Oh, Honey

Onderwerp: Oh, Honey wo 10 jun 2020 - 21:52

Goed het werd steeds iets soepeler gemaakt door BloodClan, maar dat betekende niet dat hij er nog steeds blij mee was met de situatie. Al was het al wel beter dat hij het kamp weer uit kon gaan, mits er wel een BloodClanner met hem mee liep. Hij zocht dan natuurlijk wel de knapste BloodClanner uit om met hem mee te gaan, als hij al naar buiten ging dan wilde hij wel de beste mee hebben. Maar daar ging het op dit moment niet om, hij was al blij genoeg dat het kamp soms wat minder dicht op elkaar geplakt zat, dat er soms wat katten weg waren en dat er vooral ook meer prooien kwamen omdat ze weer het kamp uit mochten. Dat was al een hele opluchting, dat ze meer konden gaan eten op dit moment. Nog steeds niet heel veel, maar goed het was al beter dan niets, weet je wel? En soms besloot hij gewoon om op een stok te kauwen, in de hoop dat dat een beetje zijn honger weg haalde, zoals nu. Een andere manier om zijn honger te vergeten was natuurlijk wel de beste manier. En het slachtoffer kwam al in zijn gezichtsveld. Hij liet de stok voor wat het was terwijl hij overeind kwam en rechtstreeks op zijn prachtige partner in crime af liep. ”Settled! Schat ik heb je gemist.” sprak hij tegen de kater terwijl hij hem een klap, zonder nagels, tegen zijn schouder aan gaf. Hij had de kater al veel te lang niet meer gesproken en dat was duidelijk ook. Nou, hij had hem echt gemist hoor. Hij was tenminste nog een beetje grappig om mee om te gaan.

- Met zijn oude getrouwde man <3

Onderwerp: Re: Oh, Honey wo 10 jun 2020 - 23:40

Settleddust sprak met een handjevol katten nu steeds. Hij moest wel, praten over wat er was gebeurd. Dat was zijn missie. Alleen, hij mocht Acornstar nog niet bij zijn nieuwe naam benoemen, dat was hem opgelegd. Hij had nog steeds koppijn en als hij te snel bewoog kon hij nog wel eens duizelig worden. Maar hey, hij stond op vier poten en kletsen, dat kon hij wel. Hij zat aan de rand van het kamp, oplettend wie naar wie keek, en wie juist niet naar hem. Maar blijkbaar had iemand zijn blik gevonden, want Inkspots, een oude vriend, kwam naar hem toelopen met die stomme grijns op zijn bek. Uh-oh, hij was slechte dingen van plan. Hij kreeg meteen een klap tegen zijn schouders, wat helemaal door zijn nek door dreunde naar zijn kop en hij wankelde opzij. ‘Ink, niet zo schreeuwen man,’ bromde hij terwijl hij even zichzelf moest herstellen en verdwaasd knipperde. Maar al snel keek hij weer naar de bengaal, en wist toch een grijns op zijn gezicht te toveren. ‘En noem me niet zo,’ sprak hij met rollende ogen. Maar al snel verdween de humor uit zijn ogen en werd hij ernstiger. Inkspots wilde hem vast wel helpen. Hij was een vriend, en hij had hem nodig. ‘Ik moet je iets vertellen. Wat er is gebeurd, toen ik weg was,’ miauwde hij stilletjes, toch nog om zich heen kijkend of hij niet werd afgeluisterd.

Onderwerp: Re: Oh, Honey do 11 jun 2020 - 0:05

Ach, zijn goede makker. Zijn partner in crime. Hij had hem wel een beetje gemist moest hij zeggen, het was al een tijdje geleden en zelfs toen Settled weer terug in het kamp was gekomen, had de kater geen interesse in hem getoond, snik. En dat terwijl hij zo lief en aardig tegen hem deed! Zijn makker. De kater wankelde meteen bij zijn klap. Wat, was hij nou in één keer zwak geworden? Nee toch? ’Ink, niet zo schreeuwen man,’ Bromde de kater tegen hem, waarop hij met zijn oren draaide. Wat was er nou weer mis mee? Hij mocht niet eens meer een vriend van hem begroeten zonder dat het fout was? Settled, wees nou niet zo’n partypooper. Toen de kater echter naar hem keek, kwam er een grijns op zijn kopje. Kijk! Daar was de kater die hij weer kende, het was goed om hem weer terug te zien in plaats van dat serieuze gezicht die hij aan de andere kant van het kamp had gezien. Soms moest je gewoon even relaxxxxxed zijn, zelfs in een periode als deze. ’En noem me niet zo,’ klonk er met rollende ogen van de kater af, waarop Ink even grijnsde. ”Oh je weet dat je het leuk vindt.” sprak hij met een charmante glimlach tegen de kater. Toen de humor uit zijn ogen weer verdween en een meer serieuze blik in de ogen van de kater kwam, knipperde hij even. Was er iets bezig? ’Ik moet je iets vertellen. Wat er is gebeurd, toen ik weg was,’ Hij knipperde even, waarna er een dikke grijns op zijn kop kwam. ”Oh vertel me meer, wat is de naam?” sprak hij met sprankelende ogen tegen de kater. Waarover zou de kater hem immers willen spreken toch? Waarom zou hij anders zo serieus willen zijn met Inkspots nota bene?

Onderwerp: Re: Oh, Honey do 11 jun 2020 - 15:54

Inkspots leek bijna beledigd. Hij draaide zijn ogen en wreef nog eens langs zijn oor. Jezus, alles dreunde na, ieder woord dat hij zei. ‘Ik heb een klap tegen mijn hasses gehad, oké. Even, ssssh,’ mompelde hij dan ook zachtjes. Maar uiteindelijk begon hij iets serieuzer te worden, dacht hij? Maar nee, hij kon niet ophouden met zijn stomme grappen. BloodClan had hem blijkbaar nog niet op zijn dikke schedel geslagen. Hij miauwde nog met die domme kop dat hij wist dat hij het leuk vond. Settleddust maakte express een kokhalzend geluid en keek hem grijnzend aan. Hij moest eens weten dat hij al een echt vriendinnetje had gevonden. Oh Foxdung, ja Seamist. Hij dacht minder aan haar de laatste dagen, hij was zo druk met zijn missie hier. Maar als ze het kamp bevrijd hadden, dan... dan kon hij weer naar haar toe. Maar, hij was wel deputy nu. Oh het was allemaal zo ingewikkeld. En toen Inkspots op één of andere rare manier zijn gedachten wist te lezen, schoten zijn ogen groot. Nee, nee. Seamist was zijn geheim, zijne alleen. Hij rolde zijn ogen. ‘Je bent gek,’ bromde hij chagrijnig. Hij voelde de sfeer niet echt, serieus waren ze nu. ‘Nee, ik heb Acorndust gesproken. Hij leeft nog, en hij komt Cobra uitdagen,’ miauwde hij op een gedempte toon. Kom op, Inkie, help me hier ff.

Onderwerp: Re: Oh, Honey za 13 jun 2020 - 1:31

Pfff sinds wanneer was zijn prachtige man nou weer een watje geworden? Dat kon toch niet, zo hard had hij hem niet eens geslagen, het was gewoon een duw onderling twee katers. Niet te hard om pijn te doen, maar wel dat het even een tikkie was. Gewoon om even kenbaar te maken. Pfff. ’Ik heb een klap tegen mijn hasses gehad, oké. Even, ssssh,’ klonk er mompelend van zijn man af, waarop hij even knipperde. Een klap tegen zijn kop nog wel. Pfoeh, goed dan jeetje. Settled maakte even een kokhals beweging toen hij weer sprak dat hij het wel leuk vond, waarop Ink hem gewoon nog maal een keer naar hem knipoogde. Stiekem hield de kater wel van hem. Hij kon echt niet zonder hem en Ink voelde het gewoon, wist het. Zelfs als de kater het zelf nog niet wist. Maar goed, toen Settled met een probleem kwam, wist Ink het vrijwel meteen wel hoor, oh hij wist vrijwel zeker dat er iets was gebeurd wat hij moest weten. Er was immers geen andere reden voor hem om het aan hem te vertellen toch? ’Je bent gek,’ klonk er echter chagrijnig van de kater af. Nou ja zeg! Hij probeerde het gewoon. ”Had gekund.” mompelde hij even, realistisch gezien. Hij had geen idee wat er in die tijd dat hij weg was geweest allemaal was gebeurd, er waren vast heeeeel veel prachtige poezen in de verschillende clans, wacht dat wist hij ook wel, maar dat Settled hem daarover niet vertelde was toch wel een beetje verdrietig. ’Nee, ik heb Acorndust gesproken. Hij leeft nog, en hij komt Cobra uitdagen,’ Zijn wenkbrauwen vlogen iets omhoog terwijl hij de kater ietwat verbaasd aan keek. Nee, niet waar? Hij leefde dus toch nog? ”Hotdamn.” fluisterde hij eventjes tegen de ander. ”Dat is spicy tea.” sprak hij even met een licht knikje. Dat moesten veel katten wel weer hoop geven, dat was een ding. Hij had altijd nog hoop gehad, gelukkig. ”Moet ik het woord voortzetten? Wat wil je dat ik doe?” vroeg hij even zachtjes terwijl hij zijn oortjes iets draaide.

Onderwerp: Re: Oh, Honey di 23 jun 2020 - 1:37

Kon Inkspots voor een seconde normaal doen? Het antwoord was nee. Settleddust besloot wijselijk om maar even zijn... dingetjes te negeren en even bij de belangrijke zaken te houden. Hij trok zijn mondhoeken omhoog toen hij het "spicy tea" noemde. Tsa, wat voor straattaal Inkspots nu weer had opgepikt. Hij knikte toen hij vroeg of hij het woord voort moest zetten. ‘Dat is precies wat ik wil wat je doet,’ antwoordde hij op de vraag of hij het woord voort moest zetten. Hij trok zijn mondhoeken wat omhoog. ‘Iedereen die je kan vertrouwen. Laat Bloodclan maar zenuwachtig worden. Shadowclan is nog niet verslagen.’ Settleddust duwde even bemoedigend zijn neus tegen Inkspots zijn wang aan. Hij bleef optimistisch. Want deze keer, deze laatste keer, zou het niet meer mis kunnen gaan. De sterren stonden nu volledig in hun hemel. Acornstar leider, Pepperpaw en Newtpaw medicine cats. Ze waren weer voor hun. Het stond in de sterren geschreven. Ze zouden winnen. Settleddust keerde zich om met nog een betekenisvolle blik, voordat hij weer in de menigte verdween, om naar de volgende kat die hij kon spreken.

- Topic uit

Onderwerp: Re: Oh, Honey