At Dawn

Onderwerp: At Dawn wo 26 aug 2020 - 11:24

Dawnkit kroop uit haar nest, het was vroeg in de ochtend en er was nog bijna niemand wakker. Dit was haar kans om het kamp te verkennen! Dawnkit liep naar de uitgang van de nursery en probeerde haar kleine pootjes zo zacht mogelijk neer te zetten. Niemand mocht weten dat ze ‘s ochtends vroeg in haar eentje de nursery uit glipte! Ze stond in de opening van de nursery, de warme zon scheen op haar vacht en er was geen wolkje te bekennen. Wat was het kamp groot! Ze keek met grote ogen het kamp rond. Net toen ze het kamp in wilde rennen botste ze tegen een langharige kater aan. Ze keek langzaam omhoog , deze kater kende ze niet.

-Icecream

Onderwerp: Re: At Dawn wo 26 aug 2020 - 20:51

Hij was vroeg op pad gegaan om een vis te vangen. Sinds dat hij terug was, leek het wel alsof hij iet goed wilde maken. Of hij probeerde nog harder zijn best te doen. Nog meer dan hij altijd al had gedaan. Er hing een mooie vette vis in zijn bek terwijl hij terugliep naar het kamp. De vis had hij voor zijn jongste pleegkittens gevangen. Hij was zo veel mogelijk bij ze. Ze hadden de dood van Chivysniff moeten doorstaan en daarna ook nog eens zijn verdwijning. Hij wilde ze gerust stellen, laten zien dat hij er altijd voor ze zou zijn. Hij trippelde direct door naar de nursery, maar voordat hij naar binnen kon stappen knalde er een roodharig balletje tegen hem aan. Hij kende alle kittens uit de nursery bij naam, omdat hij er zo veel was. Niet dat hij met allemaal al gesproken had. Dawnkit was er eentje van, waar hij nog niet eerder een praatje mee had gemaakt. Er verscheen een vriendelijk glimlachje rond zijn lippen, zover dat kon met de vis in zijn bek. Hij legde de vis even voor zijn voorpoten neer, voordat hij wat zei. “Jij bent Dawnkit toch. Ik ben Icecream.” Stelde hij zich aan de kitten voor.

Onderwerp: Re: At Dawn do 27 aug 2020 - 11:49

Een vriendelijk gezicht keek Dawnkit aan, ze mocht deze kat wel. Hij glimlachte naar haar met een vette vis in zijn mond, het zag er best wel eng uit. De kat lengte zijn vis neer en begon te praten. “Jij bent Dawnkit toch? Ik ben Icecream.” Dawnkit was nog steeds erg geschrokken en keek de kat met grote ogen aan. Zou ze geen straf krijgen? Toen merkte Dawnkit dat ze Icecream al de hele tijd aanstaarde, misschien moest ze maar antwoorden. Met een hoog piepstemmetje zei ze: “Ja, dat klopt.” De zon begon steeds feller te schijnen en er liepen meer katten hun nesten uit. Dawnkit keek naar de vette vis, en merkte hoe hongerig ze eigenlijk was. Ze had niet meer gegeten sinds gisterochtend. Die vis was vast niet voor haar bedoeld, maar ze kon het altijd proberen... “Voor wie is die vis?” Vroeg Dawnkit onzeker.

Onderwerp: Re: At Dawn wo 23 sep 2020 - 11:12

Hij schoot in de lach toen Dawnkit vroeg voor wie de vis was. De lach was hartelijk. Heerlijk, dat onbezonnene van kittens. “Ik had hem eigenlijk voor mijn kittens gevangen, maar jij mag er ook wel wat van hoor. Het is een grote vis, dus die valt makkelijk te delen.” Glimlachte hij toen. Hij boog zijn kop en schoof de vis wat dichter naar haar toe. “Neem maar een flinke hap, dan breng ik de rest straks naar de anderen. Ging jij even in het kamp kijken?” Vervolgende hij toen tegen Dawnkit.

Onderwerp: Re: At Dawn di 29 sep 2020 - 14:31

Dawnkit liep enthousiast naar voren en nam maar al te graag een hap, deze vette vis kon ze niet weigeren. Na een grote hap genomen te hebben liep de kitten weer naar achter en hoorde Icecreams vraag. 'Ik...ehm...ik, ik ging gewoon even op avontuur.' Zij Dawnkit ondeugend, met "avontuur" bedoelde de rossige kitten de Warriors den insluipen en iemand laten schrikken. Maar dat kon ze maar beter niet doen met Icecreams aanwezigheid, die zou haar niet laten gaan. Zou hij haar zonder haar plannen te vertellen wel naar buiten laten gaan? Dawnkit keek omhoog en wachte ongeduldig op een antwoord van de witte kater, ze had geen zin om eeuwig in de Nursery te blijven.

Onderwerp: Re: At Dawn wo 30 sep 2020 - 13:22

Hij vond het altijd zo leuk om te zien als een kitten van zijn vis genoot. Dat gaf hem ook een voldaan gevoel. Er verscheen daarom ook een gelukzalige glimlach rond zijn lippen. Hij schoot in de lach, een hartelijke lach. Toen Dawnkit ondeugend zei dat ze op avontuur ging. “Avontuur is goed, daar leer je van. Als je maar niet het kamp uitgaat, oké Dawnkit?” Even leek er iets doordringends door zijn altijd vriendelijke blik te schemeren. Hij had helaas te vaak meegemaakt dat het daarbij fout ging en daarnaast mocht het niet. Kittens mochten best het kamp ontdekken, maar niet daarbuiten. Dat gingen ze nog genoeg doen als ze apprentice werden.

Onderwerp: Re: At Dawn do 1 okt 2020 - 14:18

Icecream zij extra duidelijk dat ze niet buiten het kamp uit mocht, en Dawnkit slikte even. Dit deed haar weer denken aan haar ongelukje met de rivier... Het was nog maar een paar dagen geleden, en de rossige kitten was nog niet lang weg uit de medicine den. Dawnkit was als de dood voor water sinds toen, hoe moest dat als ze eenmaal apprentice was? Sinds toen had ze niet veel contact met Aurorkit gehad, het was immers haar schuld dat haar vriendje in het water was beland, als ze gewoon beter had opgelet was er niks aan de poot geweest. 'Ja, ik zal binnen het kamp blijfen.' Zij Dawnkit serieus, ze wilde niet nog een keer in het water belanden. 'Hoe gaat het eigenlijk met Aurorkit?' Voegde ze er aan toe, ze had niet meer met de grijze kitten gesproken maar was wel bezorgd over haar.

Onderwerp: Re: At Dawn vr 2 okt 2020 - 11:21

“Goed.” Miauwde hij gerustgesteld toen Dawnkit aangaf binnen het kamp te blijven. Toen vroeg de kitten hoe het met Aurorakit ging. Hij glimlachte, haar interesse was een goed teken. Het betekende dat ze er om gaf. “Alweer een stuk beter Dawnkit, maak je maar geen zorgen. Ik denk dat ze het heel erg leuk zou vinden als je haar weer een keertje opzoekt.” Vervolgde hij toen. “En hoe gaat het met jou?” Vroeg hij vriendelijk aan haar.

Onderwerp: Re: At Dawn za 3 okt 2020 - 16:31

Dawnkit knikte opgelucht toen ze hoorde dat er niks mis was met Aurorakit, misschien moest ze haar inderdaad een keer opzoeken. Maar de rossige kitten vond het lastig om met haar te praten, het was immers haar schuld dat Aurorakit in de rivier was gevallen en bijna was verdronken. Dawnkit keek verrast op toen Icecream vroeg hoe het met haarzelf ging. 'Met mij gaat het goed, hoor.' Vertelde Dawnkit vrolijk, maar ging na een korte stilte weer verder met een zachtere stem. 'Hoe moet ik ooit weer met Aurorakit praten, nadat ik haar bijna heb laten verdrinken?' Vroeg ze onzeker, waarom was vriendjes maken zo lastig?

Onderwerp: Re: At Dawn zo 11 okt 2020 - 12:58

Ze vroeg hoe ze weer met Aurorakit moest praten. “Je hebt haar niet bijna laten verdrinken Dawnkit. Het was een ongelukje, dat weet Aurora ook wel hoor. Ik weet zeker dat ze je graag weer wilt zien en dan kunnen jullie het uitpraten. Nu blijf jij er mee zitten en Aurora ook. Dat is voor jullie allebei niet fijn.” Er lag een bemoedigende en warme glimlach rond zijn lippen. “Als jullie samen gaan praten komt het echt wel goed.” Vervolgde hij vriendelijk.

Onderwerp: Re: At Dawn ma 19 okt 2020 - 19:43

Dawnkit knikte en glimlachte, als Icecream het zij zou het vast goed komen. Maar nu wilde de rossige kitten toch wel echt naar buiten op avontuur, en het liefst de warriors den insluipen en iemand laten schrikken. Zolang de kater bij haar was kon ze niet weg uit de nursery, of in ieder geval niet om kattenkwaad uit te halen. Ze moest dus een smoesje bedenken om Icecream weg te laten gaan. 'Als, ehm, als je het goed vind ga ik nu naar buiten om te, ehh, luisteren naar een verhaaltje van de Elders', vertelde Dawnkit zeker, maar tegelijkertijd ook met een lichte twijfeling in haar stem. Ze wilde helemaal niet naar de saaie verhalen luisteren, ze wilde haar jaag technieken verbeteren!

Onderwerp: Re: At Dawn vr 23 okt 2020 - 10:47

Hij schoot in de lach toen Dawnkit vroeg of ze mocht gaan. Dit was duidelijk het einde van haar spanningsboog. De kitten wilde iets anders doen. Hij knikte. “Natuurlijk, ga maar.” Hij pakte de rest van de vis die was overgebleven weer in zijn bek. “Tot ziens Dawnkit.” Glimlachte hij, voordat hij de nursery in liep. Om de rest van de vis aan zijn pleegkittens te kunnen geven.

[Topic uit]

Onderwerp: Re: At Dawn