21 Actief
| |
| Onderwerp: Silence [Soot] zo 28 jun 2020 - 21:44 | |
| Het was stil, nu stil was wellicht een groot woord, het was rustig in haar kop. Ze was moe, ook weer een verkeerd woord, eerder lui. De jonge kitten had geen zin om te spelen, alles kostte teveel moeite. Ze wilde enkel haar oma terug, oma was goed, oma was vredig. Het was iets waar de jonge kitten altijd naar uit keek, naar oma. Echter was oma er niet, ze was vertrokken maar ze kwam wellicht wel weer terug. Ze speelde gewoon verstoppertje? Ze was wel heel stil, waardoor de kitten voorzichtig haar lichtgekleurde ogen opende, en deze zwijgend op het mos richtte. Waar had ze zich verstopt? Misschien in een schaduw? De kleine kitten hees zich wat bedeesd overeind terwijl ze haar oren langzaam liet zakken. Ze was niet veel meer dan een zielig hoopje rossige vacht, bleek rossig. Een zacht geluidje verliet haar keel, zacht genoeg om niet eens echt een geluid te noemen, net zoals de fluistering van de wind. De jonge kitten bleef naar de grond kijken, ze miste haar oma. Oma had gezegd weg te gaan, maar bedoelde ze dan echt voor eeuwig? Day paste nog steeds zoveel mogelijk op haar en haar broers, ze was de enige dame van het nest dat het overleeft had. Dapple was nog niet zo lang geleden gestorven, ze miste haar zus net zoals ze haar oma miste. Waar waren ze? Dapple was dood toch? Misschien moest ze ooit Day over mee uitleg vragen. Haar blauwige ogen gleden weer naar haar kleine poten waarna ze deze verrast op tilde, een traan was op haar poten gevallen, wat was dat? Voorzichtig likte ze over het natte plekje, het proefde zout, een vervelende smaak. Wellicht met een licht bittere ondertoon van verdriet, oma?
|
|