Colors

Ze kon merken dat het newleaf was. Ze koude wind die voor haar gevoel de hele tijd had geblazen sinds ze hier was gekomen van Thunderclan was de laatste dagen warmer. Ze had dan ook het gevoel dat ze niet constant haar korte vacht uit moest zetten tegen de kou en dat ze zelfs buiten het kamp met meer plezier ging dan eerst. Toch betekende dat niks nu, want vandaag was ze in het kamp gebleven. Haar mentor was andere dingen aan het doen en ze wist dat jagen haar nog niet echt goed afging, dus als ze dat zou proberen zou ze toch met niks terugkomen hoogstwaarschijnlijk. Dus lag ze nu voor de apprentices den, het kamp in de gaten te houden. Als ze gevraagd zou worden om iets te doen, dan zou ze dat doen, maar voor nu lag ze hier wel goed.

[Storkkit]

Gelukkig was het niet een warrior die naar haar toekwam, maar een van de kittens. Toch besloot de kitten wel direct te vragen wat ze aan het doen was en even keek ze langs de kitten heen, wat bedenkelijk. "Ik ben even aan het uitrusten." Antwoordde ze uiteindelijk. Ze had geen idee waarom de kitten dit specifiek had gevraagd, maar veel meer dan dit kon ze er niet op antwoorden. Ze wachtte dan ook rustig af of er nog meer vragen zouden komen, want meestal waren kittens nieuwsgierig. Zo was ze zelf ook geweest tenslotte.

Natuurlijk was de eerstvolgende vraag over wat ze mogelijk gedaan kon hebben. Misschien was het beter om hier maar een verhaal te bedenken van wat er gebeurd was, want niks was ook weer zo saai. "Hm," Begon ze dan ook wat bedenkelijk. Ze was net aan het doen alsof ze de gedachte weer terug aan het halen was. "Het was zeker een groot konijn," Sprak ze uiteindelijk. Niet dat ze ooit al een konijn gevangen had, want ze leek er nog niet echt snel genoeg voor te zijn. Misschien kwam het omdat ze geboren was in Thunderclan. Ze liet haar blik kort rusten op de kitten, afwachtende of de kitten om meer informatie zou vragen.

Ze hoopte maar dat de kitten niet door had dat ze een leugen verteld had. Tenslotte zag ze de blik van de kitten wel naar de prooistapel gaan waar genoeg konijnen lagen, maar niet echt een grote wat ze zelf zo kon zien. Toch leek de kitten genoegen te nemen met haar antwoord en noemde het gaaf. Een kleine glimlach verscheen om haar lippen en ze boog wat dichter naar de kitten toe. "Wil je weten hoe ik het gevangen heb?" Als de kitten het echt gaaf vond, dan zou ze ook vast wel naar een verhaal willen luisteren van hoe het konijn gevangen was, ook al was het dan wel een niet bestaand konijn, maar dat wist de kitten niet.

Ze kon niet wachten tot zij zulke konijnen mocht gaan vangen, wat een geweldige ervaring moest dat zijn. Achter ze aan rennen, zo vlug als haar pootjes haar konden dragen en steeds dichterbij komen. Tot het moment van de afzet en met een prachtige sprong zou ze op het konijn terecht komen. Zij had gewonnen en dat konijn was dan haar prijs. Wel, voor de hele clan dan. Want je moest eerst jagen voor de clan. Toen Whitepaw aan haar vroeg of ze wou horen hoe ze het dier te pakken had gekregen, knikte het gevlekte poesje ook uitbundig 'ja'. Natuurlijk wou ze dat horen, wie weet kon ze de informatie dan nog gebruiken voor later. Of was dat afpakken? Nee, vast niet. Elkaar jachttechnieken leren was vast goed juist. ''Vertel!''riep ze in spanning.

Het was heel gemakkelijk om kittens er op deze manier in te lokken met een verhaal. Ze moest alleen wel opletten dat ze het verhaal niet de hard zou aandikken. Ze keek dan ook voor een moment bedenkelijk voor ze er eens goed voor ging zitten. "Ik was gewoon aan het rondlopen op zoek naar een spoor van een konijn." Begon ze rustig. "Het duurde niet lang voor ik een spoor had gevonden en dit ging volgen. Ik dacht dat het een gewoon konijn zou zijn, maar eenmaal ik het konijn in zicht krijg viel me op dat deze toch wel wat groter was dan ik gewend was." Hier wachtte ze even om de reactie van de kitten af te wachten.