I'm struggling just to breathe again

Slapen was iets dat hem amper lukte sinds hij terug was en eigenlijk daarvoor ook al niet echt. Mogelijk was de tijd dat hij dood was het langste dat hij had geslapen, als je dat slapen kon noemen tenminste. Maar slapen in een kamp waar je niet weet of je iedereen kan vertrouwen werkte zeker niet mee voor hem. En wanneer hij dan in slaap viel, dan kreeg hij wel weer een nachtmerrie. Hij probeerde het wel, maar het lukte gewoon niet. Hij werd nu door het minste of geringste al wakker. Waarschijnlijk als hij niet alleen in de leaders den sliep, maar in de warriors den dan deed hij helemaal geen oog dicht. Maar het was niet anders. De eerste zonnestralen kwamen zijn den al binnen, dus hij kwam langzaam overeind en liep de den uit richting de prooistapel, hopende daar iets van eten nog te vinden. Gelukkig lag er nog een muisje, dus die pakte hij en liep ermee terug naar de hoge rots om ernaast te gaan liggen en rustig te beginnen de muis te eten.


[Newtpaw]

Meestal was de poes wel redelijk vroeg wakker, maar deze keer had ze bijna niet geslapen. De woorden die Brat tegen haar gezegd had bleven rondspoken in haar kop en zorgde ervoor dat ze in elke donkere hoek bijna haar blik op haar kon voelen. Met een zucht probeerde ze zich nog een keer om te draaien in haar nest maar het leek erop dat ze de slaap niet meer te pakken zou krijgen, hoe graag ze dat ook wilde. Met snelle pasjes liep ze de den uit en door naar de prooistapel waar ze een kleine muis pakte en een plekje zocht om te gaan liggen. "Goedemorgen Acornstar" sprak ze vriendelijk naar de kater toen ze hem zag.

Er zou waarschijnlijk een moment komen waarop het amper slapen hem te veel zou worden, maar het was nog niet zover. Hij kon nog functioneren en dat was het belangrijkste. Het was tenslotte al manen zo dat hij amper sliep, al sinds Tall weg was gegaan van Shadowclan. Het was lastig om goed te slapen wanneer er te veel dingen waren om je over druk te maken. Hij werd uit zijn gedachten getrokken bij het horen van zijn naam. "Goedemorgen Newtpaw," Groette hij de ander. Ze was ook vrij vroeg op, maar misschien was dat wel gewoon of iedereen sliep slecht door het gedoe met de bloodclanners. Het zou hem niks verbazen. "Goed geslapen?" Hij was nooit de makkelijkste geweest met het beginnen van een gesprek, maar hij had het gevoel dat hij het niet stil moest laten vallen hier.

_{Met een kleine, toch redelijk onzekere glimlach had ze de kater begroet, maar veel meer had ze eigenlijk niet verwacht van het gesprek. "Goed geslapen?" Even haalde ze haar schouders op. Het was een vraag die je altijd te horen kreeg als je net wakker was en toch was het soms een lastige vraag om te beantwoorden. Net zoals de 'hoe gaat het met je' vraag. Iedereen zegt altijd maar dat het goed gaat om het gesprek makkelijker te laten verlopen, maar we weten 9 van de 10 keer bijna zeker dat we liegen. "Ja hoor. Alleen een beetje kort" gaf ze hem eerlijk toe, al hoefde hij niet te weten waarom ze slecht sliep. "En U?"}

Misschien had hij niet echt het recht om te vragen hoe een andere kat sliep gekeken naar zijn eigen slaapgebreken. Toch was dat iets dat hij zo veel mogelijk verborgen hield van de rest van de clan, ze hoefden niet te zien dat hun leader amper sliep. De vraag werd teruggesteld en voor een moment bleef hij stil voor zich uitstaren. "Goed genoeg," Waren uiteindelijk de woorden die eruit kwamen. Ja, misschien had het langer moeten zijn, maar hij kon nog functioneren, dus dan was het goed genoeg. "Ik denk dat iedereen wel wat moeite zal hebben met slapen." Voegde hij eraan toe. Als iemand normaal kon slapen na wat er allemaal gebeurd was, dan zou hem dat echt verbazen.

Voor de meeste katten van Shadowclan was het nu een probleem door Bloodclan, maar voor hem ging het al verder terug dan dat helaas. Hij had al manenlang geen fatsoenlijke nacht gehad behalve die keer dat hij buiten westen geslagen was. Dat was misschien de beste slaap nog tot nu toe. "Het heeft inderdaad tijd nodig, maar dan zal het ook wel weer goed zijn voor de meeste." De meeste inderdaad, want er waren katten die hier langer effecten van zouden voelen, maar dat waren toch meestal uitzonderingen.

_{Met een kleine, onzekere glimlach keek ze naar de vele male oudere kater. "Mooi zo. Settleddust hoeft nog lang geen leader te worden." Als het aan haar lag zou hij zelfs nooit leader worden, maar zulke dingen had zij nou eenmaal niet voor het zeggen. Het was niet zo dat ze een hekel had aan de deputy, maar ze stoorde zich aan hoe hij met Pepper om ging. Hoe kinderachtig dat dan ook misschien was. Ze was nou eenmaal sneller jaloers dan ze zou willen.}

_{Ze knikte toen hij inderdaad zei dat Settleddust nog te jong was om leader te worden. "Zolang er tijd is voor hem om te leren moet deze denk ik zeker genomen worden" reageerde ze en knikte alsof ze het met haarzelf eens was. Zowel Settled als zijzelf en Pepperpaw waren nog te jong voor de rang die ze toegewezen hadden gekregen. "Hoe gaat het verder met je?" Misschien leek ze langzaam maar zeker wel steeds iets professioneler te worden. Minder hechte banden en meer zakelijk, althans, dat was hoe ze haar rang bekeek nu.}

_{Met een kleine glimlach knikte ze toen hij toegaf dat het leader zijn nog best wennen was. "Het zijn van een medicine cat apprentice is ook nog steeds wennen." Zuchtte ze. Er waren al zoveel fouten gemaakt waar zij verantwoordelijk voor was en het zouden er alleen maar meer worden als ze wist wat er aan zou komen, maar over de toekomst probeerde ze zich zo min mogelijk druk te maken. Haar blik gleed af naar de kleine kikker die ze voor hem gevangen had en even fronste ze omdat hij er nog niet aangezeten had. "Wil je 'm niet?" Vroeg ze daarna met een zacht stemmetje. Het was niet veel, maar het was het eerste wat ze in moons weer gevangen had.}

_{Met een trots gevoel in haar borstkas zag ze dat hij een hap nam van de kikker die ze had gevangen. Ze zal hem maar niet vertellen dat de kikker waarschijnlijk al een gebroken poot had waardoor hij niet zo snel bij haar vandaan kon komen. "Het zal allemaal wel beter gaan met de tijd," Newtpaw knikte. "Ik hoop het," zuchtte ze zachtjes. Straks ging er wat mis of zou iemand van zijn rang afstappen. Wat moesten ze dan? Het evenwicht wat ze nu een beetje hadden gevonden met elkaar zou dan verdwijnen.}

_{Erg veel had ze niet meegekregen van de vorige leader, maar dat wat ze had meegekregen was meer dan genoeg geweest. "Dat komt vast wel goed Acornstar" glimlachte de poes naar de kater. Het was maar een raar idee dat hij haar oom was en ergens vroeg ze zich af of hij op de hoogte was van die informatie, maar als hij het zou weten zou hij haar misschien weg proberen te houden van Twistedheart. Ze zuchtte zachtjes. "Wanneer is alles zo ingewikkeld geworden?"}