There's blood on your lies

Ze vervloekte Stagtine. Hij en zijn smerige bende vol met leugens. Hij had beloftes gemaakt en was ze niet nagekomen. Boos was ze ook vertrokken uit het kamp. Ze had allang warrior moeten zijn. Waarom mocht haar broer wel warrior worden en zij niet? Ze was net zo goed als hij was, misschien wel beter. Haar mentor was gewoon stekeblind. Kwaad trapte ze tegen een steentje aan die het Thunderpath op schoot. Boos mompelend liep de poes door en had ze niet eens door dat ze iets over de grens heen gelopen was. Wat zou het haar ook eigenlijk uitmaken? Heel ThunderClan kon gestolen worden. De hele clan was een zooitje.

Heatherpaw hoorde een stem vlakbij. “Zo, zo. Wat moet dat hier?” klonk het. Ze fronste en keek op. Wou een opmerking terug maken over waar zij juist zo dicht bij de grens stond alleen om zich te realiseren dat ze er al een tijdje overheen gegaan was. Shit. Ach ja. "Kan ik eerder aan jou vragen, jullie kamp is een best eind hier vandaan toch? Als ik één keer goed schreeuw kan de clan mij nog horen." een grijns kroop op haar gezicht. Als de kattin uit was op vechten kon ze komen. Heather was niet bang om haar klauwen in een andere kat te zetten. Ze had geroken dat het om een BloodClanner ging, maar ze schatte haar niet veel ouder dan dat zij was in. "Of ik schreeuw niet en jij verteld me wat je hier komt zoeken?" de grijns was nog niet van haar gezicht vertrokken. Die zou de vreemde kattin er af moeten slaan, als dat haar lukte.

En het wijf voor haar neus moest gelijk irritant gaan doen. Echt, hadden die boskatjes geen manieren, geen een koud botje in hun lichaam? Het waren altijd heethoofden die gelijk op een gevecht uit waren als ze haar ook maar zagen. En ze had ze geen eens wat aan gedaan… behalve Riverclan dan, maar dat was persoonlijk. “Nou, jij bent er ook geen voor lol,” kwam er gemakkelijk uit haar bek gerold. Skadi keek haar neerkijkend aan “Ik heb al het recht om hier te zijn, aangezien dit niet jou territorium is. Een wandeling mag iedereen maken, toch?” vroeg ze op scherpe toon. Echt, ze kwam heus niet om haar clan een kopje kleiner te maken. Dat zou te veel moeite kosten en het was het niet waard.

De kattin merkte meteen op dat zij ook geen lol was. "Daar weet jij niks over," knipoogde ze toen de poes toe. "Geen assumpties maken over katten die je net kent. Ik ben Heatherpaw, kijk dan kennen we elkaar al iets beter." maar daarna merkte ze op dat ze het recht had om hier te zijn. Daar had ze gelijk in, want ze was geen grens over gestoken en nog netjes achter de lijnen gebleven. "Natuurlijk, natuurlijk. Vind je het erg als ik gezellig met je mee wandel dan? Of ben je meer een einzelgänger?" er kwam een klein grijnsje op het gezicht van Heatherpaw te staan. Ze was benieuwd wat de echte reden was dat ze poes hier kwam kijken. Het was vast niet zomaar een wandeling.

Skadi had geen zin in spelletjes en richtte dan ook een geïrriteerde blik op de kattin voor haar neus. Hou je mond en laat me met rust leek het te zeggen, maar natuurlijk was dat het tegenovergestelde van wat de ander deed. “Ik geniet meestal niet van het gezelschap van anderen,” reageerde de calico schamper. Vaak omdat het intellect van die anderen zeer onder dat van haar lag en dat ze gewoon vreselijk irritant waren. Skadi was niet opzoek naar vrienden, kennisen of whatever. Ze had alleen connecties nodig die ze kon gebruiken als ze die nodig had. Daar was dit wijf er zeker geen van, omgaan met clankatten stond namelijk in het lijstje van dingen die nu verboden waren om te doen. “En ik denk ook niet dat jij zin hebt om de rest van de Elite te ontmoeten,” voegde Skadi er nog nonchalant aan toe. Meestal schrok dat die boskatjes wel af, maar er was natuurlijk de onnozele uitzondering hier en daar.