Work work work

Onderwerp: Work work work ma 3 aug 2020 - 15:32

Een week geleden was ze ontslagen uit de Medicine cats den, maar ze vertoefde er nog graag. Ze vond Falconpaw en Routnose wel aangenaam gezelschap en sinds ze daar was ondergebracht toen ze zo bang was geweest voelde het als haar eerste echte thuis. Daintywhiff stak dan nu ook nieuwsgierig haar hoofd in de den. De walm van kruiden rustte op haar borstkas en ademhaling. Ze schraapte lichtjes haar keel. "Goedemorgen, is hier iemand?" Ze wilde best wel een gezellig praatje maken met een van de twee, misschien kon ze wel van dienst zijn door hun nesten te verversen of kruiden te sorteren. Sinds haar ongelukkige val zat ze vastgekluisterd aan het camp in afwachting wat Stallionstar, maar nu Wolfstar met haar zou doen.

+ Falconpaw eerst

Onderwerp: Re: Work work work ma 3 aug 2020 - 18:31

Het was meteen een stuk leger in de medicine cat den sinds Daintywhiff was vertrokken. Ergens vond hij dat misschien ook wel fijner ook. Het was niet dat hij haar niet aardig vond, maar met alles wat er met hem gebeurde de afgelopen tijd.. Het was beter dat zo min mogelijk katten uit de clan zagen wat er aan de hand was met hem. Dat hij er mentaal niet bij zat en zelfs echte problemen had. Het werd er allemaal niet beter op, maar hij moest er eigenlijk maar mee leren te leven. En het duurde even voordat hij dat allemaal verwerkt had. Hij was er misschien ook wel koppig in, dat hij het voor zichzelf wilde houden en dat hij daarmee dus niemand mee wilde trekken. Dat hij niet wilde spreken over wat er gebeurd was. Hij wist dat stiekem toch wel, maar hij kon het gewoon niet. Hij kon er niet over praten. ”Goedemorgen, is hier iemand?” zijn rode oren schoten overeind bij het geluid en hij richtte zijn blauwe ogen op de poes die hij in de afgelopen tijd zo goed had leren kennen. ”Goedemorgen Daintywhiff,” sprak hij met een lichte glimlach tegen de poes. Inmiddels kon hij het weer iets forceren, die glimlach op zijn gezicht. Maar het was nooit zo breed als hoe het eerst was geweest. ”Hoe gaat het met je? Je komt toch niet terug omdat er problemen zijn toch?” sprak hij, toch wel ietwat bezorgd. Het ging immers net zo goed, dan zou het betekenen dat er echt iets aan de hand was geweest, of niet dan?

Onderwerp: Re: Work work work wo 16 sep 2020 - 23:24

Falconpaw leek haar vraag te beantwoorden. Daintywhiff snorde zachtjes en schudde lachend met haar kopje. "Nee alles gaat prima met mij! Ik ben jullie eeuwig dankbaar, zonder jullie zat ik nog met die nare hoofdpijn." Ze deed een stapje naar voren en drukte kort haar neusje tegen die van de ander. Hierna kantelde ze een beetje haar hoofdje. "Gaat het een beetje met jou? Met Gorsepaw enzo..." De naam Gorsepaw verliet een beetje aarzelend haar lippen. Ze had zijn vigil bijgewoond, maar toen was ze te zeer bezig geweest met alle vreemde katten. Hij had niets betekend voor haar, maar wel voor de clan. Ze had meteen een slecht gevoel toen haar vertrouwenspersoon ook triest was.

Onderwerp: Re: Work work work di 3 nov 2020 - 17:36

De poes tegenover hem snorde even zachtjes op zijn bezorgde vraag, waarna ze haar kopje schudde en Falcon opgelucht adem haalde. Het was niet dat hij haar niet wilde hebben hier hoor, maar hij was wel blij dat het goed met haar ging. Vooral nadat ze hier al zo lang had gelegen, hij kon zich indenken dat het niet heel erg fijn was om hier dan weer terug te belanden. ”Nee alles gaat prima met mij! Ik ben jullie eeuwig dankbaar, zonder jullie zat ik nog met die nare hoofdpijn.” klonk er van de gevlekte poes af, waarna ze haar neusje tegen de zijne drukte en hij zachtjes glimlachte naar haar. ”Daar zijn we voor, dat weet je toch?” sprak hij met een warme toon in zijn stem. Het was tenminste beter dan alle andere dingen die er gebeurden. Hij had iets goeds gedaan, samen met Routnose. ”Gaat het een beetje met jou? Met Gorsepaw enzo…” Hij hoorde de aarzeling in haar stem toen ze de naam uit sprak en hij voelde kort zijn spieren aanspannen bij het horen van de naam. Hij raakte er maar niet aan gewend. Maar hij wilde katten ook niet het idee geven dat ze hem een andere behandeling moesten gaan geven na.. alles. ”Beter,” sprak hij met een glimlachje, zelfs als dat totaal niet de waarheid was. Slechter, alleen maar slechter. Hij wilde dat het beter ging, maar hij kon niet zeggen dat hij hem zag. Dat hij hem zo vaak zag. ”Naar omstandigheden. Maar ik kom er wel overheen.” Hoopte hij.

Onderwerp: Re: Work work work