We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Little Heartbeats [GEBOORTE EN GESLOTEN] zo 24 mei 2020 - 16:34
Children invent the
world for you.
Een kleine kattin stapte zelfverzekerd verder, het was niet verstandig stil te staan bij de mogelijke gevaren, wellicht zouden andere katten er anders over denken maar de jonge maar ervaren Rogue wist dat ze elke dag haar best moest doen om te overleven. Het betekende dat ze zich niet kon veroorloven bang te zijn voor iets dat nog geen probleem was, nog niet want de toekomst was nog niet geschreven en kon behoorlijk wat invloed hebben op het leven van haar en de nog ongeboren jongen die ze in haar buik droeg. Ze was niet geheel opgezwollen, en hoewel ze zich vermoeider voelde dan de dagen ervoor schreef ze het af aan het matige eten dat ze had weten te vangen. Het mocht dan geen Leafbare meer zijn maar dat betekende vrij weinig, de jonge kattin was immers nog steeds op pad naar een plek waar ze haar kittens op zou kunnen voedden. De keuze die ze Moons geleden had gemaakt zorgde ervoor dat ze op haar hoede was, immers was het niet meer dan verstandig. Bloodclan was niet altijd vriendelijk naar ex-leden. Zelfs al waren deze door een van de andere katten gestolen van hun moeder bij de geboorte en opgevoed als dochter. De dochter van Lethal die haar keuze op een jonge leeftijd al had gemaakt, kon niets anders dan achter deze keuze te staan en haar best te doen voor de kleine levens die ze moest beschermen naast die van haarzelf.
Ze had geprobeerd om een territorium in de buurt te veroveren, ze snapte nog steeds niet waarom ze niet ver weg van Bloodclan was gebleven. Wellicht miste ze gewoon haar familie, zelfs al was deze niet door haar gekozen en had deze haar biologische moeder van kant gemaakt. Ze was niet sterk genoeg om haar eigen gebied te beschermen tegen indringers en dus stapte ze verstandig door. Wellicht dat ze uiteindelijk in zou moeten trekken bij Twolegs, het idee alleen al deed haar rillen maar aan de andere kant was ze niet meer verantwoordelijk voor alleen zichzelf, maar ook van onschuldige jonge leventjes die nog op de wereld zouden komen. Haar groene ogen, die kenmerkend waren geweest van haar eigen moeder, sloeg ze op naar de hemel terwijl een steek door haar lichaam sloeg. Een zachte kreun verliet haar mond terwijl ze zocht naar een plek waar ze even kon rusten, heel even voordat ze weer verder moest.
Haar poten droegen haar verder het gebied in van een andere Rogue, ze had geen andere keuze. Het leek alsof de natuur alles tegen haar had, ze kon niet anders dan een droge plek te zoeken voordat de regenbui los zou barsten boven haar slanke kop en ze haar kittens moest baren in het natte gras. Het duurde niet lang voordat ze een redelijk droge plek vond waar ze toezicht kon houden op de omgeving. Een klein goedkeurend geluidje verliet haar mond, ook al was de spanning in haar houding af te lezen. Ze hoopte dat ze tijdens de bevalling niet de Rogue tegen zou komen die ze rook. Het was er een die duidelijk zijn of haar gebied in de gaten hield. Een steek deed haar naar haar buik kijken terwijl haar groene ogen dicht werden geknepen tegen de pijn die ze voelde. Toch gaf ze zich er nog niet aan over, het zou nog even duren voordat haar lichaam klaar was voor de ervaring waar ze absoluut niet naar uit keek. Het betekende dat ze wezens had die ze buiten haar lichaam moest beschermen en dat was een stuk lastiger als ze niet in haar buik zaten waar het droog, warm en veilig was zolang ze zelf nog ademde.
Onderwerp: Re: Little Heartbeats [GEBOORTE EN GESLOTEN] zo 31 mei 2020 - 19:39
I'm hugging my knees And the captain is pointing Well, who made her captain? Still, the weakest must go The tiniest lifeboat Full of people I know
She floated around. She was in a tiny lifeboat, surrounded by dark matter. Water she breathed. It flowed around in her lungs, filled her with life she needed. Yet she was not wanted, not the chosen one. She was weak, an outcast. Nothing more than the dark matter surrounding all live. She was all and void... She sank into the dirt of the world that would hold her. Only taking a name to belong. To the tiniest lifeboat that would carry her trough life.
Onderwerp: Re: Little Heartbeats [GEBOORTE EN GESLOTEN] ma 27 jul 2020 - 20:17
Limitless undying love which shines around me like a million suns it calls me on and on across the universe.
He was the last to be born. The only male in the family, unless one counted his father. An unknown tom that would maybe be a part of his life, a long time from now. His eyes and ears were closed, he was happy, calm, excisting, safe in his mothers womb. He was and he was not. He had yet to start his life. Small, unsignificant but powerful at once. He was different, would be different, although he looked a lot like his older sister that would be named Skaut, she looked more like a tom-cat while he looked like a tom-cat but was and was not. He would be different in character, in his inner persona. He would be Tao, he would be everything and nothing, although that was something yet to be learned about him. He at the very least was healthy. He did not know that his mother was a trespasser, one that had travelled far, in order to hide from Bloodclan and his father. He was just him, Tao would be his name. Tao, however forgetful he would be, he might one day remember his name. He however would not remember his birth, nor the force in which he took his first breath after his mother had given birth to him. He did mew softly, followed by a harder squeak. He was alive, he was healthy and that was all that mattered, for now. For now he would not bring trouble in the world, for now he would remain loved and safe near his mother, who pushed him towards her still swollen belly for milk. Thirsty as he was he drank, before falling asleep.