Never felt like I belonged here

Hoewel het warmer en beter weer was geworden, regende het af en toe ook nog en vandaag was het een dag waarop het met plenzen water naar beneden stortte. Helaas geen dag om door te brengen in de buitenlucht, dus was ze wat gedwongen om maar in haar nest te gaan liggen. De Warriors en apprentices zouden nu waarschijnlijk ook niet te veel doen, in dit weer was het gebied nogal verradelijk. Hopelijk hield het snel op met regenen, zodat ze weer vlug naar buiten kon. Met haar kop op haar poten keek ze naar buiten en probeerde ze te zien wat de anderen deden. Na een tijdje zo te hebben gelegen kwam er een gedaante de kant van de Elder Den op. Geïntrigeerd keek Littleghost op, benieuwd wat de Warrior kwam doen. Door de regen was het lastig te zien of ze iets bij zich had, maar misschien kwam ze gewoon voor een praatje met de Elders.

-Thunderbird

Het was aan het hozen, en ondanks dat Thunderbird gewend was aan alle regen, schudde ze alsnog geïrriteerd haar korte vacht uit. De jacht was ook al mislukt en ze had niemand kunnen vinden om in het moeras te gaan sparren, watjes dat het waren. Bang om vies te worden, bang om vast te komen te zitten. Niet zij, maar ze kon moeilijk training in d'r eentje. Al had ze dat waarschijnlijk liever gedaan dan nu hier vast zitten in het kamp. De bruine tabby kattin had zich verscholen onder een van de dikkere bomen bij het kamp, maar inmiddels waren ook hier de druppels doorheen gekomen, dus nu moest ze opzoek naar een nieuwe plek om te gaan schuilen. Haar korte staart sloeg geïrriteerd in het rond, voordat ze overeind kwam en in het rond keek. De warrior den zou wel vol zitten en ze had nu echt geen zin om met andere in contact te komen, maar de enige andere lege den zou de Elder den zijn. Ze slikte eventjes, ze kwam daar liever niet, het zou niet lang meer duren voordat Shadowweaver daar zou intrekken en daarmee kon ze weer in het rond gecommandeerd worden. Thunderbird gromde zachtjes en trok met haar klauw over de grond heen, voor nu wilde ze gewoon uit de regen, dus het was haar enige optie. Langzaam liep ze in de richting van de den, om daar direct een gedaante te vinden. Een zacht geblaas ontsnapte uit haar keel, voordat ze de gedaante in focus kreeg en merkte dat 't niet haar adoptie moeder was, maar een andere warrior. "Wat moet jij hier?" snauwde ze in de richting van de kattin, voordat ze in ene hoekje ging zitten en haar doorweekte vacht ging droog likken.

Het was een flink doorweekte poes, helaas zonder iets te eten bij zich, waar Littleghost van wist dat de naam iets met Thunder was. Wat daarna kwam wist ze niet zeker, birch of zo iets? Ze had de naam helaas nog niet goed genoeg gehoord. Het was een Warrior, daar was ze wel zeker van. Dus waarom ging ze hier zitten? Het leek er immers niet op dat ze hier voor een gesprekje was, aangezien ze niemand nog had begroet. In feite, Littleghost kreeg een snauw naar haar toegeworpen. Hard genoeg om het te kunnen verstaan. Wat zij hier deed? Wel, er waren momenten waarop Littleghost zich dat ook afvroeg. Ze kon prima jagen als het moest, maar helaas. Het was niet veilig voor haar om een Warrior te zijn vanwege haar slechte oren, dus zat ze hier. Helaas kon ze dat niet zeggen, een ander klein probleempje. Dus als oplossing raakte ze haar oor aan, oogcontact zoekend met de andere. Of die het zou begrijpen was de vraag. Misschien dat een van de andere Elders het even duidelijk kon maken? Helaas leken die nog niks door te hebben.