We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: you're not my dad do 11 jun 2020 - 11:20
Fading away
Ze was totaal gefocust op haar doel; een niks vermoedende konijn. Voorzichtig kroop de grijze poes naar voren. Nog even en ze had de minimale afstand bereikt om een achtervolging in te zetten. Haar hart klopte zowat in haar keel terwijl ze weer wat dichter bij het prooi dier wist te komen. Als ze dit beest wist te vangen dan zou ze iedereen haar talenten kunnen laten zien. Nog maar net apprentice en al een meesteres in de jacht. Alsjeblieft Starclan, gun haar dit, ze had dit zo hard nodig. Toen ze dacht het perfecte moment gevonden te hebben schoot ze naar voren. Haar nagels gericht op het witte wezen. Maar als een idioot wist ze te vallen over haar eigen poten en belande ze met een harde plof op de grond. Haar prooi was ontsnapt, en als het een bewustzijn had zou het haar waarschijnlijk vierkant uitlachen. Gefrustreerd sloeg ze poten op de grond. 'Ik haat me leven.' Siste ze door haar half geopende kaken.
Onderwerp: Re: you're not my dad do 11 jun 2020 - 12:47
Shadefeather keek met een geïnteresseerde blik naar Mousepaw, die zich klaar maakte om een konijn te vangen. Hij had de jonge poes en haar nestje geadopteerd en hij hield ze dan ook zo nu en dan in de gaten. Niet dat hij haar achtervolgt was of iets dergelijks, hij kwam haar gewoon toevallig tegen. Hij was een paar staartlengtes bij haar vandaan door zijn poten gezakt en gewacht op wat ze zou doen. En hoe ze het ging doen. Was haar jachttraining al genoeg gevorderd voor dit? Blijkbaar niet, want ze struikelde zowaar over haar eigen poten toen ze de aanval inzette. De kater zuchtte en kwam overeind. Toen hij bij haar kwam hoorde hij nog net hoe ze siste dat ze haar leven haatte. Hij wiebelde met zijn oortjes en zette een glimlachje op. 'Niks om je druk over te maken, Mousepaw,' miauwde hij geruststellend. 'Het kan gebeuren.'
Onderwerp: Re: you're not my dad do 11 jun 2020 - 15:27
Fading away
Ze was gewoon op haar bek gevallen. En de kater die haar vader moest zijn lachte gewoon. Niet haar overeind helpen. Nee - wat een fox-heart. De jonge poes duwde haar lichaam van de grond en wreef met haar poot op de zijkant van haar hoofd. Het deed pijn- vreselijk pijn. Het voelde net alsof messen door haar schedel staken. 'Het gaat super goed hoor, bedankt voor het vragen pap' Sprak ze duidelijk verbitterd.
Onderwerp: Re: you're not my dad zo 21 jun 2020 - 16:23
De poes kwam chagrijnig overeind en wreef met haar pot over haar kop. 'Het gaat super goed hoor, bedankt voor het vragen pap,' sprak ze. Ze klonk wel heel erg verbitterd. De kater draaide met zijn oortjes. Dat ze hem niet zag als zijn echte vader was hem wel bekend. Wat goed was, want hij was ook niet hun vader. Maar het was alsnog wel jammer dat ze zo bitter was, aangezien ze elkaar al langer kende. 'Oh, Mousepaw, zo bedoelde ik het niet,' mauwde hij. 'Heb je erge pijn?' Hij had niet doorgehad dat ze echt pijn had gehad. Oops. Hij zou haar wel naar de Medicine Cats helpen mocht dat nodig zijn. Hij zette een stapje naar haar toe om haar wat beter te zien, en daarbij misschien een wond. Als ze die al had. Hoefde niet per se, natuurlijk.
Onderwerp: Re: you're not my dad di 23 jun 2020 - 0:53
Fading away
Ze vocht, vocht tegen de tranen die in haar ogen opkwamen. De pijn leek niet te minderen. En ze kon het niet langer meer volhouden zo. Maar ze wilde niet huilen. Dat was zwakte tonen. En dat mocht niet. Het was fout om dat te doen. Ze moest sterk zijn. Ze hoorde de stem van zwarte kater in haar oren ringen. Hij bedoelde het vast goed. Maar zo kwam het bij haar totaal niet over. 'Nee.' Miauwde ze kort af. Terwijl ze haar rug naar hem toe draaide. Zodat hij de dam niet zou kunnen zien breken. Zodat hij de tranen die over haar wangen rolde niet zou zien. Dat-dat was het laatste wat ze wilde.
Onderwerp: Re: you're not my dad wo 26 aug 2020 - 18:02
Het was een tijdje stil en Shade keek met bezorgde ogen toe. Uiteindelijk draaide de jonge poes haar rug naar hem toe. 'Nee,' klonk het kortaf. Hij zuchtte zachtjes en zette een stapje haar richting op. '..Het gaat duidelijk niet helemaal goed, Mousepaw... Laat me er even naar kijken, oké? Of laten we anders naar het kamp gaan, dan kunnen Routnose en Falconpaw ernaar kijken,' stelde hij voor. Het was allemaal goed bedoeld, maar of Mousepaw zijn goed bedoelde woorden op prijs stelde was nog maar de vraag.