Always time for a second first training?

Hij had een nieuwe apprentice erbij genomen tijdens de ceremonie en de reden ervoor was eigenlijk wel duidelijk. Hij ging haar niet overlaten aan een andere warrior om ervoor te zorgen dat ze een goede warrior zou worden. Ze had hem gezegd dat ze alles aan hem zou bewijzen, dus hoe beter dan om dit haar te laten door middel van training. Dan zou hij ook haar training goed in de gaten kunnen houden. Hij kwam zijn den uit en zag Serpentpaw al zitten niet al te ver van hem weg. "Kom, we gaan." Nee, hij ging het niet formuleren als een vraag. Hij keek nog een keer achterom of ze volgde voor hij door de uitgang van het kamp het territorium in ging. Natuurlijk wist hij dat ze een tijdje in een coma geweest was, maar hij had geen idee wat ze nog wist. "Wat weet je nog van je trainingen?" Misschien was het wel helemaal niks en zou hij van begin af aan moeten beginnen, maar dan wist hij tenminste waar ze moesten beginnen.

Begin jachttechnieken dus en het territorium. Dan was het misschien het beste om eerst met het jagen te beginnen. Dan zou hij kunnen zien wat ze bedoelde met dat ze het begin ervan kende. "Laten we dan beginnen met jagen." Sprak hij rustig. "Probeer een prooi te vinden en te vangen." Ze waren ondertussen tenslotte op een plek aangekomen waar wel wat prooi te vinden zou zijn en op deze manier zou hij kunnen zien waar de verbetering bij haar nodig was en of ze eerst nog los moesten oefenen zonder prooi.

Hij hield hemzelf ook stil zodra hij doorhad dat Serpentpaw op zoek was naar prooi. Hij had geen idee hoeveel er weg was gezakt in de tijd dat ze in een coma had gelegen, maar dat zou hij nu uit kunnen vinden. Hij pikte zelf ook rustig de signalen op dat er inderdaad een bosmuis in de buurt was. Dat betekende dat de beste manier was om deze zachtjes te besluipen. Dit leek de apprentice nog te weten, dus keek hij toe hoe ze in een houding zakte. Eentje die misschien nog wat verbetering kon gebruiken, maar dat zou met de tijd wel komen. Het was nu een kwestie van afwachten of ze zich ook goed wist aan te passen aan haar omgeving terwijl ze sloop. Een misstap en de muis zou haar door kunnen hebben. Ze maakte de sprong, maar hij kon zo snel niet zien of ze de muis te pakken had, dat zou nog even afwachten zijn.

Ze had de sprong gemaakt, maar aan de geluiden te horen was het diertje ontsnapt voor ze haar poten erop had kunnen drukken. Ze had het aardig gedaan als hij heel eerlijk was, alleen was het laatste deel wat slordig. Het sluipen zelf zou met de tijd wel meer natuurlijk worden en dan ook gemakkelijker gaan. Het was namelijk belangrijk dat je je oog op je prooi hield om er zeker van te zijn dat je deze kon vangen of anders zou kunnen reageren als er iets mis ging. "Probeer de volgende keer je ogen op je prooi te houden tijdens je sprong. Dan weet je of de prooi je doorheeft of niet en of je dus snel iets moet veranderen op het moment dat je landt." Sprak hij ondanks dat ze zich van hem weg had gedraaid. "Het sluipen zelf ging goed genoeg, maar met meer oefening zal dit nog makkelijker en natuurlijker voor je gaan." Maar daarvoor was ze nog een apprentice. Oefenen was een van de belangrijkste dingen die je kon doen als een apprentice.

Hij had moeten verwachten dat hij een snauw terug zou krijgen als een reactie. Serpentpaw hield het tenslotte niet verborgen dat ze hem niet mocht, maar dat was misschien ook ergens wel goed, want dan wist hij tenminste wat hij aan haar had. Zolang ze aan hem wilde bewijzen dat ze het kon zou het haar alleen maar motivatie geven. "Het is alleen maar een tip," Sprak hij dan ook met een lichte zucht. "Als je wilt kan ik het ook een keer voordoen." Maar hij kon al wel bijna nagaan wat voor een antwoord hij daarop zou krijgen, vooral omdat ze al van hem weggedraaid was en naar een nieuwe prooi aan het zoeken leek te zijn.

Hij kreeg geen antwoord, maar dat had hij eigenlijk al verwacht. Hij wachtte dan ook af en hield elke stap van Serpentpaw in de gaten tot zijn aandacht getrokken werd door een eekhoorn die in de buurt was. Dit was niet de makkelijkste prooi om te vangen, vooral niet als ze besloten het op een lopen te zetten en een boom in te schieten, maar toch hield hij zich stil. Het zou aan haar zijn om de eekhoorn te vangen en ze zou toch niet blij zijn als hij hierbij zou gaan helpen door bijvoorbeeld de weg naar de boom af te snijden. Dus wachtte hij af en zag hoe de eekhoorn wegschoot, maar Serpentpaw was snel. In ieder geval snel genoeg om de eekhoorn alsnog in te halen en het dier tegen de grond te drukken met haar poten voor ze het dier dood beet. "Goed gedaan," Sprak hij dan ook met een kort knikje. "Als je zeker wilt zijn dat je de eekhoorn vangt kan je altijd een van je clangenoten vragen om het dier te pas af te snijden voor het een boom in kan springen." Want ja, hij was het type om er extra advies bij te geven. Nu was het de vraag of het beter was om verder te gaan of om haar nog een andere prooi te laten vangen, tenslotte was er een nog grotere diversiteit aan prooi als ze maar naar de juiste plek in het territorium gingen.