[Senior Warriors Meeting] Old Pine

Hij had eerlijk niet verwacht om een vijfde leider nog mee te maken in zijn leven, ook al zou dit een tijdelijke zijn tot Thornstar terug kwam, wanneer dat ook zou zijn, want dit leek al langer te duren dan normaal gebeurde. Hij kon goed begrijpen waarom Veeningglow op het moment niks zelf kon regelen, maar hij hoopte dat wanneer ze er weer klaar voor was en Thornstar nog niet terug was ze die rol weer terug zou nemen. Echter betekende het voor nu dat ze het moesten doen met Stagtine en hij had nog niet echt een idee van wat voor een leider de kater zou zijn. Wie weet zou dat hier wel bekend worden, bij deze meeting. Hij stapte dan ook de den binnen en knikte kort naar Stagtine ter begroeting voor hij een plek zocht en ging zitten, afwachtende waar de kater over zou beginnen.

Hier was hij dan, bij een meeting van de senior warriors. Het was de eerste keer dat hij hier aanwezig mocht zijn. Ondanks dat hij niet echt iemand was die overenthousiast was voor eender wat, voelde hij zich toch trots dat hij hier nu aanwezig was. Dat sprankeltje trots werd echter overschaduwd door de aanwezigheid van Stagtine. Hij had het niet voor de jongere kater die even de leiding van Thunderclan had overgenomen. Hij had na een gesprek met Evening de conclusie gemaakt dat ze niet echt in een positie was om een deftig gesprek te voeren, laat staan dat ze de leiding over zou geven aan Stagtine. Toch was Tallfright hier aanwezig, zonder gemopper en geklaag. Hij zou later nog wel zijn frustraties ergens anders uit. Nu was hij vooral aanwezig om van alles op de hoogte te zijn. Het puntje van zijn staart zwiepte bij het zien van Smouldertongue en Stagstine die naast elkaar zaten. Hij stak zijn staart onder zijn poten, enige vorm van frustratie wegstekend bij dit vreemde aanzicht.

Kort trok ze met haar oren toen Stagtine een meeting opriep. Iedereen kon wel raden waar dit over ging, dacht ze zo, en met een ietwat anxious gevoel stapte ze de tijdelijke leader achterna. Hoewel ze niet goed wist wat de uitkomst zou worden van dit gesprek, wist ze wel dat ze er inspraak in wilde hebben. Dat was het voordeel van ouder worden. Rainflower spiekte om zich heen, op zoek naar één van haar sibs die vast en zeker ook wel een zegje wilde hebben in de beslissing die er gemaakt moest worden.

Het was zeker waar dat ze zo niet door zouden kunnen gaan. Ze konden geen honger gaan leiden, omdat een andere clan een deel van hun territorium had. Alleen hoeveel gewonden zouden er wel niet vallen als ze het nu terug probeerden te nemen? Zouden ze daarna nog wel genoeg warriors hebben die zouden kunnen jagen voor de clan? "We hebben zeker meer gebied nodig om genoeg prooi te kunnen vangen." Stemde hij dan ook toe met de anderen, alleen hij keek er ook anders naar. Misschien juist omdat hij ooit medicine cat geweest was, was dat waarom hij er zo naar keek. "Maar kunnen we ons een gevech echt veroorloven? We zullen de zonnerotsen vast terugwinnen, maar voor welke prijs?" Ze moesten ook in kunnen zien dat dit warriors ging verwonden die ze nodig hadden voor het jagen. "Straks raken te veel warriors gewond, waardoor we niet genoeg katten meer hebben om te jagen voor de clan. Het is tenslotte wel leafbare." Maar misschien was er een andere mogelijkheid, alleen het was niet een die hij zomaar kon opperen. Want ze zouden hem voor gek verklaren waarschijnlijk. Maar Shadowclan was hun misschien nog wat verschuldigd doordat ze Waterpaw aan hun uitgeleend hadden, misschien konden ze daar wat mee.

Ah, het duurde niet lang voordat ze Coppertusk zag. Ze glimlachte naar hem toen hij naast haar kwam zitten, en raakte zijn zij kort aan met haar staart als begroeting. Al gauw begonnen ze; Stagtine vertelde waar deze meeting om ging, dit had ze inderdaad al geraden. Voor zover Rainflower wist, had iedereen wel twijfels gehad bij de beslissing van Thornstar. Hoe vredelievend en eervol zijn beslissing ook geweest was, het leek vanzelfsprekend dat hun clan hier dan onder zou gaan lijden. Het had haar verrast dat hun leader deze keuze had kunnen maken, en hij gedacht had dat dit de beste keuze was voor Thunderclan. Haar oor trok zich richting Nightgrackle, die zijn mening deelde. Maskheart sprak dat ze het zich niet konden veroorloven om teveel warriors te verliezen. Nadenkend trok ze met haar neus. "Hebben we geen ambassadeur?" dacht ze hardop na, waarna ze richting Stagtine keek. "Een Thunderclanner bevriend met Crystalstar, die haar zou kunnen overhalen?" Waarschijnlijk niet, maar het was het proberen waard. "Zo niet.. Lijkt het mij het beste om de sunningrocks terug te krijgen, als het moet onder dwang. Anders stappen we vrijwillig ons graf in."