, stond hij altijd paraat. Je kon op hem bouwen, en dat was waardevoller dan bijna wat dan ook. ‘Wat is er aan de hand, Hazelnut?’ vroeg hij de kater nadat hij begroet was. Want normaal gesproken werd hij nooit zo bij hem geroepen. Settleddust maakte zich comfortabel bij de kater in een plekje uit de wind. Want oh ja, het leek er ook op een strenge leafbare te worden.

Settleddust begroette hem en zette zichzelf neer om aan te horen wat hij te vertellen had. ‘Wat is er aan de hand, Hazelnut?’ Hij had heel wat te vertellen aan de kater. Ook hij zette zich er iets gemakkelijker bij, niet wetend hoe lang het zou duren. Hij had wel wat te vertellen, maar hoopte uiteraard zelf dat het niet te lang zou duren. "Ik was vandaag met Moonwane op patrouille en we zijn uitgekomen op een dode vis in ons territorium." begon hij alvast. Iedereen wist dat vissen absoluut niet in hun territorium te vinden waren. "Het duurde niet lang voordat we een Riverclan in ons territorium wisten te vatten. De kater is Grimestripe en hij was niet van plan om zich te verantwoorden voor zijn daden. Het leek uiteindelijk een wraakactie te zijn." ging de kater verder en even likte hij met zijn tong over zijn natte poot. Ohja, dat moest hij misschien ook even melden. Zijn vacht was uiteraard niet nat omdat hij even is gaan plonsen in de beek, dat deed hij nooit meer sinds... Sinds hij ruzie had gemaakt met zijn beste jeugdvriendin. Even ging zijn blik naar beneden, naar zijn natte poten en natte borst. "Misschien moet ik ook wel even melden dat ik de kater een ferme duw heb gegeven bij zijn oversteek bij het Thunderpath, bij de beek langs het zwarte pad." Hij haalde kort zijn mondhoek op. Tsja, hopelijk was het duidelijk waarom zijn vacht nat was nu. Hij was even de grens overgestoken bij zijn poging om de indringer te verjagen, beter nu vermelden dan dat hij later erop werd aangesproken. Hij vermeldde er niet bij dat Moonwane de kater nog een extra lap verkocht had toen ze haar broers naam hoorde. Dat was niet aan hem om te vertellen.

Settleddust zijn vraag werd vrijwel direct beantwoord, en hij kon bijna wel direct kreunen toen het verhaal begon. Een Riverclanner. Bij StarClan, ze konden ook niet stoppen, hè? Hun territoria grensden nauwelijks aan elkaar, en toch keer op keer op keer bleven ze hem lastigvallen. Hazelnut had de Riverclanner gevangen moeten nemen en ze een koekje van eigen deeg laten proeven, kijken hoe snel zij in hun kamp kwamen huilen. Het ging om Grimestripe. Oh hij kende hem, hij had hem even ontmoet. Het was een hufter, dat was wat hij was. En waarom een rotte vis? ‘Een wraakactie? Tegen wie?’ miauwde hij vervolgens, waarna hij zijn poot langs zijn slaap wreef. Het was zo vermoeiend. Hazelnut vertelde vervolgens dat hij hem een flinke duw had gegeven. Settleddust knikte goedkeurend. ‘En terecht, ze hebben niets te zoeken in ons territorium. Die Riverclanners moeten eens ophouden ons uit te dagen. Je zou bijna denken dat ze vragen om een gevecht,’ gromde hij geïrriteerd. En wat moest hij hier nou mee? Weer naar Riverclan gaan en klagen bij Crystalstar dat ze haar warriors onder controle moest houden? Want bij StarClan, daar had hij ook geen zin in, wetende dat ze daar geen haar om zou geven. Nee, vriendelijk vragen had geen zin meer. Je zou denken dat ze voorzichtiger zouden worden nu hun dierbare rivier vergiftigd was. Of misschien werden ze wanhopig omdat ze honger kregen? Hoe dan ook, ze gedroegen zich achterlijk.

‘Een wraakactie? Tegen wie?’ Hij was in eerste instantie niet van plan geweest om verder uit te breiden over Moonwane en haar broer, maar bij deze vragen kon hij eigenlijk niets anders dan het toch gewoon te vertellen. "De naam van Disarmingpaw is genoemd geweest door de waterrat." zei hij als reactie op de eerste uitspraak. Bij zijn melding dat hij de kater geduwd had, kreeg hij een positieve reactie. Goed, hij had het dus correct aangepakt. "Ik dacht wel dat je het wilde weten." zei hij nog als laatste en neeg even zijn kopje, als teken dat hij klaar was en niets meer moest melden. Hij ging terug rechtstaan en wachtte een laatste reactie af, voordat hij zich ging ontfermen over zijn natte vacht. Hij en zijn vacht waren geen vrienden. Elke keer hing er wel iets in. Water, modder, bloed,... Hij had het allemaal al gehad.

Settleddust zuchtte diep. Disarmingpaw? Wat had hij er nou weer mee te maken. Nu moest hij ook weer met hem praten. Oh mijn StarClan, het kon ook geen midweek goed gaan. Hazelnut zei dat hij het wel wilde weten. Hij knikte. Natuurlijk moest hij dit weten. ‘Ja, dat klopt. Dankjewel Hazelnut, je staat altijd voor de clan klaar,’ miauwde hij met een glimlach. Hij draaide zijn oor naar achteren en had een wat ernstige en vermoeide blik op zijn gezicht. ‘Ik neem aan dat je nu wat tijd voor jezelf wilt, en ik moet met een apprentice gaan praten,’ miauwde hij grappend. Hij kwam weer overeind uit zijn houding en rolde zijn schouders los. Wat een gedoe ook weer. ‘Nogmaals bedankt,’ miauwde hij, waarna hij Hazelnut achterliet. Disarmingpaw... waar hing hij nou weer uit...

De deputy apprecieerde dat hij was komen vertellen wat er gebeurt was. Hazelnut was niets anders van plan geweest, wetende dat het nieuws anders toch op een verdraaide manier bij de kater terecht gekomen zou zijn. Nu was het in ieder geval correct. De kater knikte toen hij nogmaals bedankt werd en bleef nog even staan toen Settleddust wegliep, waarna hij vervolgens naar de warriorsden liep om zichzelf op te warmen.