[Smouldertongue] The tiniest of things

It's easy to smile when you have a squirrel's intellect.

Wellicht haar favoriete plek was het. Vloer bezaaid in dennennaalden, bomen zo hoog dat ze met haar korte nekje amper de toppen kon bespeuren. Vaak vroeg ze zich af of de geur die er hing hetzelfde was als de naaldbossen aan de andere kant van het Thunderpath, hoewel deze natuurlijk niet besmeurd was onder de walgelijke moeras lucht die de Shadowclanners zelf altijd met zich mee leken te dragen. Interessante figuren vond ze het, de Shadowclanners. Het was zoiezo fascinerend hoe anders de clan leken te zijn terwijl ze uit ongeveer dezelfde sociale structuren bestonden. Naar haar idee kwam dat hoogst waarschijnlijk door het verschil in individu en omgevingen. Katten hebben zich moeten aanpassen aan hun omgeving en zijn zich hierdoor gaan onderscheiden van elkaar in dagelijkse gebruiken en handelingen. En daarbij bestaat een clan natuurlijk uit individuele onderdelen, in dit geval katten, met hun eigen referentie kaders, eigen ideeën. Sociale structuren als rangen waren enkel de bouwsteentjes van een clan, het waren de katten er in die hier zelf vorm aan gaven, verschillende bouwwerken maakte. Het waren deze kleine dingetjes, deze vraagjes die het poesje dagelijks bezig hield, vragen waar niet meteen antwoord op te vinden. Vragen over gebruiken die andere gewoon als de norm zouden aanschouwen. Maar voor haar was de norm niet genoeg, oh neuh, ze moest alles meteen weten, meteen begrijpen. De norm is toch zo saai, is het niet?

xoxo

Have fun around take all your time!

You got nothing to worry about!

Deze bomen, prachtig recht als ze waren, lagen niet bepaald lekker. Bovendien moest je een heel eind omhoog gaan voor een tak. Af en toe zat er eentje bij die wel meeviel, maar ze waren gewoon te recht en de takken waren niet echt breed. Toch lag hij op zo'n tak en keek hij eens naar de grond, die al behoorlijk ver weg was. Het was maar goed dat hij geen hoogtevrees had dan. Hij was van plan om een dutje te doen hier, enkel wist hij niet zeker of hij dan hier of daar beneden wakker zou worden en de clan had nog minder aan hem als hij in de Medicine Cat den lag. Of dood. Nu hij zo over nadacht, het was ook gewoon een optie om de boom te verlaten. Gezien de omstandigheden en de afwegingen die hij al gemaakt had, leek hem dat een goede keuze te zijn. Met een wat onhandige draai lukte het hem om met zijn neus naar de stam te wijzen en balancerend op de tak begon hij aan de klim terug naar aarde. Het was meer een soort van glijden met zijn nagels in de stam en soms een tussenstop, maar hij kwam beneden. Zijn poten maakte een zachte plof op de grond als hij landde van zijn laatste sprong. Hij schudde de dennenaalden nog even van zich af en ging dan maar weer eens op pad. Een kalme sfeer hing om hem heen terwijl hij zacht neuriënd door het bos liep. Vandaag was even een rustige dag, zodat hij niet te vlug van stapel liep met zijn nieuwe levenstijl. Tenzij hij vandaag misschien dood zou gaan, dan was het toch voor niks geweest. Als ze gelijk had gehad, dan zou hij nooit samenjagen met zijn ouders in Starclan. En ok, dat was wel weer genoeg negativiteit voor vandaag. Hij verdrong de gedachtes en zette een vrolijk gezicht op. Kijk, daar was Squirrelnose. Die kon vast wel voor wat afleiding zorgen. Zo te zien was ze de bomen aan het bekijken, wat een belangrijke bezigheid was. "Zie je nog wat leuks daar?''vroeg hij met oprechte interesse toen hij naar de poes toe liep, eens kijken wat zij vandaag mee gemaakt had. Waarschijnlijk meer dan hij.

To:Squirrelnose|| Words:-|| Notes:-

girlwhowaited @ (cttw)(shine)(tcb)