Poker Face

Onderwerp: Poker Face wo 29 apr 2020 - 13:41

"You will never know what will come from your actions
but if you do nothing, no results will be made" - lionpaw

Het was niet dat ze niet durfde, maar ze wist simpelweg niet wat ze zou moeten zeggen als ze haar mentor zag. Eveningglow bevond zich tijdelijk in de medicine cat's den, ze was ziek. Maar ze wou weten hoe het met haar ging, maakte zich ergens toch zorgen over de grijs-witte kattin. Lionpaw gaf het niet snel toe, maar ze mocht haar. Helemaal in het begin keek ze enkel naar de deputy op, maar intussen had ze een vriendschap voor de poes gevoeld. Dat ze er hard uitzag langs de buitenkant, wou niet zeggen dat het niet het omgekeerde was langsbinnen. Lionpaw zuchtte en zette haar ijsberen op een halt. Ze moest gewoon niet zo'n pussy zijn en de den binnenstappen! Haar amberkleurige blik richtte zich abrupt op de ingang, waarna ze zonder nadenken haar weg naar binnen baande. Haar passen waar traag en voorzichtig, verstijvende wanneer ze het bekende gestalte zag liggen. Oei... wat nu?

+ Eveningglow

Onderwerp: Re: Poker Face wo 6 mei 2020 - 10:35

Haar felgele ogen waren open terwijl ze naar de doorgang van de den staarde. Elke seconde dat ze er lag vond ze eentje te veel. Natuurlijk luisterde ze naar Rousebell, zij was de medicine cat, zij zou het wel weten. En oké ze luisterde ook naar Waterpaw, als het aankwam op het gebied van haar gezondheid. Maar de betekende niet dat ze het leuk vond, dat ze er van genoot om stil te liggen. Ze had er een gruwelijke hekel aan. Ze was blij als ze weer weg mocht, als ze dit nest weer in mocht ruilen voor haar eigen vertrouwde nest in de warriors den. Dat ging niet lang meer duren als het aan haar lag, maar ja daarbij was ze afhankelijk van het oordeel van de medicine cat. Al had ze wel het idee dat het snel weer mocht of ze wilde het graag zien dat kon natuurlijk ook. Ze beeldde nu eenmaal graag in wat ze wilde en wat ze niet wilde zien duwde ze aan de kant. Ineens stond Lionpaw in de opening van de den. Ze tilde haar kop op en keek haar apprentice aan. “Kom maar hoor Lionpaw. Ik ben niet veranderd in een slang, ik bijt niet.” Tenminste niet met haar tanden. Wat haar woorden zouden doen was een tweede. Ze was niet in haar beste doen, ook niet op mentaal gebied.

Onderwerp: Re: Poker Face wo 6 mei 2020 - 14:58

"You will never know what will come from your actions
but if you do nothing, no results will be made" - lionpaw

Haar mentor keek haar aan en sprak dat ze dichterbij mocht komen. Lionpaw bleef alsnog een paar tellen staan vooraleer ze besloot enkele passen naar voren te nemen. Nu stond ze toch beter in elkaars zichtveld. Niet te dicht, voor het geval Eveningglow toch besloot te bijten. Je wist namelijk maar nooit. Haar amberkleurige blik viel op het gestalte van de grijs-witte kattin. Ze zag er niet goed uit. Betekende dat nu dat ze nog langer zou moeten wachten met het hervatten van haar trainingen? Lionpaw besloot haar zin niet zo te formuleren als ze haar vragen aan de poes stelde. Ze kon geloven dat dit verkeerd overkwam. Want stiekem maakte ze zich meer zorgen om de poes dan om wat er zou gebeuren met haar opleiding. Voor de moment toch. Maar dit zou ze natuurlijk niet laten zien. De rood-witte apprentice schuifelde even met haar korte poten vooraleer ze opkeek. "Ik kwam, uh, zien hoe het met je gaat." miauwde ze uiteindelijk, proberende de bezorgde toon uit haar stem weg te slaan.

Onderwerp: Re: Poker Face di 12 mei 2020 - 12:20

Ze keek naar Lionpaw die toch wat weifelend dichterbij kwam. Al bleef ze op gepaste afstand, had ze deze inpakt? Was haar aanpak dan wel goed. Ze dacht aan Dustspirit, die was er ook gekomen. Dus dan zal het wel meevallen. Toen vroeg haar apprentice hoe het met haar ging. Ze trok even wat gefrustreerd met haar snorharen. “Ik moet verplicht in mijn nest blijven liggen. Niet mijn hobby. Nemen andere mentors je nu wel mee? Anders moet je aangeven dat ik heb gezegd dat ze dat moeten doen.” Miauwde ze. Ze wilde niet dat Lionpaw haar trainingen te lijden hadden, aan dit… ja dit alles. Ze was niet van plan om er nog lang te blijven liggen, zo snel haar energie terug was wilde ze hier weg.

Onderwerp: Re: Poker Face di 12 mei 2020 - 14:50

"You will never know what will come from your actions
but if you do nothing, no results will be made" - lionpaw

Lionpaw draaide haar oren even naar achter. Haar mentor gaf meer een algemeen antwoord op haar vraag. Ze kon heus wel zien hoe het met haar ging en dat ze nog in haar nest moest blijven rusten. Maar ze had gevraagd hoe het met háár ging. Lionpaw onderdrukte een zucht en knikte, waarna ze nadacht over de vraag die ze terug had gekregen. Zou ze liegen over het feit dat ze zichzelf had liggen trainen? Ze was wel veel op patrouille geweest, waar andere warriors in het algemeen haar wel tips hadden gegeven. Maar ze was niet echt specifiek met een andere mentor meegeweest. "Ik ben veel meegeweest op patrouilles en mijn jaagskills getraind. Jagen gaat veel beter nu!" miauwde ze, het tweede deel van haar zin iets te enthousiast uitsprekende. Hierna herpakte ze zichzelf weer en schuifelde ze even met haar witte voetjes. Haar amberkleurige blik keek de kattin even strak aan. Ze had heus wel door dat de deputy niet graag stillag. Lionpaw hoopte maar dat ze genoeg rust zou nemen en niet te vroeg al terug aan het werk ging. Ergens wou ze dit tegen haar mentor zeggen, dat ze zich geen zorgen om Lionpaw moest maken en dat haar gezondheid nu voorging. De rood-witte kattin haalde even diep adem en besloot gewoon te zeggen wat er op haar hart lag. "Ik zal mijn plan wel trekken. Dan kan jij genoeg rusten tot je weer helemaal genezen bent. En eens je terug beter bent zul je verbaasd zijn over hoe goed ik ben geworden! Dat beloof ik." miauwde ze gemotiveerd, haar ogen iets vernauwende en haar mentor vastberaden aankijkende. Lionpaw was geen opgevertje en ze had ook niet bij de pakken blijven zitten. Ze had zelf actie ondernomen en gekeken naar hoe andere warriors jaagden. Ze had dit vervolgens nagedaan, en zo blijven oefenen op haar technieken tot dit goed ging. Ook qua vechten keek ze naar hoe anderen stoeiden, hun goed bestuderende en hun manieren opslagende voor wanneer ze nog eens met Eveningglow een vechttraining had. Of dit echt allemaal effectief zou zijn dat wist ze niet... Ze hoopte het maar, het niet willende dat haar mentor teleurgesteld zou zijn of dat ze slechter werd dan de rest van haar leeftijdgenoten. Nee, ze wou de beste worden. En daarom dat ze nu niet de schouders liet hangen, ze trainde eens zo hard door!

Onderwerp: Re: Poker Face wo 13 mei 2020 - 11:11

Haar apprentice leek zichzelf in ieder geval te redden, dat was goed. Al stak het haar toch ergens ook een beetje. Dat sloeg eigenlijk nergens op en was heel onterecht, maar ze voelde zich een beetje jaloers. “Mooizo.” Mompelde ze. Ze keek pas weer op toen Lionpaw aangaf dat ze genoeg moest rusten. Ergens toverde dat één van haar zeldzame glimlachjes rond haar lippen. “Dankjewel Lionpaw. Ik geloof je.” De enige katten waar ze zich echt voor had opengesteld waren Glazeheart en Rascal en een beetje bij Dustspirit. Nu leek Lionpaw dat ook bij haar los te kunnen maken. “Ik hoop snel weer nuttig te kunnen zijn voor de Clan. Ik wil de taken kunnen verdelen, zodat iedereen weet wat die moet doen. Daar ben ik in mijn element. Hier niet.” Miauwde ze toen zachtjes. “Ik zal mijn best doen om uit te rusten.” Er stond iets warms in haar felgele ogen toen ze Lionpaw aankeek. “Maar echt dring jezelf op bij de mentors hoor. Ik stel het ze verplicht je mee te nemen waar het kan.” De warmte nam plaats voor een strenge doordringende uitdrukking. Daar was de oude Eveningglow even weer.

Onderwerp: Re: Poker Face zo 17 mei 2020 - 21:58

"You will never know what will come from your actions
but if you do nothing, no results will be made" - lionpaw

Het was best gek hoeveel ze wel niet deed om haar mentor tevreden te krijgen. Ze deed het namelijk niet alleen voor zichzelf, maar ook voor de grijs-witte kattin. Ze wou de beste worden, maar tegelijkertijd wou ze aantonen dat ze de moeite waard was als apprentice. Ze had haar beloofd dat ze haar best zou doen, elke dag opnieuw, in ruil om Eveningglow als mentor te krijgen. En Lionpaw probeerde zich zo goed mogelijk aan die belofte te houden. Ze wou gewoon iemand die trots op haar zou zijn, want haar ouders konden dat niet meer. Die keken nu vanuit Starclan op haar neer. Lionpaw glimlachte schaars toen Eveningglow zei dat ze zich bij de mentors moest opdringen en knikte. "Oké, dat zal ik doen." miauwde ze, ietwat afwezig. Lionpaw dacht even na, waarna ze haar amberkleurige blik weer op de oudere poes richtte. "Wat voor kat was mijn vader eigenlijk?" vroeg ze toen, plots, terwijl ze de kattin bleef aankijken. Hoe ouder ze werd, hoe meer ze aan haar ouders dacht. Ze wist dat het belachelijk was, maar het feit dat hij ooit deputy was geweest zorgde voor een bepaalde druk op haar schouders. Alsof ze moest bewijzen dat ze net zo goed kon worden, dat ze geen nutteloze dochter zou zijn. "Sorry... maar tegenwoordig denk ik steeds vaker aan hem... En jij.. jij bent de enige waar ik het aan kan vragen." En aan durf te vragen, ging er door haar hoofd heen. Ze stelde zich niet graag zwak op, en dat was nu net hetgeen wat ze aan het doen was.

Onderwerp: Re: Poker Face ma 18 mei 2020 - 14:23

Lionpaw gaf aan dat ze het zou doen, maar ze merkte ook dat ze wat afwezig werd. Eveninglow trok afwachtend met haar oren, benieuwt wat er ging komen. Toen vroeg de jonge kattin ineens om Zealspark. Ze had de vraag niet verwacht, waardoor ze even wegkeek. Maar daarna keek ze haar apprentice weer aan. “We hebben nooit heel veel samen opgetrokken tot kort voor je vaders dood.” Miauwde ze toen. “Ik vond hem aardig. Het zat hem dwars wat er allemaal was gebeurd, maar toch was hij vriendelijk naar mij toe. Hij was aangenaam gezelschap en hij dacht goed na. Hij was zeker geen leeghoofd. Hij houdt heel erg veel van je, dat weet ik zeker.” Vertelde ze toen aan Lionpaw.

Onderwerp: Re: Poker Face do 21 mei 2020 - 15:29

"You will never know what will come from your actions
but if you do nothing, no results will be made" - lionpaw

Lionpaw knikte op de woorden van haar mentor. Misschien dat ze het zoveel doordenken dan van hem had. Ze wist niet goed of ze deze eigenschap leuk vond of niet... dan had ze liever zijn talent geërfd... De rood-witte apprentice onderdrukte deze gedachte. Ze wist niet of Eveningglow eveneens haar moeder had gekend, dus daar zweeg ze maar over. Het voelde sowieso al vreemd aan om haar mentor deze vragen te stellen en ze wou de situatie dan ook niet in een awkward kantje drijven. Toen ze vertelde dat hij heel veel van haar hield, kroop een kleine glimlach op haar snoet. "Ik wou dat ik eens met hem kon praten. Maarja, dan zal ik nog lang moeten wachten denk ik.. Hopelijk." miauwde ze, haar zin eindigende met een onhandige schuifel van haar poten. Als ze haar vader zou zien, dan betekende dit dat ze dood was en zich bij Starclan gevoegd had. Er was geen andere manier voor een levende kat om met Starclan in contact te komen. Tenzij als Medicine cat of als een deputy diens levens ging halen. Maar zover was ze nog niet, en wie weet zou dat ook nooit gebeuren. De kans was namelijk groter van niet, dan van wel. Achja, dat weerhield Lionpaw er niet van om toch te proberen.

Onderwerp: Re: Poker Face vr 22 mei 2020 - 21:13

Ze miauwde dat ze wilde dat ze eens met hem kon praten. Ze begreep dat wel. Zijzelf wilde ook heel graag nog een keer haar vader zien. Hem vertellen dat achter die boosheid die ze had gevoeld, iets veel diepers had gezeten. Hij was haar voorbeeld geweest, ondanks dat hij zijn droom in BloodClan had geleefd. Alleen die kans kreeg ze nooit meer. De elite geloofde niet in StarClan. Zelfs als StarClan tot haar zou spreken, zou ze haar vader nooit te zien krijgen. Of de rest van haar familie… Nee, haar familie was ook hier. Haar aandacht ging weer naar Lionpaw. Ze had hier ontzettend veel en toch, toch leek ze dat heel soms even te vergeten. Dan verachtte ze zichzelf. Dan verachtte ze de keuzes die haar ouders gemaakt hadden. Dan verachtte ze de ruzie met Rascal en zijn verdwijning daarna, maar het was allemaal niet meer terug te draaien. Het was nu eenmaal zo. “Ooit zal die dag komen Lionpaw als je dat maar niet te snel laat zijn.” Ze staarde haar even aan, dat kwam misschien weer iets te bitch over. Al was het goed bedoeld.

Onderwerp: Re: Poker Face ma 25 mei 2020 - 9:33

"You will never know what will come from your actions
but if you do nothing, no results will be made" - lionpaw

De grijze kattin miauwde dat die dag ooit wel zou komen, maar dat ze dat niet te snel mocht laten zijn. Lionpaw dacht even na en schudde haar kopje. Een kleine glimlach verscheen op haar gelaat. "Geen zorgen, ik ben nog niet van plan om al snel te sterven." klonk ze, haar stem vastberaden en zelfzeker. Ze had nog teveel dingen die ze wou uitproberen. Zo had ze nog nooit tweebeners gezien, of honden... Ook wou ze die vreemde, witte wezens die blijkbaar op Windclan gebied leefden ook wel eens met eigen ogen zien. Schapen? Was dat hoe ze die beesten noemden? En dan nog natuurlijk haar ambities die ze wou realiseren. Nee, Lionpaw was niet van plan om al vroeg heen te gaan. Daar had ze nog teveel levenslust voor.

Onderwerp: Re: Poker Face vr 29 mei 2020 - 10:58

“Goedzo.” Miauwde ze. Toen Lionpaw zei dat ze nog niet van plan was te sterven. Nee, want dan was al haar werk voor niks geweest. En ze mocht haar apprentice graag. “Nou hup, naar buiten jij. Zoek maar even wat nuttigs te doen, dan hier op je achterwerk te zitten.” Spoorde ze Lionpaw aan weer naar buiten te gaan. Zij lag hier toch alleen maar en daar hielp ze haar trainingen niet mee. Natuurlijk wist ze ergens ook wel dat haar apprentice gekomen was om te kijken hoe het met haar ging, maar ze wilde niet aan haarzelf toegeven hoe goed haar dat eigenlijk deed.

Onderwerp: Re: Poker Face zo 31 mei 2020 - 23:03

"You will never know what will come from your actions
but if you do nothing, no results will be made" - lionpaw

Lionpaw deed geen moeite om een grijns te onderdrukken toen haar mentor miauwde dat dat maar goed was. Vervolgens wiebelde ze met haar oortjes en kwam ze met tegenzin overeind toen Eveningglow haar aanspoorde om iets nuttigs te gaan doen. Lionpaw knikte braafjes en wierp nog snel een glimlach naar haar mentor vooraleer ze zich buiten waagde. "Geen zorgen, het commanderen ben je nog niet verleerd." plaagde ze, haar goudkleurige blik even met pretlichtjes naar de deputy gooiende. Hierna sprong ze snel naar buiten, enige commentaar op haar toch ietwat brutale woorden ontwijkende. Het was dan ook als grapje bedoelt, dat de rood-witte apprentice overspoelde met respect voor haar mentor, dat viel niet te ontkennen. Nieuwe motivatie gierde door haar lichaam terwijl ze haar kop door de uitgang stak en het ramp rondkeek. Zoekende naar nieuwe taken waar ze zich nuttig mee kon maken.

Onderwerp: Re: Poker Face