Flaws

Twistedheart was zo moe, maar hij kon niet slapen. Het was geen nacht, maar hij wilde toch zo graag slapen. Het lukte alleen niet. Elke keer als hij zijn ogen sloot zag hij het water weer voor zich, bekroop het gevoel van verdrinking hem weer. Hij moest er automatisch wat van hoesten. Zijn longen deden nog steeds pijn ervan en hij vroeg zich af of het ooit weg zou gaan. Een diepe zucht ontsnapte de kater zijn bek terwijl hij zijn kin op de rand van het nest legde, alle mogelijke situaties aflopend op wat hij beter had kunnen doen. Of gewoon, niet. Want als hij niet eens meegegaan was, was het niet eens gebeurd. Zo stom.

Hij had genoeg gehoord van Settleddust over wat er precies gebeurd was. Toch wilde hij het ook van Twistedheart zelf horen. Tenslotte was het beter om te horen van de kater die het meegemaakt had. Vooral wat Crystalstar precies had willen weten. Ook al was het de vraag of Twisted hem alles zou vertellen. Het had hem meer energie gekost dan hij had gehoopt om de tocht van zijn den naar de medicine cats den te maken, maar hij wist dat als hij Crystalstar zelf wilde confronteren, dat hij verder dan hier zou moeten kunnen gaan. Hij vond al snel het nest waar Twistedheart in lag en stapte naar hem toe, waar hij vrijwel meteen ging zitten. Blijven staan zou simpelweg te veel energie kosten die hij nu beter kon gebruiken. "Twistedheart?" Begon hij rustig.

Hij had hem al aan zien komen. Met een zuchtje hief hij zijn kop op en ging er wat beter voor liggen zodat hij goed kon praten. Zijn maag maakte een knoop. Hoewel Settleddust hem wel gerust probeerde te stellen en hem nobel noemde, was hij nog steeds een beetje bang voor de reactie van zijn vader. Zou hij heel boos zijn? Hij was immers degene die de fout gemaakt had om in eerste instantie de grens over te gaan. De jonge kater slikte en knikte bij de begroeting van Acornstar. 'H-Hoi.. Pap..' sprak hij een beetje schor, van de zenuwen en nog steeds van het hoesten.

Hij zou niet meteen over het hele gedoe met Crystalstar beginnen, ook al wist Twistedheart vast wel waarom hij hier was. "Gaat het al wat beter?" Onderwater gedrukt blijven worden voor antwoorden kon niet prettig zijn, ook al had hij het zelf nooit meegemaakt. Hij was dan ook boos op Crystalstar, maar ook op hemzelf. Tenslotte had hij de clan moeten waarschuwen voor haar, voor waar ze waarschijnlijk toe in staat was, maar hij wist niet of de clan hem had geloofd zonder bewijs. Zouden ze dat gedaan hebben?

Hij had ergens een beetje verwacht dat het gelijk over zijn bezoekje en Crystalstar ging, maar Acornstar vroeg eerst hoe het met hem ging. Twisted knipperde even met zijn ogen en haalde langzaam zijn schouders wat op. 'Het.. Gaat wel..' Echt pijn had hij niet, het was vooral oncomfortabel. Mentaal ging het een stukje slechter, maar daar wilde hij zelf ook niet al te veel aandacht aan besteden. Hij vond zelf namelijk dat hij dat niet verdiende, dat het niet nodig was. 'H-Het spijt me.. Dat ik de grens over ben gegaan..' mauwde hij, zijn blik naar de grond gericht.

Dat was goed om te horen en hij knikte dan ook kort. Alleen was het natuurlijk wel de vraag of dit nog gevolgen zou hebben wanneer Twistedheart Crystalstar weer zou zien, maar dat was iets dat ze niet zo konden weten. De kater begon zelf al over dat hij er spijt van had de grens over gestoken te zijn en hij schudde kort zijn kop. "Dat kan iedereen eens overkomen. Alleen hoe Crystalstar daarna gehandelt heeft klopt gewoon niet." Hij kon de irritatie niet uit zijn stem houden bij dat laatste stuk. Hoe had ze dat gedurfd te doen en dat nog wel bij dw zoon van een leider? Het was bijna overduidelijk waar ze opuit was en hij kon bijna niet anders dan haa4 het te geven.

Hij had ergens verwacht dat de ander boos zou worden. Het was een overtreding van de Code, ook al was zijn brein één en al ShadowClan geweest. Hij wilde de prooi vangen voor ShadowClan, maar had daarbij wel de Code verbroken. Toch schudde zijn vader zijn kop. 'Dat kan iedereen eens overkomen. Alleen hoe Crystalstar daarna gehandelt heeft klopt gewoon niet.' Twisted wiebelde met zijn oortjes en knikte langzaam. Het klopte inderdaad niet, daar was hij zich ook wel bewust van. Hij was beschaamd door zijn eigen acties maar hij wist ook wel dat onder water geduwd worden geen passende straf was voor een grensoverschrijding. Daarbij, ze wilde informatie weten. 'I-Ik had het door moeten hebben.. Dat het fout was toen ze... Me mee wilde nemen om te praten..' Hij had gewoon voet bij stuk moeten houden, verdorie.

Hoe kon hij ook boos zijn terwijl het een ongeluk geweest was en vooral ook met hoe Crystalstar erbij had gereageerd was het niet nodig. Je kon als warrior ook moeilijk weigeren als de leader van een clan iets van je wilde, maar Twistedheart had inderdaad niet mee moeten gaan. "Wie weet wat ze had gedaan als je niet mee was gegaan. Maar inderdaad is het voor een volgende keer beter om niet mee te gaan." Hij wilde niet eens weten tot wat Crystalstar in staat was. "Wat wilde ze weten?" Hij moest weten naar wat voor een antwoorden ze op zoek was geweest.

'Wie weet wat ze had gedaan als je niet mee was gegaan. Maar inderdaad is het voor een volgende keer beter om niet mee te gaan.' Twisted knikte schuldbewust. Zij was nog steeds hoger in rang dan hem, maar ze was ook de Leader van een ándere Clan. Twisted nam zichzelf in ieder geval voor nooit meer zomaar mee te gaan met iemand, ook niet als ze hoger in rang waren. 'Wat wilde ze weten?' vroeg de ander. De Warrior zuchtte. Het was vooral een beetje een waas geworden, die nacht. 'Uh.. Hoe het met de Clan ging. En met jou, vooral,' antwoordde hij. 'Maar ik heb haar niets gezegd. Alleen dat.. Dat alles goed is.. Ik weet niet goed of ze door m'n.. Leugen heen zag..' Hij was geen beste leugenaar en dat had hij dus wel moeten zijn. Hij had in ieder geval niets bevestigd, dus dat was iets.

Dat Twistedheart niks had gezegd was positief, alleen de vraag was inderdaad of Crystalstar het ook geloofd had. Hij zou zijn best moeten doen om er bij de gathering niet zwak uit te zien, maar dat zou veel energie gaan kosten wist hij. Hij kon alleen moeilijk de clan zonder hem gaan sturen. Dat zou alleen maar bevestigen dat er iets mis was. "Dat is goed, dan weet ik wat ze misschien kan gaan proberen bij de gathering." Het zou hem tenslotte niks verbazen als Crystalstar haar eigen plan klaar had liggen voor wanneer hij haar zou beschuldigen voor alle clans. Het zou een kwestie gaan zijn van wie ze gingen geloven.

Zijn oortjes hingen beschaamd opzij, maar Acornstar leek het niet erg te vinden. Het was ook wel lastig liegen in zo'n situatie, maar toch. 'Dat is goed, dan weet ik wat ze misschien kan gaan proberen bij de gathering.' De Warrior knikte kort. 'Denk je dat ze wat gaat doen dan?' vroeg hij stilletjes. Hij begreep zelf ook wel dat het het beste was als Acorn zelf zou gaan, zelfs al was hij nog te zwak. Er was nog iets wat hij had willen zeggen, maar een beetje tegenop zag. Hij had het Settleddust niet verteld. Toch raapte hij genoeg moed binnen. 'En.. Ze zei ook dat ik een.. Een oorlog kon voorkomen...' Hij hield het een beetje in het midden. Was de keuze die hij gemaakt had uitgemaakt?

Dacht hij dat Crystalstar wat zou doen op de gathering? Dat kon hij niet uitsluiten simpelweg. "Met hoe ze zich gedraagd zal het me niks verbazen." Het was onvoorspelbaar wat ze zou doen op het moment dat hij haar zou beschuldigen. En het was natuurlijk ook nog de vraag of de andere clans hem zouden geloven. De volgende woorden van de kater deden zijn ogen kort vernauwen. Een oorlog voorkomen op die manier? Er zat er een aan te komen, zeker als Crystalstar zo doorging. "Ze was van plan er een uit te lokken, niet te stoppen." En ze zou er ook een krijgen, alleen moest hij zelf eerst sterk genoeg zijn. Net als de andere katten die ziek genoeg waren.

Zijn vader antwoordde dat het hem niets zou verbazen. Twisted wiebelde droevig met zijn oortjes. Had het iets uitgemaakt, ook voor haar? 'Ze was van plan er een uit te lokken, niet stoppen,' was zijn antwoord en Twisted zuchtte zacht. Het was inderdaad geen handige manier om een oorlog te voorkomen. Hij had ook geen idee wat hij had moeten doen. Als hij gezegd had dat de Clan ziek was waren ze nog verder van huis. 'Denk je dat er oorlog komt?' vroeg hij stilletjes. Twistedheart was een vredelievende kater, oorlog hoorde daar niet bij. Maar soms was het onoverkomelijk natuurlijk. 'En.. Moet ik mee naar de Gathering?' Hij draaide zijn oortjes naar achteren, hij had helemaal geen zin om mee te gaan en Crystalstar weer te moeten zien. Maar misschien moest hij een verklaring afleggen of zo?

Hij kon nu niet niks doen, dat was een feit, maar ze konden zich nog geen oorlog veroorloven op het moment. Hij zou zelf er niet de energie voor hebben. Dus hij gaf het enige antwoord dat hij kon geven: "Dat zal de gathering bepalen denk ik." Het maakte eerlijk niet uit wat Crystalstar, die oorlog zou er nu wel komen, maar hij zou eerst een poging doen om haar te uiten voor alle clans. Natuurlijk vroeg Twistedheart of hij mee moest, maar zelf wist hij ook niet goed of het verstandig was om hem mee te nemen. "Dat mag je zelf bepalen. Ik kan je tenslotte niet forceren als je niet wilt gaan." Het zou genoeg moeten zijn dat de katten die hem waren gaan halen verhaal zouden kunnen doen op de gathering. Dat zou hij zelf niet moeten hoeven doen tenzij hij er klaar voor was.

Zijn vader sprak dat de Gathering zou bepalen of er een oorlog kwam of niet. Twistedheart hoopte van niet, maar hij dacht ergens toch van wel. Het zal vast niet stilgehouden worden wat er met hem gebeurd was en die gedachte joegen hem een beetje angst aan. De volgende woorden van de Leader stelde hem daarom ook een beetje gerust. 'Dat mag je zelf bepalen. Ik kan je tenslotte niet forceren als je niet wilt gaan.' Hij knikte langzaam en dacht even na, terwijl hij eigenlijk het antwoord al wist. Hij wilde niet dat de Clans Acornstar niet zouden geloven, maar wat zal het woord van een simpele Warrior doen tegenover die van een Leader? Ze moesten Acornstar wel geloven, hij was tenslotte ook een Leader. 'Ik uh.. Ik denk dat ik niet meega,' miauwde hij met een klein knikje. Hij wilde het beeld van de grijze poes het liefst niet in het echt zien. Zijn gedachtes en dromen waren al genoeg.

Het verbaasde hem niet dat Twistedheart ervoor koos om niet mee te gaan, maar dat betekende des te meer dat Crystalstar te ver was gegaan. Hij probeerde zijn agitatie bij die gedachte verborgen te houden, maar toch zwiepte de punt van zijn staart iets. "Dat is te begrijpen." Sprak hij dan ook. "Ik laat Crystalstar hier niet mee wegkomen. Maak je daar maar geen zorgen over." Hij had geen idee of dat ook was wat Twistedheart wilde, maar het was wat gedaan moest worden.

Zijn vader was kalm, maar hij zag het puntje van zijn staart wel wat bewegen. Twisted daarentegen was alles behalve kalm, maar dan meer vanbinnen. Zijn maag klemde samen en zijn hart bonsde hard tegen zijn borstkas aan van de spanning. 'Dat is te begrijpen,' sprak de kater en Twisted liet zijn onbewust vaste adem ontsnapten. 'Ik laat Crystalstar hier niet mee wegkomen. Maak je daar maar geen zorgen over.' Hij slikte, niet goed wetend of hij hier echt oorlog om wilde voeren. Maar hij was al bang dat er sowieso oorlog zou komen, wat hij ook zou zeggen. Hij hoopte alleen maar dat de focus niet te veel op hem gelegd werd. Toch knikte hij maar. '..Oké..'

Het was een opstapeling van dingen die tot dit punt geleid hadden, maar het zag er voor Twistedheart misschien uit alsof hij de aanleiding ervoor zou zijn als er een oorlog zou gebeuren. Maar hij was simpel de reden die hij al die tijd al nodig had gehad om iets te kunnen doen. Maar dat ging hij de jonge warrior niet zeggen. "Rust maar goed uit en maak je geen zorgen over de gathering." Een gevecht zou in ieder geval nooit uit mogen breken tijdens een gathering, maar een woordenwisseling zou zeker gebeuren. "Ik heb nog wat dingen om over na te denken, dus ik zal je met rust laten." Met die woorden kwam hij overeind met wat moeite en begon naar de uitgang van de medicine cat den te lopen.

Het was een rare gedachte om te weten dat er over hem gesproken zou worden terwijl hij er niet bij was. Hij zou aan de ene kant wel graag willen weten wat er allemaal gezegd werd en hoe het er aan toe ging op de Gathering, maar aan de andere kant was hij ook wel opgelucht dat hij er niet bij hoefde te zijn. 'Rust maar goed uit en maak je geen zorgen over de gathering,' sprak zijn vader. Twisted knikte. Hij ging proberen van niet. 'Ik heb nog wat dingen om over na te denken, dus ik zal je met rust laten.' De Leader stond op. Twisted keek op naar hem en knikte nogmaals. 'Oké..' mauwde hij zachtjes en hij keek toe hij de bruine tabby de Den verliet. Met een zucht liet hij zijn brede kop weer op de rand van het nest rusten.

Topic uit