Consequences made out of Constellations

Donkere wolken vulden de lucht, enkele seconden later het bos natmakend met de tranen van de lucht. Snel rende hij tussen de bomen heen, sprong over de takjes en steentjes die op de grond lagen. De kater wilde terug naar het kamp, een schuilplaats vinden om zijn vacht droog te kunnen houden. De druppels die maakten zijn vacht zo’n warboel, en dan was al die moeite voor niets geweest. Dit was niet gewoonlijk Greenleaf weer, maar zelfs hij wist dat Leaffall al zo dichtbij was. Dat de poort naar Leaffall bijna open was. De grijze warrior snelde voort maar struikelde hevig over een domme tak die hij had gemist en viel met zijn gezicht in wat natte modder. De modder droop van zijn kin af terwijl hij zich weer rechtzette en hij schudde zich nog eens, maar het had geen nut nu. Nu stapte hij ietswat slomer verder, hij wilde niet weer struikelen over een domme uitstekende tak. Niet nu en nooit niet. De regen zat al zo irritant van zijn vacht te druipen samen met de modder op zijn gezicht. Het kon niet nog erger. En toen hij zijn blik africhtte van de grond zag hij een witte vacht en trippelde erheen. Oh, één van de apprentices. Juist…

+Hoarsepaw