[Bloodpaw] Stories for you

Haar ogen waren weer dichtgevallen, haar kop de rand van het nest van Bloodpaw. Ze hoopte zo dat hij zou genezen, haar grote broer. Ze had hem willen beschermen en gefaald. Het knaagde aan haar. Had ze het anders kunnen doen? Had ze de kater kunnen beschermen van wat hem overkomen was? Ze wist het niet. Haar kaakjes spreidden zich in een diepe gaap waarna ze weer mistroostig naar het slapende lichaam van de kater keek. Zou hij haar wel kunnen horen..? "Wist je Bloodpaw.. dat ik een maan geleden op Thunderclan gebied ben geweest? Perongeluk?" begon ze te vertellen, iets wat ze de laatste tijd vaak deed in de hoop dat hij haar zou horen, "Er was een hond.. en ik rende er dus voor weg en ik was gelukkig veel sneller. En toen ging ik perongeluk het donderpad over voor een monster langs. En het monster at de hond op maar mij niet, en dat was super eng.. maar wel heel gaaf." Ze was niet zo'n beste verhalen verteller, maar ze pruttelde maar wat verder.

+ Bloodpaw

Door zijn verwondingen was hij niet veel aanwezig. Zijn flanken rezen wel op en neer maar zijn brein was slim genoeg om hem in een soort coma te leggen om zoveel mogelijk van de pijn te verdoven. Hij hoorde wel stemmen maar die waren dof. Gelukkig wist hij dat er altijd iemand bij hem zat, altijd was Pepper naast hem te vinden en Beechresin. Hij voelde zich verslagen, diep diep verslagen. Hij had de woorden van Butterstar genegeerd en keek hem nu? Hij had zich niet moeten offeren maar hoe kon je van hem vragen om toe te kijken hoe alle kinderen die je wouden beschermen afgeslacht werden die monsters? Nee, hij zou sterven voor ze. Hij zal voor iedereen vechten ondanks hij er niet voor getraind was. Hij was geboren om zijn clangenoten te healen maar zijn vecht instinct zou altijd in hem blijven. Hij zou zijn kleine zusje niet te pakken laten nemen, zijn kindjes, zijn vrouw die eigenlijk niet eens zijn vrouw was, Oh Beechresin.. hij had zijn hart allang aan haar gegeven maar had hen beide pijn gedaan om trouw te zijn aan zijn rang. En nu had hij daar spijt van, als hij geweten had wat er zou komen dan had hij allang hun liefde verbonden. Als hij een deze dagen zou gaan dan wou hij tenminste gaan met de rang als liefhebbende man dan als apprentice van die slang. De tom luisterde ondertussen naar het verhaal van Pepperpaw terwijl hij met zijn ogen dicht in zijn nest lag. ''e-n, twoen?'' Vroeg hij heel zacht, om zijn kaak zo min mogelijk te bewegen.

Ze staarde een beetje in de verte terwijl ze haar verhaaltje afdraaide, vertellend aan Bloodpaw wat er allemaal gebeurd was. Maar ze had niet echt verwacht dat Bloodpaw luisterde, hij was immers niet vaak wakker. Haar ogen sperden zich dan ook verrast open toen dit wél het geval bleek. Met een verbijsterde blik keek ze naar beneden, waarna haar ogen oplichtten met plezier voor het eerst sinds tijden. Hij was wakker! Hij luisterde! Zachtjes en heel voorzichtig gaf ze de kater een likje over zijn kop en begon ze te spinnen. "Toen lag de hond op het donderpad.. Het monster had hem laten liggen en mij met een haar na gemist.. Maar toen stond ik op Thunderclan gebied," vertelde Pepperpaw Bloodpaw, "en op Thunderclan gebied.. kwam ik een Thunderclanner tegen genaamd Ardentpaw."

Onderwerp: Re: [Bloodpaw] Stories for you