Een orange gloed gleed over het kamp heen, de zonnestralen schenen de dennen en Nursey in en toonde je de slapende katten. Een stille ademhaling, elke kat was in een soort ritme. Geritsel van enkele katten, slaperige ogen gingen even open en sloten zich weer, het was nog iets te vroeg. Een vogel vloog fluitend over, zijn wijsje ging mee op de wind. Dan werden de eerste katten wakker, enkele Warriors en Apprentices. Al vlug is er leven in het Camp.
Maar in de Nursey is het nog stil, daar hoeven ze nog niet zo vroeg te zijn. Dus daar sliep men nog, terwijl de zon ze probeerde wakker te maken, was daar de rust nog onder de katten. Niemand toonde een teken van waakzaamheid, niemand. Maar opeens bewoog er iets, een rood kopje keek op, twee jonge blauwe ogen keken rond. Ze straalde slaperigheid uit en het leek er even op dat het rode bolletje weer slapen ging. Maar het stond op, haar korte staartje trilde bij het uitreiken. Ze keek rond en zag de slapende katten, zuchtend ging ze weer zitten, te vroeg....''Waarom is niemand wakker?'' vroeg ze fluisterend tegen niemand. Zij was altijd vroeg en ze stond bekend als Grainkit, natuurlijk ook gewoon Grain soms. Haar naam was erg uniek, ze wist van Warriors dat er niet heel veel katten met Grain als voor stuk hadden. Daar was ze trots op. Maar nu kon het haar niet zoveel schelen, ze wou spelen. Ze keek naar Ravenkit en Russetkit, haar broertje en zusje. Ze keek naar de andere kits en keek naar de opening van de Nursey, waar ze de schaduwen van katten zag. Vlug ging ze er naar toe en ging naar buiten, daar bleef ze zitten. Kijkend naar de andere katten, afwachtend tot er leven in de Nursey kwam. Even zat ze zo, tot ze geritsel hoorde achter zich, eindelijk! Vlug draaide ze zich om, in de hoop dat het een kit was. Ze keek de Nursey in, zoekend naar wakkere katten.
(Kort)