It was a mystery filled with mysery

De zon scheen, er waren alleen maar een paar wolken te bekennen in de lucht en ze kon de warmte voelen in haar lange, oranje met witte vacht. Er was bijna geen geluid, het was erg rustig vandaag. Dat deed haar wel goed om wat rust te hebben na wat te jagen. Ze vond het altijd fijn om te gaan jagen op mooie zonnige dagen, daarna vervolgens wat rust te nemen. De poes wandelde langzaam over het territorium heen, uiteindelijk aankomend bij een plek die ze niet herkende. Haar groene ogen gleden over de omgeving, maar ze herkende het hier niet. Misschien was het een stukje territorium van WindClan die ze niet kende, of misschien was de moor runner gewoon vergeten wat deze plek was. Ze trippelde weer naar achteren, maar eigenlijk was ze wel nieuwsgierig. Na een tijdje verder te trippelen ving ze ThunderClan geur op, en nu wist ze eindelijk waar ze was.

[Eerst Frozenfall]

De taakverdeling werd gemaakt en Frozenfall gaf een klein knikje toen ze ingedeeld werd om de grenspatrouille te doen. De she-cat vertrok met een paar andere katten en na een stevige run waren ze klaar met hun patrouille. Het was al tegen de middag gelopen en Frozenfall besloot dat ze Eggpaw later op zou halen om een jachttraining te doen. Voor nu had ze andere dingen om te doen. Ze liep in de richting van waar de grens van ThunderClan samenkwam met die van WindClan en met een rustige blik in haar ogen liet ze haar blik even over het territorium van WindClan glijden. Er was niks ongewoons te zien en Frozenfall wilde zich alweer omdraaien toen ze de geur van een WindClanner rook. Een zoete geur, dus het ging hier om een she-cat. Waarschijnlijk had ze Frozenfall’s geur ook opgevangen en kwam ze daarom een kijkje nemen. De WindClan warrior kwam in beeld en Frozenfall zag dat ze ouder dan haarzelf moest zijn, misschien nog maar een paar moons verwijderd van de senior warrior leeftijd. Met een knikje begroette Frozenfall de she-cat en glimlachte kort. “Ik neem aan dat je de grens komt controleren omdat je mijn geur rook?” vroeg ze op een kalme toon, maar ook wel licht geamuseerd.

OOC: Sorry voor de late reactie! Was dit vergeten in mijn lijstje te zetten, vandaar ;_;

De iets jongere kattin vroeg of ze hier kwam aangelopen vanwege haar geur. “Gedeeltelijk, ik was eventjes verloren gelopen in mijn eigen territorium en toen rook ik ThunderClan geur en ja”, antwoorde de rossige poes, een vriendelijke blik aan de andere kat gunnend. “Maar goed, ik ben Peonybell en jij bent?”. Het was niet de eerste keer dat ze een ThunderClanner ontmoette bij de border. Maar toch wilde ze iedereen leren kennen, maakte niet uit van welke clan ze kwamen zolang ze maar lief en vriendelijk waren. Natuurlijk was de moor runner nog loyaal aan haar Clan, maar meer vrienden erbuiten was toch niet zoooo erg?

Onderwerp: Re: It was a mystery filled with mysery