The oceans that runs trough her veins ✦ Chillypaw

H

oewel het een mooie dag was voelde Sycamorespots zich opgesloten. Ze moesten dan wel mee helpen met jagen en het camp te verdedigen, als een echte clan, maar zo voelde het niet. Daarbij begonnen hun apprentices achterstand te krijgen. Hoe gingen ze ooit uit deze penarie komen? De poes zuchtte luid. Ze legde haar kop op haar poten en keek met haar grote ogen rond. Op zoek naar iets leuks om naar te kijken.

window blues

~~laten we even doen alsof dit topic post-bc is~~

Ok, ze waren bevrijd, en nog steeds was alles niet goed. Hoarsepaw was gewoon weg naar Starclan mocht weten waar en dus liep Chillypaw nog steeds te ijsberen door het camp. Het was een nieuwe gewoonte van haar - ze zou het misschien ergens nog steeds doen ook als ze niets meer had om zich zorgen om te maken. Maar voorlopig was dat nog even niet aan de orde. De jonge kattin zichtte even. Ze liet haar blik glijden door het camp tot die viel op een senior warrior. Met snelle pasjes liep ze op haar af. Misschien kon Sycamorespots iets van advies geven? "Hallo, Sycamorespots.", mauwde ze respectvol, lichtjes haar kopje buigend naar de kattin.