[Babies] Here is the place that I love you

De sterren flonkerden hoog aan de hemel en de maan gaf een zachte gloed over het kamp heen. Seamist keek op het moment vaak naar de sterren, zich afvragend of de helderste ster in de lucht toevallig Morningkit was. Ze hoopte vurig van wel. Het kon niet anders, zo'n prachtig en helder licht, zo'n mooi meisje. Ja, ze wist zeker dat het zo moest zijn. Zachtjes neusde ze Amberkit en Brackenkit, wie al lang en breed tegen haar buik in slaap gevallen worden. "Lieverds.. Word eens wakker," fluisterde ze zachtjes toe. Ook de kleinste kinderen van de clan moesten leren over Starclan en Seamist had bedacht dat dat het beste kon hier, in het kamp, onder de sterren, "we gaan even het kamp in.. en dan gaat mama jullie wat leren over de clan," fluisterde ze zachtjes, "maar dan moeten jullie wel eventjes heel erg zachtjes doen..."

Brackenkit sliep vredig opgekruld tegen zijn zusje en zijn mama aan. Hij was lekker aan het slapen, maar niet in dromenland dit keer. Dat was ook waarom hij best makkelijk wakker werd door de zachte stem van zijn mama. Hij keek met slaperige oogjes omhoog en smakte wat met zijn mondje. 'Hmm?' humde hij slaperig voor er een grote geeuw uitkwam. Het kamp in? Was het al morgen? Huh? Brackenkit was slaperig en snapte het niet zo goed, maar kwam toch overeind. 'Wa gaan we doen?' vroeg hij toch, het laatste wat de poes gezegd had vergetend.

[Babies] Here is the place that I love you Dbii5b7-2cdedd70-5064-4c1f-b2ec-a1493f517d2d.png?token=eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJIUzI1NiJ9.eyJzdWIiOiJ1cm46YXBwOiIsImlzcyI6InVybjphcHA6Iiwib2JqIjpbW3sicGF0aCI6IlwvZlwvM2Y0OWExYjAtMWY1MS00MWYxLTg5MjQtNDU0NWZmMmU4ODNjXC9kYmlpNWI3LTJjZGVkZDcwLTUwNjQtNGMxZi1iMmVjLWExNDkzZjUxN2QyZC5wbmcifV1dLCJhdWQiOlsidXJuOnNlcnZpY2U6ZmlsZS5kb3dubG9hZCJdfQ

Misschien was Bracken dan wel niet zo diep aan het slapen, Amber zeker wel. In haar dromen was ze waarschijnlijk wel achter 100 verschillende pluisjes aan het jagen toen de zachte stem van haar mama haar wekte. Nog half slaap dronken geeuwde ze en rekte haar kleine pootjes uit. "Bwuh-huh?" brabbelde ze en veegde de slaap uit haar ogen. " Het is nog geen ochtend hoor mama," klonk ze wat verward, gekke mama. Het was nog hardstikke donker buiten.

Kleine gaapjes, kleine pootjes die zich uitstrekten en rekten, slaapdronken gezichtjes en lodderige oogjes. Het was heel laat voor kleine kittens, maar ze hadden nu wel alle rust om eventjes rustig te zitten. Er waren geen schreeuwende, afleidende katten in het kamp, enkel wellicht een wacht bij de kampingang. En die wacht, die kon wel eventjes zijn mondje houden. Ze glimlachte zachtjes en gaf haar twee kleine kittens een liefkozend likje over hun hoofdjes. "Ik ga jullie vertellen over Starclan.. En deze clan zie je alleen als het donker is. Dus daarom gaan we nu eventjes kijken," vertelde ze haar kittens, waarna ze voorzichtig opstond. "Dus sshhht.. we gaan zo stilletjes mogelijk de nursery uitsluipen," fluisterde Sea samenzweerderig, "dan kunnen jullie me gelijk laten zien hoe stille jagers jullie al kunnen zijn.."

Naast hem werd ook Amberkit wakker, die al voor hem bevestigde dat het geen ochtend was. Brackenkit keek hun mama verbaasd aan terwijl ze hen een lik over hun kopjes gaf. 'Huh?' Waarom waren ze nu al wakker dan? 'Ik ga jullie vertellen over Starclan.. En deze clan zie je alleen als het donker is. Dus daarom gaan we nu eventjes kijken,' vertelde mama. Bracken kantelde zijn kopje. StarClan? Die naam had hij wel vaker gehoord, maar hij had altijd gedacht dat er maar vier Clans waren in het woud toch? Dat was hem ook verteld. Bracken snapte het niet meer en zijn gezichtje straalde alleen maar meer verwarring uit. Toch volgde hij zijn mama's voorbeeld en ging achter haar aan. Helaas met iets meer lawaai dan ze waarschijnlijk zou willen, maar stil zijn was dan ook wel super moeilijk hoor! Zijn oren spitste echter toen hij het woord jager hoorde, dat trok zijn aandacht wel! 'Ikke ben stille jager!' mauwde hij trots en hij zakte al in een heel onhandige sluiphouding.

Het gevlekte poesje kreeg rekte zich extreem overdreven uit en keek nog wat suf, al verdween dat al heel snel toen mama zei dat ze stille jagers moesten zijn. Waarom precies was ze al vergeten, maar Amberkit moest natuurlijk wel stiller zijn dan haar broertje. "Nee, ik stille jager!" fluisterde ze scherp, waarna ze met een extreem gefocuste uitdrukking op haar gezicht begon met 'sluipen' richting de uitgang van de nursery. Sluipen tussen heel erg veel aanhalingstekens, haar wobbelende pootjes waren daar nog niet helemaal voor gemaakt. "Kijk mama!" zei ze door haar enthousiasme net iets luider dan fluisterend de bedoeling was. Toe mam, toe, zeg hoe goed ik wel niet ben!!

Wat zaten ze toch vol leven, wat waren ze toch avontuurlijk. Ze herkende Settleddust in beide. Ze zouden zeker weten dappere warriors worden. Zachtjes drukte ze haar neusje tegen hun beide voorhoofdjes. ”Jullie zijn samen de stilste jagers,” beloofde ze ze zachtjes, waarna ze de nursery uitstapte. De sterren flonkerden hoog aan de hemel, een prachtig schouwspel. Zachtjes hief ze haar staart iets. ”Hier.. kom maar tegen me aanzitten, lekker warm.” Voordat ze kou zouden vatten, waarna ze haar blik omhoog richtte naar de flonkerende lichtjes boven hen. ”Zien jullie al die sterren? De lichtjes in de lucht?” vroeg ze haar kinderen zachtjes.

Zijn zusje beweerde dat zij de stille jager was. Dat was dus helemaal niet waar, kijk maar hoe ze heen en weer wiebelde tijdens het sluipen! Niet dat Brackenkit veel beter was, in tegendeel zelfs. Maar daar ging hij natuurlijk niet over nadenken. Hij glom trots toen mama haar neusje tegen zijn hoofdje drukte en beloofde dat ze samen de stilste jagers waren. Met een trotse blik keek hij richting Amber voor hij al sluipend de Nursery uit liep. Toen mama zei dat ze tegen haar aan konden zitten vergat hij het sluipen en ging er als een speer vandoor. Wel zorgde hij ervoor dat er nog voldoende ruimte voor Amber overbleef, zo aardig was hij wel. 'Zien jullie al die sterren? De lichtjes in de lucht?' vroeg mama zachtjes. Brackenkit keek omhoog waar hij inderdaad allemaal fonkelende lichtjes zag. 'Wooww...'

Onderwerp: Re: [Babies] Here is the place that I love you